Dirk Van den Bergh – Even aankloppen
Duikreporter Dirk Van den Bergh maakt een zomeravondduik bij Strijenham. Dit keer op zoek naar steenslijmvisjes en hij weet er veel te vinden! En waar valt zijn oog nog meer op tijdens deze duik?
Datum: 22-08-2019
Duiklocatie: Strijenham
De 21e zomeravondduik van Lia van der Laan is bij Strijenham. Yes! Naar de steenslijmvisjes! Mijn buddy Eduard Bello heeft ze al wel eens gezien, maar waar ik hem nu naar toe breng, zo heeft hij ze nog nooit gezien …
Er is wel wat opkomst voor de duik en ik ga met Eduard al voor de anderen in het water, zodat we rustig bij de steenslijmvisjes kunnen blijven hangen. Reeds voor het derde jaar op rij zitten ze op dezelfde plaats. Even aankloppen en daar zijn ze! Het volstaat om met je duiklamp of een losliggende oester of iets dergelijks op de stenen te kloppen en ze verschijnen één voor één, enerzijds omdat ze zo nieuwsgierig zijn, anderzijds omdat ze zo voedsel hopen mee te pikken. De bende groeit aan: op een bepaald moment zitten er een twintigtal! (zie video)
De steenslijmvissen leven in ondiep water langs rotskusten, vaak vlak onder de laagwaterlijn. Dank zij de schubbenloze slijmhuid (vandaar de naam) kunnen ze op een klein vochtig plaatsje boven water overleven. Tijdens de paaitijd, die loopt van april tot augustus, kleurt het mannetje mooi paarsachtig tot zwart en heeft het felle witte lippen. Hij bewaakt het nest en voorziet de eieren regelmatig van vers, zuurstofrijk water door te waaieren, tot ze na ongeveer twee maanden uitkomen.
De rugvin loopt van kop tot staart volledig door met een lichte inkeping. De voorste borstvinnen zijn als het ware tot pootjes ontwikkeld, waarmee hij over en tussen de rotsen huppelt. De mannetjes hebben een bollere kop en dikkere lippen dan de vrouwtjes.
We blijven een half uur genieten. Ze zijn zo grappig! In hetzelfde holletje als het vorig jaar vind ik het grootste mannetje terug. Ik zal hem maar “The Godfather” noemen. Hij is mooi paars gekleurd en bewaakt het nest heel plichtsbewust: hij komt er niet uit en laat alleen zijn kop en zijn tanden zien (zie titelbeeld video).
Afspraak was om daarna uit te zwemmen en langs de wand naar de zeeanjelieren te gaan kijken. We komen op een zandplaat die ik niet herken … We snuffelen er wat rond en wanneer we verder zwemmen merk ik dat er iets niet klopt … Shit! Ik ben mijn kompas vergeten te zetten! Gelukkig weet ik dat de kant hier pal Noord ligt. Even kompas bijstellen … Ondertussen zijn we echter al terug richting kant afgedraaid en we beslissen daar maar verder rond te snuffelen. Gelukkig, want we komen een wierveld tegen dat vol met harlekijnslakjes zit. Ze zijn wel erg klein. Dankbaar onderwerp om nog wat te oefenen met mijn camera!
De steurgarnalen zijn ook een leuk onderwerp, maar iets moeilijker omdat ze niet stil zitten.
Op 100 bar keren we langs de rand van de basaltblokken terug. We zien nog enkele steenslijmvisjes en een kreeft speelt verstoppertje. Uiteindelijk komt ze toch uit haar hol en ze komt eens kijken naar die ring lamp … heel dicht, tot ze verschiet … (zie video). Het begint stevig te stromen. Gelukkig ligt de trap stroomafwaarts! Na 73 minuten zijn we er en we zijn slechts max 4,5 meter diep geweest …
Ik heb een tevreden buddy, het is heerlijk weer, windstil en bij een mooie zonsondergang genieten we allen nog gezellig na.
