Amsterdam Baromedical Update - symposium over duik- en hyperbare geneeskunde

Op zaterdag 19 juni is de Amsterdam Baromedical Update. Dit internationale symposium over duik- en hyperbare geneeskunde is een Nederlands initiatief en vindt dit keer online plaats. Ook jij kunt er (gratis) bij zijn.

Het symposium wordt georganiseerd door prof. dr. Rob van Hulst, dr. Pieter-Jan van Ooij, dr. Robert Weenink en dr. Thijs Wingelaar, die werkzaam zijn bij de Koninklijke Marine en het Amsterdam UMC. Toonaangevende namen in de duik- en hyperbare geneeskunde en Thijs Wingelaar is natuurlijk ook bekend van zijn duikmedische artikelen op DuikeninBeeld.

Wij hebben hem enkele vragen gesteld over het symposium op 19 juni, dat ook jij online kunt volgen. Het is gratis, maar meld je wel aan!

Voor wie is het congres bedoeld?

Er zijn veel wetenschappelijke congressen en symposia, maar die zijn vaak achter gesloten deuren. En ze richten zich doorgaans op één groep: de artsen. Wij wilden graag een ‘openbaar’ symposium, waarbij de wetenschappelijke ontwikkelingen op het gebied van duik- en hyperbare geneeskunde de revue passeren en elke ‘passant’ (bijvoorbeeld een duiker of een patiënt) kan aanhaken. Dat hadden we graag fysiek gedaan, maar vanwege de coronamaatregelen doen we dat nu online. Dat heeft als nadeel dat er minder informele samenkomsten zijn tussen bovengenoemde groepen, maar wel als voordeel dat geïntereseerden laagdrempelig ‘even langskomen’. En dat moedigen we ook van harte aan.

Het programma bestaat uit een duikmedisch deel in de ochtend en een hyperbaar deel in de middag. Wat is het verschil?

Duikgeneeskunde richt zich alleen op de duiker. Van begin (adviesgesprekken, keuringen) tot het eind (eerste hulp ter plaatse, behandeling in de recompressietank).
Hyperbare geneeskunde is een veel breder veld waarbij de behandeltank ook gebruikt wordt voor mensen met chronische wonden die niet genezen of mensen met lawaaischade aan hun gehoor. Bovendien is niet iedere hyperbare tank geschikt voor het behandelen van duikers (dat heeft te maken met de diepte waarop we mensen kunnen behandelen).
Er zijn mensen die beide gebieden interessant vinden, maar om het programma zo gericht mogelijk aan te bieden op de interesses van ons publiek, hebben we er voor gekozen om het programma in tweeën te splitsen – in de ochtend duikgeneeskunde, in de middag hyperbare geneeskunde.

Duiker_ok-teken_silhouet_shutterstock_1155659689

Welke onderdelen zijn met name interessant voor recreatieve duikers?

Ik zou de presentatie van Simon Mitchell (over decompressieziekte) en Robert Weenink (over gasbellen in de bloedbaan) aan willen raden voor de serieuze sportduiker. Ook de afsluitende lezing van Rob van Hulst is de moeite waard voor de recreatieve duiker. De praatjes van Feiko de Jong en mijzelf zijn iets meer gericht op de duikprofessionals die heel lang en heel veel duiken (denk daarbij aan commerciële en militaire duikers). Het middagprogramma is meer gericht op artsen en patienten, dus dat zal mogelijk minder interessant zijn voor de sportduiker.

Het ochtendprogramma is meer gericht op duiken. Zeker interessant voor de serieuze sportduiker!

Je geeft zelf ook een presentatie... waar ga jij het over hebben?

Mijn voordracht gaat over de zin en onzin van röntgenfoto’s en CT-scans bij de keuring van duikers. Die maken we vooral om bepaalde longafwijkingen te vinden (zgn. bullae en blebs) Röntgenfoto’s geven eigenlijk te weinig informatie, maar CT-scans weer te veel. Dat laatste komt omdat de techniek van CT-scans steeds verder gaat, waardoor we heel veel details vinden die we voorheen niet gezien hebben. Daarom zitten we nu vaak met een vraagstuk dat we jaren geleden niet hadden. Dat heet een zogenaamde ‘finding of unknown clinical significance’, ofwel een bevinding waarvan je niet zo goed weet wat je er mee moet. Een groep onderzoekers van het Amsterdam UMC en het OLVG hebben een plan bedacht om daar meer duidelijkheid in te krijgen en dat gaan we toelichten.

Aanmelden!

Meer Duikmedische content op DuikeninBeeld