Carla van Westing – Nog steeds koud!

Vorige week heeft iedereen zich afgemeld, balen, ik wilde wel duiken. Maar goed, mezelf maar eens door het huis gewerkt, is soms ook nodig ;o) Deze week komt het een aantal mensen wel uit. We spreken af om half 9 bij IKEA om naar St. Annaland te gaan, maar gisteren komen er plannen om naar de Zeelandbrug te gaan. Naast snotolven zitten hier ook veel slakken, waaronder het groene mosdierslakje. En die heb ik nog niet gezien. Maar sommige mensen moeten weer op tijd thuis zijn, en dan is de brug net even wat verder. Dus de definitieve afspraak gisteren is St. Annaland.

En wat gebeurt er vanmorgen? De mannen die op tijd terug moeten zijn melden zich af omdat het regent. Wat een watjes, maar dat zeggen ze zelf ook. Dus wij besluiten op onze carpoolplaats om toch naar de brug te gaan, kunnen we in ieder geval droog omkleden. Maar dat blijkt helemaal niet nodig, het is gewoon droog in Zeeland.

We zitten volkomen naast de kenteringen, maar we gaan lekker duiken. Er staat veel wind en dat geeft best golven, dan is de trap wel ideaal om je vinnen aan te trekken. Bovenin is het door de wind slecht zicht, maar iets dieper vind ik het best redelijk. We kunnen elkaar toch op een paar meter afstand nog zien. We gaan voor de slakken en niet voor de snotolf. Als je daar overheen zwemt zie je ‘m waarschijnlijk toch wel. We willen slakjes.

 
We speuren de stenen stuk voor stuk af. We vinden mooie plukken dodemansduim en de tubularia komt alweer op. We zoeken ons te pletter naar zo’n kleine groene rakker, maar dat mag niet lukken. Wel hebben we een klein slank waaierslakje en een, naar blijkt volgens de antwoorden op FB, millennium wratslak. Maar die heeft een bijzonder gele voet, heb ik nooit eerder gezien. Maar met watertemperatuur van 3 graden worden onze handen zo vreselijk koud. Het teken om weer naar de trap te gaan en op te gaan warmen met koffie bij de auto.

De 2 mannen die ook in het water liggen komen zo goed als gelijktijdig het water uit. Het duurt echt een tijd voor ik weer iets met mijn handen kan, maar als de koffie eenmaal in de bekers zit gaat het weer. Nog lekker een tijd gekletst voor we aan de rit terug beginnen.

Was weer de moeite waard, maar voor mij mag het wel wat warmer worden.