Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Daniel Versteeg – Just an unbelievable day!!

Koud water en slecht zicht. Niet alle duikers zijn dan meteen enthousiast. Maar hier gaat het om koud water en slecht zicht op de Galapagos-eilanden. Duikreporter Daniel Versteeg maakt weer een aantal schitterende duiken.


Datum:  1 april 2016
Duiklocatie: Galapagos, Fernandina& Isabella Island

duikreport-call-to-action-350x85

We waren nog steeds aan het varen toen we vanochtend wakker werden.
We gingen duiken bij Fernandina. Ligt halverwege Isabella.

De eerste duik die we daar gingen doen zou de koudste worden van de hele week. En waarschijnlijk ook degene met het slechtste zicht. (Op de checkduik na)
Er was kans om mola mola of zeepaardjes te spotten.
Helaas hebben we die geen van beide gezien, maar de duik was heerlijk relaxed (en inderdaad koud) langs een prachtige rotswand. We hebben ook boven die rotsen gedoken, daar was meer leven en kleur. En prachtige vissen die een beetje op kooikarpers leken.
Het was gewoon weer even genieten toen we bij de safetystop kwamen. Weer lekker warm. Al vertelde we de andere duikers dat als we deze temperaturen (18 graden op zijn koudst) en dit zicht in Nederland hebben we heel erg blij zijn. Dan duiken we zelfs weleens zonder kap. Hier heeft Caar haar kap toch wel opgedaan.

Voor de tweede duik moest Fabricius even richting het eiland om de Leguanen te checken. (Want daarmee zouden we gaan duiken.) maar het hing af van de temperatuur of die beesten al genoeg waren opgewarm.
We konden de duikpakken aanhouden, blijkbaar hadden ze al genoeg zonuren gehad. We moesten ook nog een beetje opschieten anders zouden ze er al uit zijn.

Het was maar een klein stukje met de zodiak en we zagen al een hoop leguanen in het water aan de oppervlakte. Echt een leuk gezicht.
De duik begon op 1,5 à 2 meter daar hadden we de meeste kans om ze te zien eten.
En ja hoor vrijwel meteen zagen we er al een. Gaaf om zo’n oerbeest van dichtbij te zien.
De duikstek was vlakbij het eiland dus we werden heen en weer geduwd door de golven. Dat was lekker relaxed, tenzij we de beesten zagen en wilden filmen of fotograferen.
En dan zie je die beesten gewoon rustig zitten te eten, zonder ook maar ergens last van te hebben. We hebben er een hoop gezien, heel indrukwekkend. Even later gingen we nog een stukje dieper, het was een heerlijke duik, met mooie kleuren, veel leven.


Helaas gaf mijn camera problemen aan met de lekmelder. Dus ging ik voor de zekerheid naar boven. De omstandigheden zijn hier zo goed dat ik alleen naar de zodiak kon en ik werd gelijk aan boord werd gebracht, om mijn camera te checken. Gelukkig was er niets aan de hand, maar je kunt maar beter oppassen.
Toen Caar eenmaal met de zodiak terug ging zagen we zoveel leguanen in het water drijven. Waanzinnig.

Het eiland is trouwens ook prachtig, dramatisch landschap met een vulkaan en allerlei kraters. En dan een lange lage uitloop met strandjes voor de leguanen. Aan deze kant, van dit eiland mogen geen mensen komen.
Na deze duik lekker geluncht en een stukje verder varen. We varen nu langs Isabella, naar het noordelijkste puntje. Dat betekend dat we voor de derde keer deze week de evenaar passeren.
Er was flink wat tijd om even te relaxen, dus hebben we even bijgeslapen. Haha.


De derde duik van vandaag was bij Point vincinti rock. Dit zou een diepe en koude duik worden en het zicht was niet echt goed. Ach, op het diepe na, lijkt het toch een beetje op Nederland duiken?
Er was een hele kleine kans om Mola Mola’s te spotten. Het is niet het seizoen. Maar je weet het maar nooit. Dus dat was wel 1 van de redenen dat we wat dieper zouden gaan. Omdat het koud genoeg moest zijn.
We werden vlak langs de rotswand met de zodiak gedropt. En langs die wand zouden we afzakken en de rest van de duik maken. We zaten al vrij diep, toen Christiaan begon te wijzen en keihard te zwemmen. En ja hoor daar was een Mola Mola! Gaaf om er 1 gezien te hebben. Hij zwom van ons weg dus ging het moment voorbij en maar goed ook want de computers begonnen al waarschuwend te piepen. We waren toch iets verder afgezakt dan de bedoeling was.

