Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Reizen / Reportagewedstrijd

Een typische avondduik op het Kapalai huisrif

260_cox1Carlijn en Nick reisden naar Kapalai in Maleisië en maakten een reportage die zij inzonden voor de Reportagewedstrijd 2008 die DuikeninBeeld.tv samen met Bonaire Toeristen Bureau en Bonaire Fun Travel organiseert.

Na eerst een jaar met name in de Vinkeveense Plassen gedoken te hebben, gevolgd door een aantal duiktripjes naar de Spaanse kust, vinden we het tijd worden voor een wat exotischere duikvakantie. Onze keuze wordt uiteindelijk Maleisië, meer specifiek het bijna mythische eilandentrio Sipadan-Kapalai-Mabul. De keuze voor accommodatie is dan snel gemaakt: de romantische houten hutjes van het Kapalai duikresort midden in zee en het rif eronder dat bekendstaat vanwege het mooie muck-duiken hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht.RTEmagicC_260_cox2.jpg
Ons duikavontuur begint met een eerste proefduik op het huisrif van Kapalai om ons nieuwe duikmateriaal te testen en de duikcrew een kans te geven om ons duikniveau in te schatten. Helaas heeft Nick zijn lenzen niet in en is er dus nog weinig aandacht voor het kleine en grotere schoon dat hier aanwezig is – het meeste bevindt zich buiten zijn zichtveld. Maar wel wordt gauw duidelijk dat het rif een uitstekende locatie is voor het maken van onbegeleide nachtduiken, gezien het mooi schuin aflopende rif en de duidelijke wijze waarop de pier voor het afdalen en opstijgen is aangegeven. We besluiten dan ook om op onze derde duikdag de geplande middag bootduik te skippen en in plaats daarvan een avondduik op het huisrif te maken.

Een kwartiertje voor onze geplande avondduik slenteren we richting het duikcentrum van het Kapalai resort. Daar heeft de dive-crew al nieuwe flessen aan onze jacks gemonteerd. Na onze duikpakken en bcd`s aangetrokken te hebben en de standaard buddycheck uitgevoerd te hebben lopen we bepakt en bezakt richting de pier waar de dive-crew ons helpt met onze vinnen aantrekken.
Met een commandosprong plonsen we in het warme water direct voor het duikcentrum. Een paar meter van de pier dalen we voorzichtig af. Om een beetje aan de omgeving te wennen beginnen we nu er in principe nog genoeg licht is om zonder lamp te beginnen. We testen meteen onze nieuw aangeschafte duiklampjes. Ook de back-up doet het. Uitgetrimd op een metertje of zes wordt de camera ingeschakeld.
Het duikplan is vrij eenvoudig: we beginnen onze duik door zo`n 20 minuten in oostelijke richting langs het rif te zwemmen (naar rechts vanuit de pier), tegen de stroom in, en vervolgens terug te keren. Vanwege wat problemen met klaren diezelfde dag besluiten we niet al te diep te gaan en ons te beperken tot zo`n 8 meter.

RTEmagicC_260_cox3.jpg   RTEmagicC_260_cox4.jpg

Het rif blijkt hier begroeid te zijn met een verscheidenheid aan koraalvormen. We richten onze camera onder andere op een prachtige kelkenformatie. Later zien we een zeekomkommer (Bohadschia Graeffei) langzaam een stuk rots beklimmen. Hoewel deze slechts zo`n 30 cm lang is, kunnen we niet anders dan aan een ander exemplaar van minstens 2 keer zo groot denken die we twee dagen eerder tijdens een bootduik op het rif een eindje verderop gezien hebben. Overal verspreid zien we Blauwe Zeesterren (Linckia laevigata) en de horenzeester (Protoreaster Nodosus) die aan chocolate chip cookies doet denken.Maar er zijn ook genoeg soorten vis te ontdekken. Zo zien we regelmatig alpino tandbaarzen liggen rusten op de bodem, stukjes rots en op koraal. Een spitskop-tandbaars (Anyperodon leucogrammicus) probeert zich voor ons te verstoppen.

Plotseling worden we verrast door twee fluitvissen (Fistularia Commersonil), die we de eerste avonden al vanaf de loopplanken van het resort en later ook vanuit een doorkijk naar het water in het restaurant hadden opgemerkt. Hoewel ze doorgaans op een afstand van duikers schijnen te blijven, blijven deze 2 exemplaren lang genoeg in de buurt om een paar mooie close-upfoto`s van te maken.

