John Landa – Meer vezel voor een mooiere foto

Voor ‘missie fibersnoot’ gaat John Landa nog een keer het water in, ondanks een watertemperatuur van slechts 9 graden.

Datum: 15-11-2017

Duiklocatie: Bergse diepsluis

Duik 916, woensdag 15–11-2017 Bergse diepsluis, Oosterschelde. Afgelopen maandag stond ik met Lia aan de Zeelandbrug om een duik te maken en bij het omkleden kwam ik erachter dat ik mijn duikschoenen was vergeten en aangezien alle duikzaken dicht zijn was het einde duikdag. Om de pijn te verzachten zijn we toen maar een bak koffie en flink stuk gebak gaan nuttigen bij Concordia in Zierikzee. Vandaag ben ik wat eerder vrij en ik kan eigenlijk niet goed beslissen wat ik ga doen duiken of niet duiken, duiken of niet duiken, duiken of niet duiken na een uur twijfelen ben ik toch maar gaan duiken.

Ik ben al een tijdje druk bezig om zelf fibersnoots te fabriceren ik heb nu al diverse uitvoeringen gefabriceerd maar was tot nu toe niet tevreden. Ik was er wel van overtuigd dat fibersnoots iets nuttigs voor mij toevoegt aan het fotograferen onderwater. Het heeft voordelen zoals het makkelijker richten van je lichtbundel en je kunt makkelijker op moeilijk plaatsen komen omdat je complete set smaller is (mijn flitser is boven mijn camera gemonteerd) maar ook nadelen ben ik nu wel achter gekomen vooral dat fibersnoots heel veel licht tegen houden zodat je eigenlijk altijd vol vermogen moet flitsen.

Ik had al gehoord dat de watertemperatuur al gezakt was naar 9 graden maar ik wil nog zo graag de nieuwe fibersnoot uitproberen dat ik het toch ga wagen. Ik ben aan gekomen aan de Bergse diepsluis en ik ben niet de enige duiker er gaan net 2 duikers voor mij het water in. Omkleden spullen pakken en het water in, de eerste minuten had ik zoiets van John waar begin je aan het koude water loopt mijn pak in en de kou aan je gezicht onderwater is best wel onprettig. Gelukkig na een minuutje of 5 voel ik er niks meer van en zie ik mijn eerste onderwerp.

Ik zie een kleine paarde anemoon het is niet de mooiste maar hij staat er wel mooi voor om op de foto te zetten. Na de eerste paar foto’s heb ik al zoiets van dit is het, het richten van de snoot gaat redelijk makkelijk maar het is wel millimeter werk om het precies uit te lichten, niet te veel naar links niet te veel naar recht maar precies in het midden. Na wat foto’s van de paarde anemoon ga ik op zoek naar een slijmvisje en waar ik er vorige keer tig heb gezien zie ik niet een. Ik besluit om te draaien en aan de andere kant van de instap wat verder te gaan zoeken want ik wil niet te ver van de trap gaan.

Ik zwem naar de andere kant en ik ben de trap voorbij en ik zie een schelp op zijn kop in het zand liggen en daaronder steekt het kopje van een grondel uit, YESS! Dit moet een mooie foto opleveren. Gelukkig blijft de grondel onder de schelp liggen en ik kan tig foto’s maken met verschillende posities van de fibersnoot. Op het uiteinde van de fibersnoot heb ik nog een gewone snoot die het licht bundelt zonder deze snoot op het uiteinde geeft de fibersnoot een meer verspreid licht wat onder sommige omstandigheden net iets mooiere foto’s opleverd.

Soms zwemt de kleine grondel uit de schelp en maakt een rondje om na een klein minuutje weer onder zijn schelp te kruipen dit is toch gewoon prachtig. Ik ben al een tijdje bezig en ik heb het gelukkig nog niet echt koud maar ik ga toch maar het water uit voordat ik het echt te koud krijg. Ik ga er uit en de andere duikers zijn er ook al uit de spullen opruimen en nog een praatje maken met de andere duikers en dan weer naar huis. Als ik thuis kom en de foto’s bekijk die ik tijdens deze duik heb gemaakt kan ik alleen maar blij worden van de resultaten. Missie fibersnoots is geslaagd ik moet nog een paar kleine dingen veranderen om het nog beter te maken en dan ben ik pas echt tevreden. Ik ben ongeveer 48 minuten totaal onderwater geweest, ik ben rond 13:20 uur te water gegaan, de water temperatuur was 9 graden, het zicht was redelijk, ik ben max. 3,2 meter diep geweest.