Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Carla van Westing – Jippie!!!

Datum 6 april 2013
Locatie Zeelandbrug

“Wat een leuke duik, weer iets nieuws gezien en heerlijk gedoken”… en dat ondanks de temperatuur.

Het heeft de hele week nog ’s nachts gevroren, dus de hoop op iets warmer water heb ik bij voorbaat al laten varen. Er is weinig animo bij ons vaste ploegje duikers, eigenlijk laten alle mannen het afweten om uiteenlopende redenen. Of zijn het gewoon watjes ;o)

Maar Lilian en ik zijn niet bang en we spreken af bij de Gouden Leeuw om naar de Zeelandbrug te gaan. We zijn alletwee helemaal slakkengek en dat is dan gewoon the place to be. We spreken niet zo vroeg af, zodat we een beetje richting de HW kentering gaan, als we aankomen. Op de heenweg even langs Onderwaterhuis om mijn geservicete huis op te halen. Hoe dichter we naar Zeeland komen, des te lichter wordt het.

9949_623178611029009_1015462471_nAangekomen zijn (en komen) er steeds meer bekenden. Dus aan kletsen geen gebrek. Maar we besluiten toch om voor de meute het water in te gaan. Dus lekker omkleden en naar de nieuwe trap om daar te water te gaan. We hebben weer eens een missie, het groene mosdierslakje. We horen zoveel mensen dat ze hem vinden!! We gaan ervoor. We speuren het roodwier af maar vinden helemaal niets. Ik vind op een gegeven moment een verdwaalde zilverblauwe knotsslak (denk ik) in het roodwier en probeer Lilian te seinen. Maar op hetzelfde moment seint zij mij, dus ik zwem naar haar toe. Die zilverblauwe hebben we al zat gezien en wie weet wat zij heeft. Ennnnn YES, een schitterend exemplaar van de groene mosdierslak. Tussen het roodwier, maar wel op de steen. Hij zit, nou eigenlijk loopt, er schitterend bij. Helemaal leuk! Na wat foto’s zoeken we verder. Ik vind wat geitodorissen, waarvan er eentje zijn achterwerk naar me toe gedraaid heeft. Ziet er best grappig uit die onderkant, en ik kan zien hoe hij zich vasthoudt. Even later vindt Lilian nog een groen mosdierslakje, echt top! Zij kan zo goed zoeken. In alle opzichten is ze trouwens een geweldige buddy. Na dit slakje heb ik mijn handen inmiddels wel weer onder het niveau van prettig, eigenlijk al te ver, al mijn vingers doen zeer, dus tijd om er uit te gaan.

Maar wat een leuke duik, weer iets nieuws gezien en heerlijk gedoken. En als we uit het water komen, schijnt het zonnetje volop, dat maakt het allemaal nog veel leuker. Als we terug omgekleed zijn drinken we lekker koffie, uit de wind in het zonnetje, tegen de nieuwe compressor container aan. Echt weer genieten zo. Nu het water nog een beetje warmer, zodat mijn handen niet zo ontzettend koud worden.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief