Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Leendert Smit – Een geluk bij een ongeluk

Duikreporter Leendert moet onverhoopt zijn plannen bijstellen. Het wordt Strijenham. En dat pakt helemaal niet verkeerd uit!

Vanwege drukke sociale verplichtingen ben ik van plan vandaag vroeg te gaan, dan kan ik nog 2 duikjes maken. Helaas zijn de maandagduikers weer even uit beeld maar zo kan ik wel een beetje tempo maken. In R. is het grauw en bewolkt maar richting Zeeland knapt het op. Het is eigenlijk prima duikweer. Zonnetje, aangename temperatuur, weinig wind. Fluitend zoef ik richting Stavenisse haven. Oh oh, veerweg afgesloten. Ik kan niet bij duiklocatie Stavenisse haven komen. Grrrrrrrrr! Noodgedwongen rijd ik terug richting Strijenham, mijn keuze voor de tweede duik. Kost me alweer een half uur extra. Er staat 1 auto van een Belgische duiker. Maar er is niemand te zien dus snel omkleden maar en te water. Het zicht blijkt niet slecht maar er hangen weer van die vervelende draden en vlokken in het water. Ik heb de 9-18mm lens er bij gepakt want je moet jezelf zo nu en dan weer eens uitdagen. Mooi helder water zonder irritante klodders is dan wel fijn. De eerste meters vallen behoorlijk tegen. Nauwelijks grote anemonen, hier en daar een omgevallen sepia stokje, niet eens spectaculair begroeid of zo. Misschien zit ik de diep maar ik blijf even doorzwemmen, wie weet komen we een Sepiola tegen. Een eindje verder staat een heel rijtje stokjes. Deze staan nog keurig overeind dus ik zwem er heen. Zie ik daar niet iets bewegen? ja hoor, wat we vorige week maar niet voor de lens kregen zwemt hier spontaan rond. 2 Sepia’s (Sepia officinalis) zijn bezig met eitjes afzetten.

20220711_087P7110658-116161

20220711_024P7110595-116161

Het zijn allebei vrouwtjes en eentje is een stuk kleiner dan de andere. De kleine stoort zich totaal niet aan mij maar de grotere is duidelijk meer op haar qui-vive. Zo ontstaat een kat en muis spel tussen mij en de dames. de kleine zwemt voortdurend in beeld. De ander probeert uit beeld te blijven. Ik cirkel ruim 1 1/2 uur rond de stokjes om ze te observeren en te fotograferen. Dit is misschien wel de laatste kans. Maar de manometer is onverbiddelijk en ik laat ze uiteindelijk met rust. Na 110 minuten ben ik weer bij de trap. Helaas een tweede duik zit er niet meer in maar dit pak ik, geluk bij een ongeluk, toch nog even mee. Duiktijd: 110 minuten, watertemp.: lekker warm ook na 110 minuten in nat pak.

20220711_027P7110598-116161

20220711_070P7110641-116161

20220711_069P7110640-116161

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief