Dirk Van den Bergh – Een historische dag
Duikreporter Dirk Van den Bergh gaat mee op het allerlaatste duikweekend van de Rijnland III. Hebben Frits en Joke wat bijzonders in petto voor de duikers?
Datum: 11-08-2018
Duiklocatie: Fritsberg en Pottenplekje
Vandaag wordt er een hoofdstuk afgesloten in de geschiedenis van de Nederlandse duiksport … Ik heb het geluk dat ik op uitnodiging van Eric en Elly van Loon mee mag op het allerlaatste duikweekend met de Rijnland III. Joke en Frits stoppen er mee … Volgende week doen ze nog één dagtrip en dan is het definitief gedaan …
Vrijdagavond doen Eric, Niels en Marleen al een nachtduikje op het “huisrif”. Ik heb in de namiddag echter al een paar biertjes gedronken en daar heb ik nu wel spijt van! Na de duik zitten we nog gezellig samen in de stuurhut. Ik heb mijn gitaar bij, er wordt flink meegezongen en zo wordt het na middernacht wanneer we naar bed gaan …
’s Morgens om 07.30 uur komen Roan en Janny ook aan boord en even later varen we uit naar duikstek Fritsberg. Deze duikstek ligt een eind van de kant weg ter hoogte van duikstek Vuilnisbelt. Hier duiken we op de laag water kentering. Mijn buddy’s zijn Eric en Elly. Zij kennen deze plek goed, dus ik spring vol vertrouwen het water in. Ik geraak deze keer dank zij alle raadgevingen zonder problemen tot aan de ankerketting (zie één van mijn vorige reportages waar ik de duik wegens paniek afbrak …). Elly daalt eerst af, ik volg en Eric komt als laatste om zeker te zijn dat alles goed gaat met me. En het gaat goed deze keer! Op een diepte van 7 meter ligt de ketting al tegen de berg. We dalen verder af tot aan het anker dat op 16 meter ligt. In het begin van de duik stroomt het stevig en filmen is lastig. Ik let er vooral op dat ik mijn buddy’s niet uit het oog verlies! In een spiraal stijgen we langzaam terug naar boven. We zien veel Groene zeedonderpadden, harlekijnslakjes, hooiwagenkrabben, grote grondels, zeesterren, een paling en mooie sponzen.
Na 39 minuten zijn we op de kentering aan de top van de berg. Eric probeert de ankerketting te vinden, maar dat lukt niet. We kunnen gewoon blijven hangen om onze veiligheidsstop te doen. Dat is meegenomen! We blijven nog wat rondsnuffelen op de top en wanneer ik aangeef dat ik op 50 bar zit doet Eric teken dat ik alleen mag opstijgen. Hij en Elly hebben nog voldoende lucht om nog even onder te blijven.
Ik kom een eindje van de boot boven, maar ondertussen is het terug aan het stromen en ik drijf er zonder moeite te doen naar toe. Na een kwartiertje komen de anderen ook boven.
Na de lunch wordt het anker uitgegooid op en andere berg: de Drolfberg. Deze ligt slechts op 80 meter van de Fritsberg. Het is nu hoog water en de top van de berg ligt op 12 meter diepte. Ik spring mee in het water, maar toch overvalt de paniek me weer een beetje. Er staat een stevige wind en golfslag. Wat als we straks de ankerketting niet vinden? Dan moet ik in de stroming mijn veiligheidsstop in het blauw doen … Ik besluit om terug aan boord te klimmen … Paniek voor niets natuurlijk, want iedereen komt mooi langs de ankerketting terug naar boven! Wanneer ik hoor dat het zicht veel slechter was dan deze morgen heb ik er toch al minder spijt van …
We varen nu naar duikstek het Pottenplekje. Daar gaan we voor anker. Na het diner genieten we van een mooie zonsondergang en het is ondertussen windstil geworden. Wanneer Frits vraagt wie er nog een nachtduik wil maken zijn er slechts vier kandidaten: Eric, Elly, Niels en … ik. Nu het windstil is zal ik toch geen problemen hebben hé ???
Eric en Elly vormen het gidsen-buddypaar en ik duik met Niels, hopend dat we onze gidsen niet kwijt spelen, want we kennen geen van beiden de duikstek! Om 21.50 uur springen we erin. Het stroomt stevig! Ik neem mijn tijd om naar de ankerketting te zwemmen. Alles verloopt nu prima: geen golven! Het anker ligt op 11 meter diepte. Ik kan al meteen beginnen filmen, want daar zit een mooie zeedahlia.
Ook hier zitten weer veel zeedonderpadden en dit keer zie ik ook een gewone zeedonderpad. Verder zien we Bruine plooislakjes, een puitaal, zeespinnen, veel kreeften en grote zeenaalden.
Het zicht is goed en we hebben geen probleem om met zijn vieren samen te blijven. Na 56 minuten komen we een eindje van de boot boven, maar ook nu geen probleem om er, met de stroming mee, naar toe te zwemmen. Dit was een heerlijk duikje!
Na het aftuigen en omkleden is het al bijna middernacht, maar ze willen nog zingen! De gitaar wordt bovengehaald en het wordt 02.30 uur eer de laatsten naar bed gaan …
Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.
