René Weterings – Stoere steenslijmvisjes

De vakantie zit er op en Duikreporter René Weterings pakt de draad weer en gaat met buddy Goof op zoek naar steenslijmvisjes in de Oosterschelde.

Datum: 23-8-2019
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

De eerste werkweek na de vakantie zit er voor mij al weer bijna op. Vandaag werk ik thuis en kan ik in mijn lunchtijd mooi de duikspullen klaarmaken. Met Goof heb ik al besproken dat we vanavond naar de Bergse Diepsluis gaan.

Het is hoog water op het moment dat we in het water zullen liggen, dus dat geeft ons mooi de gelegenheid om op zoek te gaan naar die guitige steenslijmvisjes. We hoeven dus niet lang na te denken over welke duikstek we moeten kiezen. Vorige week doken we nog in de Vinkeveense plassen, maar vanavond wordt het weer heerlijk zout. Ik pak mijn natpak in, want ik wil nog even een set vinnen testen die ik bij Duikcentrum De Aalscholvers heb kunnen lenen. Tijdens mijn deelname aan het Cmas World Championship Tenerife 2019 duik ik nat en ik was aan nieuwe vinnen toe voor het duiken in een natpak. Dus op deze manier kan ik in het Zeeuwse zoute water nog een laatste testje doen.

Het weer is prachtig, de temperatuur is goed. De Oosterschelde ligt er prachtig bij als we op de duikstek aankomen. Er staan al een paar auto’s, maar druk is het er niet. Ik besef me ineens dat ik geen mogelijkheid heb om mijn autosleutel in op te bergen, gelukkig duikt Goof wel in droogpak. Probleem opgelost! We kleden ons aan en niet veel later voel ik het water mijn pak in sijpelen. Bah, ik ben heel eerlijk, duiken in natpak in Nederland is niet mijn ding. Maar goed, het is even niet anders. Waarschijnlijk is het ook weer de laatste keer dit jaar in Nederland, volgende week gewoon weer het droogpak aan. We spreken nog even af wat de maximale duiktijd zal worden en dan duiken we onder, we gaan elk onze eigen weg.

Het platform wil ik eerst even bezoeken, het geeft vaak leuke ontmoetingen. In het ondiepe deel is het zicht vanavond maar matig, dus onderweg duim ik in de gedachten voor beter zicht bij het platform. Daar wordt het inderdaad wat beter, maar het is er al aardig donker op zo’n twaalf meter diepte. Maar goed, ik heb een goede duiklamp bij me, dus dat maakt verder niet uit. Ik kijk eerst even of ik toevallig zeebaarzen of harders zie, maar dat is niet het geval. Wel zie ik een steenbolkje zwemmen en dat is voor mij de reden om ook even onder het platform te kijken. Daar zwemt een mooi schooltje met steenbolkjes, een bekend gezicht hier rond het platform. Prachtig om te zien!

Een buddypaar zie ik bezig met een babysepia en ik zie nog meer duikers aankomen in de verte. Tijd om de benen te nemen, ik heb geen zin in drukte onder water (nooit eigenlijk). Dus ik besluit de sepiatentjes te gaan bekijken, wellicht kom ik nog wat moois tegen. Een voor een inspecteer ik de sepiatentjes en zie allerlei leven, van kleine krabbetjes tot zakpijpen, van kleine sepia-eitjes tot zeenaaldjes. Allemaal prachtig om te zien en erg kleurrijk. Het zicht is hier ook beter en met de OMS Slipstream vinnen kan ik heerlijk manoeuvreren rond de tentjes zonder stof te maken.

Ik ben al een heel eind op weg en zie dan ineens in het laatste sepiatentje een donkere schim van slechts een paar centimeter groot. Ik herken het meteen, het is een zeepaardje! Wat leuk zeg, ik had er wel iets van gehoord of gelezen ergens, maar had er eigenlijk niet echt op gerekend. Wat een klein diertje zeg, in totaal niet veel langer dan een pink schat ik, het kopje is echt heel klein. Helaas is het zicht hier niet top en het tentje staat in de met schimmel bedekte bodem. Dus bij de minste beweging woelt de witte smurrie op en is het zicht weg. Foto’s maken lukt voor geen meter hier met al die stofvlekken, dus ik geef het snel op en geniet gewoon even van het diertje. Het is opvallend donker van kleur, bijna zwart eigenlijk. Top, zo’n ontmoeting is altijd leuk natuurlijk.

Maar ik kwam eigenlijk voor de steenslijmvisjes, dus ik besluit de duik te beëindigen met een speurtocht langs de stenen op ongeveer een meter diepte. Het duurt niet lang voor ik een steenslijmvisje zie wegschieten. Ok, nu nog een visje wat zich wel wil laten zien. Ik vind een nieuwsgierig exemplaar en met wat tikken op een steen komt het guitige visje kijken en kan ik wat leuke foto’s maken. Ik geniet van het gezelschap, dit zijn toch echt de grappigste visjes die je in Nederland als duiker kunt tegenkomen. Tevreden kom ik weer bij de trap en kan ik genieten van een prachtig oranje lucht. Het was weer een leuke duik op een prachtige zomeravond.

Max. diepte 12,5 m, temp. 19-20 gr.C., zicht ca. 1-4m, duiktijd 75min.
Duik 923 (Bergse Diepsluis, donderdag 22-8-2019, 19.30u)