RTEmagicC_260_cox5.jpg
Na zo`n 20 minuten besluiten we volgens duikplan om te draaien. Als we omhoog kijken, zien we het laatste avondrood aan de oppervlakte doorschemeren. De duiklampen zijn intussen niet alleen maar handig maar ook noodzakelijk geworden. De belevenis wordt nu toch anders dan duiken met een overvloed aan zonlicht. Het blijft spannend om je gewapend met twee smalle lichtbundels voort te bewegen in het donkere water. Vooral als je plotseling een zeer goed gecamoufleerde platkopvis (een zogenaamde `crocodile fish`; Cymbacephalus Beauforti) opmerkt. Gelukkig blijft hij goed stil liggen en geeft hij Nick alle tijd (6 minuten!) om hem uitgebreid van alle kanten te fotograferen. Terwijl we nog opgewonden van deze ontdekking verder zwemmen, zwemt er plotseling een andere verrassing in onze lichtbundels: de groene schildpad waar deze streek ook bekend om staat.RTEmagicC_260_cox6_01.jpg

We zwemmen door en passeren de pierlijn. Aangezien we pas zo`n 35 minuten op onze duikhorloges hebben staan, besluiten we nog een paar minuten verder te zwemmen in westelijke richting, waar ons een nieuwe verrassing wacht: half onder een rots verstopt zit een prachtige `gewone` koraalduivel (Pterois volitans), zijn manen golvend in het water.Wanneer we terugkeren bij de ankerlijn, blijken we nog ongeveer 70 bar in onze flessen te hebben. We besluiten bij de afdaallijn met een verlengde safety stop nog eventjes na te genieten van al het moois dat we op deze duik gezien hebben en de vissen die zich onder de pier bevinden, te bewonderen. Enigszins teleurgesteld dat er alweer een eind is gekomen aan deze bijzondere duik, stijgen we langzaam op.

Plotseling worden we opgeschikt door een schrikwekkende barracuda, compleet met zijn kwaadaardige grimas en sierlijk torpedolichaam, die plotseling uit het niets vanonder de duikpier in onze lichtbundel verschijnt. Compleet verrast en geschokt door deze verschijning dobberen we nog een beetje op het water. Uit het water geholpen door de attente dive-crew zijn we nog vol van onze ontmoeting met de barracuda en de nauwe ontsnapping. De jongens glimlachen als ze ons verhaal aanhoren en moeten ons mededelen dat de huis-barracuda inderdaad bijna altijd `s avonds in de buurt van de pier te vinden is.

RTEmagicC_260_cox7.jpg   RTEmagicC_260_cox8.jpg   RTEmagicC_260_cox9.jpg

We besluiten de volgende avond terug te keren om nogmaals in alle rust op eigen tempo de geheimen van het huisrif te ontdekken. Naast al het bijzondere leven dat we de dag ervoor gezien hebben, komen we deze keer ook meerdere keren wuivende zeeanemonen tegen waarin de daarin huizende Indische rugstreep-anemoonvisjes overactief achter elkaar heen en weer aan het zwemmen zijn: je zou bijna denken dat ze een huiselijke ruzie aan het beslechten zijn. Het is dan ook niet makkelijk om ze mooi op de foto te krijgen. Maar deze duik brengt ons ook een paar prachtige grote vissen. Even nadat we een prachtige grote groene papegaai vis een grotje in hebben zien vluchten, zien we een even mooie en grote twee kleurige papegaaivis zich verschuilen. Op de terugweg komen we weer een prachtige crocodile fish tegen. Terwijl Nick deze nog maar een paar keer op de foto zet, wordt Carlijn opnieuw opgeschrikt door de huisbarracuda. Een poging van Nick om deze toch nog op de foto te krijgen mislukt helaas. Hoewel het Kapalai duikresort niet bekendstaat om het bruisende nachtleven, moeten we na twee nachtduiken op het huisrif dan toch concluderen dat er genoeg te beleven valt, al is het dan onder water.

RTEmagicC_duikeninbeeld_25.jpg    RTEmagicC_7bonaire_25.jpg   RTEmagicC_17bonaire_fun_travel_25.jpg

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief