Jan Blanken – Een ontmoeting met Miss Seal

Tijdens een duik in Ierland ruilt Duikreporter Jan Blanken zijn buddy in voor een leuker exemplaar – een echte filmster.

Datum: 23-07-2018
Duiklocatie: Kinsale, Ierland

We zijn op vakantie in Kinsale, we verblijven bij Ocean Addicts een B&B op een oud marineschip waar vanuit je bootduiken maakt met een rib of motorjacht.

Het is de derde dag van ons verblijf en het is tijd voor iets nieuws, filmen. Gewapend met Gopro en lampen op naar de duiklocatie Gun hole Cave, een duikstek waar zowel groothoek als macro mogelijk zijn. Buddy Angelique wilde macro fotograferen dus ik ga met Jos en Angelique gaat met Edwin.

Aangekomen op de stek legt Graham ons de stek uit, we maken ons klaar om te water te gaan. De duikstek ligt in een soort kom met rotsen daaromheen en zoals op veel plekken in Ierland, liggen er verschillende zeehonden op te relaxen.

Jos en ik duiken onder en worden direct begroet door mooie grote kompaskwallen, sierlijk bewegen ze door het water met mooie tekeningen op de kop.We duiken verder naar de bodem en komen verschillende hondshaaien tegen, soms wel 2 of 3 op elkaar. Het is vrij ondiep, Jos en ik gaan steeds verder uit elkaar om ook elkaar niet in de weg te zitten, de manier hoe wij ook vaker in Zeeland duiken.

Na het maken van verschillende beelden van het onderwaterleven waarbij grote spinkrabben en kreeften voorbij komen zie ik in de verte een schim voorbijschieten.Deze schim is mogelijk het andere buddypaar of Jos die om mij heen gezwommen was. Ik zwem de richting van de schim op, ik kijk eens goed, een ZEEHOND!!! Die is voor mij denk ik.

De zeehond beweegt zich aan het oppervlak en duikt steeds weer tot een meter of drie. Ze heeft me vrij snel door en houdt mij met enige argwaan in de gaten, hetzelfde geld voor mij aangezien ze toch een maatje te groot is. Het lijkt alsof deze zeehond het niet zo op duikers heeft, ze blijft op afstand en maakt geen aanstalten om te spelen, gelukkig maar, ik herinner me nog de foto van Edwin met “Happie” waarbij hij er toch niet zonder “capscheuren” vanaf kwam.

De zeehond is rustig en blaast af en toe wat bubbels, ik doe dat immers ook, we houden afstand van elkaar en komt een van de twee te dichtbij dan gaat de ander. Ze duikt op een gegeven moment met haar kop een holte in de rots, onder het motto als ik je niet zie, dan zie jij mij ook niet.

Een prachtige ervaring en mooie mogelijkheid voor eerste filmpoging.

Na 20 minuten met de zeehond doorgebracht is het wel mooi, het wordt tijd om te gaan. Ik kom boven met een grote glimlach op mijn gezicht, Graham heeft allang door wat er gebeurd is. Dat komt niet alleen omdat er maar één stroom bubbels om dezelfde plek naar boven kwam, maar vooral het beeld van mijn hoofd en dat van de zeehond boven water.

Nu was ik eigenlijk met buddy Jos op pad, hij had ook onderwater ook wat gevonden: Angelique en Edwin. De rest van de dag was dan ook mijn antwoord op elke vraag “By the way did i tell you about the seal i have seen?”

Foto’s: Sofie Kempeneer & Jan Blanken