Sabine Bogaert – Spelen met de steuren
La Gombe, dat betekent steuren. Sabine dook er in september met Club4divers. Lees het verhaal, bekijk de foto’s en natuurlijk ook de film!
Datum: 9-12-2012
Duiklocatie: La Gombe – België
De weerberichten beloofden lekker warm en ’s morgens op de parking van Groot-Bijgaarden zag het er al goed uit. Om 9u vertrokken we in colonne naar de put in de Ardennen. ’t Was er nog heel rustig en geen volk, maar wel al heel warm. Het weerzien met onze Nederlandse vrienden van duikclub Silvertip was ook heel leuk, zij waren met 4 duikers op verkenning om deze duikstek eventueel volgend jaar als clubuitstap te organiseren. Joeri, mijn partner en favoriete buddy, zorgde voor de administratie en na wat bijbabbelen met iedereen konden we ons klaarmaken voor de 1e duik.
Terwijl iedereen het water insprong om de duik te beginnen werd aan Joeri gevraagd om oppervlakte security te doen, dan ben je standby voor moest er iets gebeuren. Je doet een harnas aan (verbonden met een touw met de kant), maar zonder duikfles, enkel vinnen en bril. Als buddies van Joeri moesten wij ook wachten. Lino en ik sprongen al het water in, want met die temperaturen begonnen we stilletjes aan te koken in onze pakken. Vanop de kant begonnen ze de vissen te voederen waardoor die allemaal naar de oppervlakte kwamen, we waren omsingeld door een 7-tal karpers, massa’s kleinere vissen en 2 mooi oranje koi’s. Echt tof om zien. Na 25 minuten wachten waren de eerste duikers terug, dan nemen die de security over en konden wij eindelijk vertrekken. We volgden langs de linkerkant voor een groot stuk de wand tot we achteraan dan een horizontale buis zagen, van daar terug meer naar de kant gegaan, daar zat een kerstmanneke met boven zijn hoofd de kerstboom. Daar terug naar de achterwand genavigeerd, we botsten dan op de legertank. Joeri had zijn camera mee, dus af en toe gewacht tot hij klaar was met filmen. Nu op zoek naar de straaljager, daar zwom al de 1e steur rond, ze kwam altijd naar ons toe en wou gestreeld worden.
Vandaar uit terug naar de kant en daar botsten we op een grote school vissen (een soort voorns), met mooi oranje vinnen. Ineens kwamen er nog 2 karpers bij, de oranje koi en de steur. Joeri was aan het filmen en na 5 minuten toch maar richting helling en trap, zodat we daar de andere vissen konden bewonderen. Het grappige was dat de school vissen ons bleef volgen, wij hingen constant tussen hun in, we werden begeleid tot aan de trap, echt supertof om mee te maken! Aan de trap nog wat genoten van de aandacht van de steuren en na een duik van 55 mins met tegenzin eruit ;o))
De rest van de groep bleek ook een schitterende duik te hebben gemaakt en iedereen was onder de indruk van de steuren! Het blijft toch leuk: duiken met die beesten…
Na een pick-nick aan onze auto’s, met het nodige ‘gezever en gezwans’ was het al snel weer tijd om ons klaar te maken voor de 2e duik. Iedereen hield het rustiger, minder diep, met meer quality time voor de steuren. Joeri heeft zoveel mogelijk proberen te filmen daar en Lino heeft zijn principe v ‘niet strelen’ aan kant moeten schuiven, want de steuren komen gewoon vragen naar aandacht! Deze duikstek blijft een topper dankzij de vissen!
Aangezien het Lino zijn 100e duik was (wooeehooee!!) had hij een traktatie voorzien: cava en chips (veel chips), nootjes (veel nootjes) en zoutjes en … Ik weet niet meer hoeveel flessen er leeggedronken zijn, maar ’t waren er teveel ;oD Met ’t zonneke op onze rug of in ons gezicht was het gezellig napraten. De logboeken werden ingevuld, de glazen ook regelmatig bijgevuld. We hadden nog een afspraak in Lillé om hun befaamde steak pavé te eten.
Gelukkig zijn ze in Lillé flexibel qua aankomstuur en stond onze tafel nog altijd klaar. We genoten allemaal van het lekkere eten, de ondergaande zon en elkaars gezelschap. Maar ook hier kwam spijtig genoeg een einde aan en rond 20u vertrokken we allemaal naar huis.
