Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Herfstachtig weerzien

Het is even wennen voor Duikreporter René. De overgang van blauw helder water naar een herfstachtige duik in het Grevelingenmeer is groot.

Een duik in Nederlands water maken…dat is al lang geleden. De laatste duik in ons zoute water was dik zes weken geleden, toen nog voor het OBK onderwaterfotografie 2022!

RENE_WETERINGS_20221106_1192_Nieuwe_Kerkweg_013_LOGO-118006

De afgelopen weken of bijna maanden zijn toch best hectisch geweest besef ik me achteraf. Eind september ronde ik mijn ene baan af en startte ik op 3 oktober bij mijn nieuwe werkgever. Ondertussen waren we thuis ook bezig met allerlei klusjes en moest ik mij ook nog voorbereiden op mijn eerste duikreis in het teken van onderwaterfotografie met een gezellig groepje onderwaterfotografen in Dahab, Egypte. Al met al veel aan mijn hoofd en duiken in Nederland stond daarom niet met stip op nummer 1. Na een heerlijke week in Dahab, met een aantal mooie duiken, ben ik weer helemaal opgeladen. Mijn nieuwe baan en collega’s zijn ook leuk en de klussen in huis komen ook tot een einde. Het is tijd om weer eens in Nederland te gaan duiken, voor het water écht koud gaat worden en er niet veel interessants te zien is.

RENE_WETERINGS_20221106_1192_Nieuwe_Kerkweg_023_LOGO-118006

Eigenlijk wilde ik op zaterdag al gaan, maar dat lukte niet helemaal door allerlei factoren. Zo lagen al mijn duikspullen al drie weken verspreid in de garage of op ons kantoortje. Ik moest alles nog klaarmaken voor een duik in koud water. Mijn droogpak heb ik weer voorzien van droge handschoenen en mijn camera set heb ik opgebouwd voor macro. Zondag wordt het weer niet veel soeps…zo voorspellen ze. Een wekker zetten doe ik niet, dat gaat me echt te ver. Toch ben ik uiteindelijk niet heel laat wakker en doe ik lekker rustig aan. Om 9.30 uur stap ik in de auto en rijd ik richting Zeeland. Ik heb er stiekem wel weer zin in nu alles in de auto ligt en ik weer naar die mooie provincie rijd.

RENE_WETERINGS_20221106_1192_Nieuwe_Kerkweg_041_LOGO-118006

Het weer wordt onderweg echter steeds slechter. Thuis vertrok ik met een klein zonnetje, in Zeeland is het grijs en begint het licht te druppelen als ik de parkeerplaats op rijd. Snel aankleden dus en te water! Water….ja…dat voel ik al snel naar binnen lopen als ik het Grevelingenmeer via de trap betreed. Shit, wordt het zo’n dag? Hoe dan? Ik controleer mijn rits en kan eigenlijk niks gek vinden. Snel weer terug naar de trap om de rits nog een keer open en dicht te doen. Eenmaal weer onder water lijkt het lekken te zijn gestopt, maar het kwaad is al geschied…ik heb al een flink slokje water rond mijn heupen.

RENE_WETERINGS_20221106_1192_Nieuwe_Kerkweg_026_LOGO-118006

Het zicht is gelukkig wel goed, ook staan er geen golven. De bodem van het ondiepe deel is bedekt door een rode deken van roodwieren. Het krioelt van de groene wierslakken die een mooi contrast vormen tegen die rode achtergrond. Al snel vind ik op slechts anderhalve meter diepte ook een brede ringsprietslak. Een foto maken gaat niet lukken door zijn positie, maar evengoed is het een leuke vondst. Ik duik de oude zeedijk over en laat mij tot circa tien meter diepte afzakken. Daar wordt het zicht iets minder goed. Er staat een lichte stroming vanuit het oosten, de kwallen komen heel langzaam aan mij voorbij drijven. Bruine plooislakken zijn er ook te vinden, hele kleintjes vooral en af en toe vind ik een streng eitjes. Kreeften komen half uit hun holen om mij te observeren, een exemplaar heeft wel erg blauwe poten! Ik merk dat ik helemaal tot rust gekomen ben en geniet van het zweven nu het zicht zo goed is. Ik houd hier wel van, gelukkig is het water nog steeds dertien graden Celsius op mijn computer, kouder hoeft het van mij niet meer te worden deze winter!

RENE_WETERINGS_20221106_1192_Nieuwe_Kerkweg_021_LOGO-118006

Veel bijzonders is er echter niet te vinden, maar de krabbetjes, een grote zeenaald, wat kwalletjes en de vele blonde grondels maken er toch een mooi schouwspel van. Op een mooie vlakte op circa negen meter diepte vind ik een mooie brede ringsprietslak. Hij (of zij…) kruipt sierlijk over een Japanse knotszakpijp. Hier blijf ik een tijdje en zie mijn manometer langzaam richting de vijftig bar kruipen. Het is mooi geweest, hij staat er op hoor. Na dik zeventig minuten zweef ik weer over het rode tapijt van wieren en zie ik de regendruppels op het wateroppervlak. Ondanks het herfstachtige weerzien met het zoute water was het toch een leuke duik!

Max. diepte 9,9 m, temp. 13 gr. C., zicht ca. 3-4 m, duiktijd 71 min.
Duik 1192 (Den Osse Nieuwe Kerkweg, zondag 6-11-2022, 11.30u)

2 reacties

  1. Mooie fotografie.
    Ik woon in Ooltgensplaat vlakbij het Grevelingen meer. Leuk om daar nu wat onderwater fotografie van te zien.
    Mijn vader is in Geertruidenberg geboren. Misschien familie van elkaar?

    REAGEREN
    • Dank je! Het zoute water in Zeeland is zeker interessant onder de waterspiegel. Weterings is een veelvoorkomende naam hier in de regio, maar ik denk niet dat we directe familie zijn. 😉

      REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief