Edwin van der Sande – Een duik met een kroontje!

Wat is het genieten in de Oosterschelde! Duikreporter Edwin vermaakt zich prima met de slijmvissen. Ideale fotomodellen!

Datum: 16 juni 2022
Duiklocatie: Plompe Toren, Zeeland

De voorpret begon eigenlijk al een paar dagen eerder. Toen we in de aquaria van Oosterschelde Boven Water diertjes aan het kijken waren. Lekker in het eerste weekend van onze vakantie alvast wat informatie inwinnen. De fanatieke duikers van de Biologische Werkgroep wisten de vraag wat er op dit moment in Zeeland te zien is, uiteraard te beantwoorden. Tja, je snapt dat het wensenlijstje gelijk gemaakt was.

Een paar dagen later was het zover. Vanuit de Witte Boulevard, ons vakantieverblijf in Renesse voelt Plompe Toren ineens als een huisrif. Heerlijk dichtbij. Sofie was een dag eerder al kopje onder geweest op deze stek, toen mocht ik samen met Hannah de toren beklimmen. Vandaag zijn de rollen omgedraaid. Vanaf de kant ziet het er goed uit. Ik bespreek het duikplan samen met Erik. Welke kant duiken we op? Hoe diep gaan we? Wat hoop jij onder water te zien en wil je vastleggen op de camera?

Eenmaal onder water gingen wij recht op ons doel af. Als er tijd over blijft kijken we of we andere leuke fotomodellen tegen komen. Erik was de eerste die zijn camera greep. Omdat ik automatisch rustig om mij heen ging kijken zag ik niet lang daarna de eerste. Yes! Gelukt! Een gehoornde slijmvis. Het visje bleef in de lege oester zitten en stak steeds eigenwijs zijn kopje naar buiten. Nadat ik wat foto’s had gemaakt werd ik toch nieuwsgierig of er misschien meer te zien was in de oester en jawel. Diep in de oester zag ik de goud paarse eieren glinsteren. Dat is de reden waarom het visje niet direct wegzwom. Hier moest gewaakt worden over de nakomelingen. Helaas lukt het mij niet om de eitjes netjes op de foto te krijgen.

Ik krijg de indruk dat de slijmvis mijn bezoek niet helemaal kan waarderen en besluit dat ik het visje niet te lang wil storen. Ik duik verder en ben nieuwsgierig of ik meer geluk ga hebben. Een paar meter verder is het gelijk weer raak. Wederom een exemplaar in een oester. De manier waarop de eitjes in de oester zitten en de eitjes bewaakt worden, doet mij erg denken aan de manier waarop de grondel dit doet. Wederom een fraai paars-goud eierpakket. Gelukkig laat ook deze slijmvis zich mooi vastleggen op de foto. Mijn masker begint spontaan te lekken, waarschijnlijk van de glimlach die op mijn gezicht verschijnt.

De verbazing is helemaal groot als ik niet lang daarna een gehoornde slijmvis bovenop een oester zie zitten. Verbaast omdat de vis rustig op zijn voorvinnen blijft staan en niet direct nerveus wegzwemt. Hij laat het zowaar toe dat ik enkele foto’s kan maken. Tevreden zwem ik terug naar de kant. Ik ben vrijwel de hele duik op nagenoeg dezelfde plek geweest. Mijn eerste duik van onze vakantie is direct een hele gave. Deze duik gaat de boeken in als een duik met een kroontje!