Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk Van den Bergh – Kan het nóg spectaculairder?

The Blue Hole bij Dahab is een beruchte duikplaats. Een schitterend diep gat, een schijnbaar bodemloze put. Duikreporter Dirk duikt er en is zich bewist van de duikers die hem voorgingen, niet altijd met evenveel succes.


Datum:  3 december 2016
Duiklocatie: Dahab, Egypte

duikreport-call-to-action-350x85

Dirk_Van_den_Bergh_20161203_briefing_Gunther-44381

Onze vierde duik dag … spanning alom … vandaag gaan we immers naar de Blue Hole. Niet bepaald motiverend de verhalen die ik daar al over gelezen heb … Er schijnt zelfs een rotswand met gedenkstenen aan duikers die er het leven lieten te zijn …

Uiteraard gaan wij daar geen risico’s nemen en zijn die duikers overleden doordat ze te diep gingen en niet de nodige ervaring of het juiste materiaal hadden, maar heb ik dat wel ???

Dirk_Van_den_Bergh_20161203_blue_hole-44381

Het is een eindje rijden met de pick-up naar de Blue Hole, die ten Noorden van Dahab ligt.

Daar aangekomen eerst een theetje en dan de briefing. Deze is wel écht noodzakelijk om vooraf te weten wat je te wachten staat. We gaan erin bij El Bells. Dit is een half open pijp met op 26 meter diepte een brug (The Arch) waar je onderdoor gaat. De afdaling is recht naar beneden, naar 32 meter …

Het is zover … We moeten een stukje wandelen naar de instap van El Bells en onderweg komen we de rots met de gedenkstenen tegen … Niet bepaald bemoedigend!

Ik stap in het water en doe mijn materiaal aan. Heb je al eens onder water gekeken vraagt Gunther? Waaah !!! Onder ons een gapende diepte …

Gunther en Pierre gaan als eerste, dan volg ik en Annemie blijft laatste. Dat geeft al een veiliger gevoel! Nadeel is wel dat ik bij het vertrek niets anders dan de bellen van Gunther en Pierre zie … Zij verdwijnen echter al snel in de diepte. Ik doe het heel langzaam en probeer te filmen. Pfff. Niet eenvoudig … Ik moet constant klaren, trimmen om niet te snel te zakken, mijn diepte in het oog houden én zien dat ik niet tegen de wand bots … Daar is “The Arch”. Dat moet zeker op de film!

Dirk_Van_den_Bergh_20161203_schorpioenvis-44381

Op 32 meter aangekomen gaan we naar rechts. Indrukwekkend! Ik film, maar daarbij zak ik nog even verder door, naar 34 meter. Gunther doet teken: op onze hoogte blijven! Onder ons is er niets … een blauwe leegte … geen bodem te zien … Het daalt hier naar het schijnt verder af naar zo’n 700 meter … Waaah!

We blijven het rif volgen, waarbij we heel langzaam terug stijgen. Wat is dit indrukwekkend zeg! Ik hoef er niet bij te vertellen zeker dat mijn luchtvoorraad hier snel naar beneden zakt … Ik probeer rustig te blijven en me te concentreren op het filmen. Het is hier eentonig van kleur, blauw en grijs, maar wanneer ik mijn videolampen op de rotswand richt verschijnen er de mooiste kleuren.

Op een overhangende rots ligt een prachtige schorpioenvis. Yeah! That’s the picture of the dive!

Dirk_Van_den_Bergh_20161203_waaierkoraal-44381

We stijgen verder naar boven, lichtjes mee driftend met de stroming. De kleuren komen terug. Na 250 meter zijn we aan het zadel van de Blue Hole. Hier gaan we de Blue Hole in en blijven op een meter of 6 naar rechts de wand volgen. Onder ons … inderdaad een blauw gat, 110 meter diep, geen bodem te zien dus … Prachtig is ook om ondertussen de freedivers bezig te zien!

Oef! Ik heb het er goed vanaf gebracht! Duiktijd: 45 minuten. Pierre had onderweg last met zijn duikbril … “Ik denk dat ik hier een rimpeltje heb waardoor er water in mijn bril komt” zegt hij. Ik krijg de slappe lach: één rimpeltje ??? Ik tel er minstens twintig!

Na een oppervlakte-interval van 100 minuten beginnen we aan de tweede duik. Deze keer gaan we er in aan de Blue Hole. We volgen dezelfde wand tot aan het zadel en gaan dan naar rechts. Ook hier weer een gapende diepte onder ons. Ik begin eraan gewend te raken … Annemie blijft bij mij omdat ik gevraagd had niet te diep te gaan, terwijl Gunther en Pierre onder ons hangen op 23 meter diepte. Toch zie ik weer iets om te filmen en daal ook even af naar 19 meter. Bij het terugkeren nemen we deze keer de andere wand van de Blue Hole. Deze ligt in de schaduw, wat het nog wat indrukwekkender maakt … Na 58 minuten zijn we terug aan de oppervlakte.

What a day! Zoals steeds lunchen we weer aan de duikstek. Lekker én goedkoop!

Deze dag zal voor altijd in mijn duikgeheugen gegrift blijven!

Morgen wacht ons een nieuw avontuur: dan laden we de duikspullen op de kamelen en rijden naar een Bedoeïenen nederzetting … Eerst nog maar even bekomen en nagenieten van deze dag!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief