Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Natuur / Reizen

Schildpadden in Oman

Op rondreis door Oman bezoekt Ester van den Doel een schildpaddenreservaat. Moeder schildpad legt eitjes op het strand en verderop kruipen twee kleintjes naar zee.


Schildpadden… wie vindt deze bewoners van de zee nou niet leuk? En de meeste duikers (ik in ieder geval wel) vinden het ook geweldig om een schildpad tegen te komen onder water, tenminste als je in tropisch water duikt. Ik kan me onder water altijd verbazen over de gracieuze bewegingen van een zwemmende schildpad en vooral over hun snelheid; proberen er een in te halen of bij te houden gaat je bijna niet lukken als ze even aanzetten met hun krachtige flippers en de diepte in verdwijnen of omhoog gaan voor een teug lucht. Op onze rondreis in Oman hadden we de mogelijkheid om een schildpaddenreservaat te bezoeken en om te zien hoe de dames hun eieren leggen dus die kans laten we ons niet ontgaan!Tijdens onze reisvoorbereidingen lezen we dat het wel aan te raden is om te reserveren om zeker te zijn dat je mee kan met een excursie naar het strand. In het hoogseizoen moet je zeker 3 weken voor je bezoek reserveren dus als je enig idee hebt wanneer je daar bent, kan je het wel uitrekenen voor welke datum je wil reserveren. Wij komen nu in het laagseizoen en hoewel er aangegeven wordt dat de schildpadden het hele jaar eieren komen leggen, horen we weinig opbeurende verhalen voorafgaand aan ons bezoek. Er zijn weinig schildpadden gezien de afgelopen dagen; de reden waarom komen we achter tijdens ons bezoek. We duimen dus dat we geluk hebben!

Reservaat
Het Ras Al Jinz Turtle Reserve is bij koninklijk besluit opgericht in 1996 en staat sinds 2008 onder de hoede van het Ras Al Jinz Turtle Reserve. Zij hebben ook de bezoekersstroom ingedamd en beperkt tot 2 keer 100 bezoekers per dag waardoor het aantal schildpadden wat eieren komt leggen, is toegenomen. Het reservaat is gelegen aan de oostkust van Oman, op de meest oostelijke punt van het Arabische schiereiland, een verlaten gebied, kaal en rotsachtig met af en toe palmbomen. Ons hotel ligt op ongeveer 20 minuten rijden van het reservaat, dus we gaan op tijd zodat we ons, zoals gevraagd in de bevestiging, keurig een half uur voor het bezoek kunnen melden. Er zijn twee bezoeken, een in de avond van 21.00 tot 22.00 uur en in de vroege morgen een bezoek tussen 05.00 en 06.00 uur. De rest van de tijd is het reservaat gesloten voor bezoekers om zo de rust te garanderen en tijd te hebben voor onderzoek want ook dat wordt hier gedaan om zo meer te leren over de schildpadden.

  

We worden in kleinere groepen van ongeveer 25 man verdeeld en onze enthousiaste gids is de Omaanse Nasr die ons veel vertelt over het werk dat ze doen, en over de schildpadden. Na wat uitleg over de regels (geen foto’s maken met flitsers! Geen zaklampen in de ogen van de schildpadden schijnen; niet roepen of schreeuwen en de belangrijkste waarschuwing bestaat uit het feit dat de gidsen het wettelijke recht hebben om je camera af te pakken als je ondanks waarschuwingen toch flitst of je niet aan de regels houdt) en dan blijkt hoe weinig mensen eigenlijk met hun camera om kunnen gaan want de helft weet niet hoe ze hun flits uit moet zetten…. Als alles duidelijk is, wandelen we onder de heldere sterren naar het strand, nu nog gebruik makend van een zaklampje wat straks uit moet.

Op de stranden van Ras Al Jinz komen vooral groene zeeschildpadden nestelen; andere soorten zijn hier zeldzaam. Onze gids geeft aan dat we alleen gaan kijken bij schildpadden die al eieren aan het leggen zijn of hun nest aan het afdekken zijn. Als ze hun nest aan het maken zijn, kunnen ze te snel gestoord worden door ons en vertrekken ze weer richting zee wat te veel stress (en dus gevaar) voor de dieren op kan leveren. Als we naar het strand lopen, vraag ik hoe groot de kans is dat we een schildpad gaan zien. Nasr geeft aan dat de kans heel groot is, zo niet dat het zeker is dat we schildpadden gaan zien! Als ik doorvraag hoe hij daar zo zeker van is, geeft hij aan dat de wind gedraaid is naar het zuiden en dat ze daar van houden. Die wind is warmer en vochtiger waardoor het zand ook wat plakkeriger is. De scouts/rangers die al vanaf het begin van de avond op het strand lopen, geven aan de gidsen door waar de schildpadden zijn zodat wij niet per ongeluk een schildpad storen. We horen dat er een vrouwtje is die haar nest aan het afdekken is en na de laatste instructies lopen we het donkere strand op.

Fluisterend zoeken we een plekje aan de achterkant van de schildpad om haar niet te storen en zien we hoe ze bezig is met het afdekken van haar nest op hetzelfde strand waar ze ooit zelf geboren is. Ze schuift grote hoeveelheden zand met haar voorpoten naar achteren en zwiept het af en toe een eind de lucht in, ons trakterend op een flinke schep zand. Vol verwondering kijken we toe hoe deze grote schildpad zorgvuldig bezig is om haar nageslacht toe te dekken. Nasr vertelt ons ondertussen dat een schildpad ongeveer 3 tot 5 nesten per jaar legt van ongeveer 50 tot 150 eieren per leg. Deze eieren zijn van verschillende vaders en komen na een broedperiode van 55-60 dagen uit. Na dit jaar van hard werken legt het vrouwtje 2 à 3 jaar geen eieren. Het hele proces van het strand op komen, een nest maken, eieren leggen en afdekken tot weer terug naar zee duurt ongeveer tweeënhalf uur. Nadat we in het donker hebben geprobeerd foto’s te maken, laten we de schildpad met rust zodat ze haar nest verder af kan dekken. Onze gids heeft een rood licht dat niet storend is voor de schildpad, en beschijnt nog even haar kop zodat we die ook nog even zien. Straks kijken we nog even hoe ver ze ondertussen is. De scout heeft namelijk iets anders gevonden… babyschildpadjes!

Daar word ik helemaal blij van! Dat had ik al helemaal niet verwacht om te zien vanavond. We verzamelen ons weer om de gids heen en dan schuift hij een klein beetje zand opzij; de twee kleintjes komen meteen in beweging en beginnen aan hun tocht en avontuur naar de grote open zee. En snel dat ze zijn! Onhandig zoeken ze hun weg door het mulle zand en de achtergelaten voetstappen. Foto’s maken is enorm moeilijk, zeker als je amper een punt hebt om je op te richten en te focussen. Al snel is de eerste bij het water en begint zijn overlevingstocht in zee.

Nasr geeft aan dat van de 1000 kleintjes er slecht 1 of 2 volwassen worden. De mannetjes komen nooit meer aan land, de vrouwtjes zullen als ze na ongeveer 25 jaar volwassen zijn, weer terugkeren naar dit strand om de ‘ circle of life’ compleet te maken en hun eieren hier te leggen. Uit onderzoek is gebleken dat de temperatuur van het zand bepaalt of een nest meer mannelijke of vrouwelijke nakomelingen oplevert; is de temperatuur 28 graden of lager, dan zijn de meeste mannetjes; is de temperatuur van het zand 29 graden of hoger, dan komen er meer vrouwtjes uit het nest. En als de temperatuur er tussen in ligt, zal het een mooie mix zijn. Ik hoop dat de 2 kleintjes die we nu gezien hebben, het zullen overleven. De schil die ze achterlaten heeft een flexibiliteit om ze te beschermen tegen schokken als er over het nest gelopen wordt door mens of dier en heeft het formaat van een flinke golfbal. Het reservaat grijpt niet in bij het begeleiden van de kleintjes naar zee; ze laten de natuur ongemoeid. Dat houdt dus ook in dat er nesten door de Omaanse vossen en meeuwen leeggeroofd worden en de meeuwen jacht maken op de kleintjes die naar zee gaan. Als deze 2 kleintjes het water bereikt hebben, kijken we nog even bij het vrouwtje dat haar nest aan het afdekken was. Ze is klaar en baant zich weer een weg naar zee. De sierlijkheid die ze onder water hebben als ze zwemmen, is nu ver te zoeken. Log schuifelt ze over het zand, richting de branding. Als ze een eind in het water is, haalt ze nog een keer diep adem en verdwijnt ze weer in de donkere zee voor de komende 2 jaar. Hopelijk kunnen haar kleintjes over een kleine 2 maanden die tocht ook maken en de wereld onder water gaan verkennen en komen wij ze ooit onder water tegen tijdens hun en onze reizen.. .

 

1 reactie

  1. Geweldig om te zien lijkt me dat. En als we er zelf niet bij kunnen zijn, dan toch met jouw verhaal een beetje!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief