René Weterings – Een duik bij helder water
De tweede duik van zijn duikdag brengt Duikreporter René Weterings naar het heldere water van de Oosterschelde bij Sint Annaland.
Datum: 26-10-2021
Duiklocatie: Sint Annaland
De eerste duik van vandaag was een leuke, na de duik praat ik nog gezellig na met twee dames die het duiken in Zeeland ook helemaal ontdekt hebben en zichzelf enthousiast in hun natpak klaarmaken voor een tweede duik bij de Bergse Diepsluis. Mijn tweede duik wordt bij Sint Annaland!
De laatste keer dat ik bij Sint Annaland dook was in eind februari van dit jaar. Toen genoot ik van het goede zicht en maakte ik met de fisheyelens op de camera leuke plaatjes van de prachtige sponzen. Het zijn namelijk de sponzen die Sint Annaland zo uniek maken wat mij betreft. Maar vandaag ga ik niet voor de sponzen, want ik heb de 60 mm macrolens bij me en was niet van plan voor groothoekfoto’s te gaan. Als ik op de parkeerplaats aankom zie ik meteen een paar goede bekenden van me en raak gezellig aan de praat over van alles en nog wat, maar vooral over duiken natuurlijk. We raken zo aan de praat dat we de tijd een beetje vergeten en ook even niet meer weten welke getijdentabel nu klopt. Gelukkig komt het bij de laagwaterkentering niet zo precies.
Slenterend over het mulle zand nader ik het mooie rustige water van de Oosterschelde. Het ziet er helder uit, maar dat zegt hier nog niet alles. Even een laatste check en dan laat ik mijzelf afdalen via de zanderige bodem tot ik de oesterbegroeiing zie. Loodrecht vanaf het strand zweef ik over de met sponzen bekleedde bodem en zoek ik de rand op waar het overgaat naar zand. Ik vind dat altijd een leuke plek om te speuren, aan de ene kant de oesterbegroeiing en aan de andere kant de zandbodem. Ook op de zandbodem is het vaak interessant. Heremietkreeftjes wandelen er rond, grondeltjes hupsen van hot naar her en heel af en toe zie ik een klein platvisje zijn camouflagewerking verliezen doordat het beweegt. Aan deze rand zijn ook talloze pauwkokerwormen te vinden, de een nog mooier dan de ander. De zeer lichte afgaande stroming gebruik ik om mijzelf richting de punt van de dijk te begeven. Ik hang slechts dertig centimeter boven de bodem en kan zo alles overzien, want het zicht is zeker drie meter, soms zelfs meer.
De zandbodem herhaalt een bepaald patroon richting de punt van de dijk, eerst loopt het op tot een kleine zandduin en dan is er weer een kuil waarin wat oesters, kalkkokerwormen en ander grut te vinden is. Een paar keer herhaalt zich dit, ik vind het mooi om te zien. Buiten de grondels op het zand en een paar verdwaalde visjes bovenop de oesters zie ik niet veel vissen vandaag. Ik hoopte ook hier nog wel een sepiola te kunnen vinden, maar die zie ik hier niet. Ik geniet wel van het uitzicht en af en toe maak ik wat foto’s van de pauwkokerwormen of krabbetjes op de sponzen. Hoewel de duikstek an sich echt schitterend is, kan ik er met mijn macrolens vandaag niet echt mijn ei kwijt als het gaat om onderwaterfotografie. Toch houd ik het lang vol, want de diepte is hier maar beperkt en de watertemperatuur van twaalf graden Celsius zorgt er voor dat je met een droogpak en goede onderkleding lang onder water kunt blijven.
Na een tijdje verandert de stroming duidelijk, het opkomende water gebruik ik om weer terug richting het strand te driften. Nu laat ik mijzelf over het landschap van sponzen glijden en tuur ik tussen de oesters in de ijdele hoop misschien zelfs een zeepaardje te vinden, want die schijnt hier zeer recent nog gevonden te zijn. Maar het is hier echt zoeken naar een speld in een hooiberg doordat er geen duidelijke aanknopingspunten zijn en bamboestokken staan hier ook niet. Ik maak er dus geen levenswerk van, want dat is zonde van de duik. Een mooie kleine grondel op een spons is voor mij het laatste onderwerp waar ik mijzelf nog op richt in de hoop een leuke foto te maken. Het guitige visje werkt goed mee, daar ligt het niet aan!
Mijn duikcomputer laat zien dat ik al meer dan tachtig minuten in het water lig en ik zie aan het landschap dat ik weer bij het strandje ben. Het is mooi geweest, ik ga er weer uit na een mooie duik in de Oosterschelde op deze erg mooie duikstek. We praten na de duik nog wat na in het herfstachtige zonnetje en voldaan rijd ik weer naar huis!
Max. diepte 7,5 m, temp. 12 gr. C., zicht ca. 3-4 m, duiktijd 83 min
Duik 1109 (Sint Annaland, dinsdag 26-10-2021, 13.00u)