Het was zonde dat het zicht zo slecht was want het landschap was prachtig. We zwommen nog een nauw gangetje door en voor ons uit zwom een zeeleeuw op en neer. Later speelden er nog twee met elkaar langs de rotswand. Zo leuk om te zien hoe snel en vrolijk die beesten bewegen.
We hingen op een gegeven moment al wat hoger dan de rest van ons groepje. Maar wel zagen we dat onder ons in een beschut gedeelte zeker een stuk of 15 stingrays vlakbij elkaar lagen. Ook weer een mooi gezicht.

Toen we eenmaal in de zodiak zaten en iedereen enthousiast was over de Mola Mola, vroeg Eric ( uit duikgroepje): Hebben we een Mola Mola gezien? Dat we ineens zo diep en zo hard gingen was vast niet voor een parrotfish…


Voor de vierde duik, mochten we kiezen duiken of snorkelen. Omdat het zicht heel slecht was en alleen maar slechter word nu de zon steeds verder verdwijnt werd aangeraden om te snorkelen. Dat hebben we ook gedaan, omdat hier kleine pinguïns waren die soms ook in het water kwamen en zeeleeuwen en van alles en nog wat. Ook was er weer een grot die we in konden snorkelen. We zijn zo blij dat we het gedaan hebben. Maar 7 van de 16 gingen nog op pad. De rest bleef op het schip.
Op het begin zag ik gelijk al een gigantische schildpad. Hij was zo groot dat ik eerst dacht dat het een rots in de vorm van een schildpad was. Hij kwam langzaam omhoog en we hebben een heel eind met hem mee gezwommen. Ik kon er een goede foto van maken. Nadien kwamen de zeeleeuwen voorbij. Ze hadden nu meer interesse voor ons dan we tijdens het duiken meemaakte.

Op het wateroppervlak zagen we een pinguïn en die dook pijlsnel naar beneden. Caar had twee seconde film en toen was hij al weg.

Ondertussen waren er al steeds meer snorkelaars in de zodiak. We waren nog maar met zijn vieren om nog een laatste zeeleeuw te zoeken. En gelukkig bleven er twee even bij ons hangen, voordat ze hun eigen weg gingen.
Toen bleven we met zijn tweeën nog over en spotten we een zeeleeuw in zijn eentje. Die was supernieuwsgierig naar ons en had vooral interesse in mijn camera. Hij zag zijn eigen reflectie in mijn domeport. Fabricius had verteld dat je vooral moet gaan bewegen en dat ze je dan na doen. Als ik van links naar rechts bewoog ging dat koppie ook mee. Soms was hij zo dichtbij, ongelooflijk we konden elkaar gewoon recht in de ogen kijken. Hij bleef een hele tijd bij ons.Wat een ongelooflijke ervaring was dit.

Eenmaal terug aan boord, kon ik het gewoon niet geloven wat we net hadden meegemaakt, wat we vandaag allemaal hadden gezien en de dagen ervoor hadden beleeft. Wat een prachtige ervaringen tot nu toe.
Je kijkt de filmpjes en foto’s van te voren en je hoopt dat je het allemaal zult zien. ik probeerde niets te verwachten, meestal zijn het lucky shots…dachten we.

Maar de meeste dingen hebben we mogen meemaken. Heel bijzonder.
Morgen hebben we 1 duik en 2 landtours. (Eigenlijk zou dat al eerder zijn, maar toen hebben we gedoken?)
Op aanraden van Fabricius stappen wij morgenavond toch van de boot af op Santa Cruz. Eerst wilde we niet, omdat we dan een landtour zouden missen. En waren we van plan om terug te varen naar Santa Cruz (waar we nog een aantal dagen blijven)
De overtocht schijnt een bumpy-ride te zijn. En op zondagochtend is er uiteindelijk geen landtour. Dus hebben we besloten om het zo te doen. Hebben we nog een volle dag extra aan land ook.

We kregen van Natasja nog een briefing over hamerhaaien. Dat was erg interessant en daarna weer overheerlijk avondeten.
Na het eten kwamen er een aantal van de bemanning raar verkleed een soort performance doen. En bespeelde ze zelf muziek instrumenten. Het was allemaal voor de grap, maar ze speelden nog goed ook. Daarna werd het nog een gezellige avond.

2 reacties

  1. Ik weet zeker dat door jouw duikreports een heleboel mensen de Galapagos-eilanden (nog) hoger op de bucketlist gezet hebben.
    Ik wel in ieder geval!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief