John Landa – Jubileumduik

Precies drie jaar geleden maakte ik mijn eerst duik samen met Lia op de Vuilnisbelt en nu gaan we een driejarig jubileumduik maken op St. Annaland.

Ik ben al vroeg naar St. Annaland gegaan omdat het op het moment heel moeilijk parkeren is op St. Annaland vanwege het botenseizoen. Als ik aankom zijn dan ook bijna alle parkeerplaatsen bezet op een paar na. Als ik mijn auto parkeer komt Lia er ook net aan rijden, we zijn zo vroeg dat we eerst maar een paar stoeltjes pakken en op de nieuwe wandelboulevard gaan zitten om een heerlijk bakje koffie te nuttigen in de ochtendzon met een heel mooi uitzicht op de jachthaven.

Na een tijdje komen er meer duikers aan rijden en sommigen kunnen toch nog een plaatsje bemachtigen. Er komt ook een buddypaar aanlopen die hier voor de eerste keer gingen duiken en vroegen uitleg over de te volgen route onderwater. Ik hoop dat ik een gedegen uitleg heb gegeven want ze wilden dahlia’s zien. Ik heb ze dus ook uitgelegd waar ze deze ongeveer konden vinden.

We hebben ons omgekleed en opgetuigd en lopen ook richting het strandje. Op het moment dat wij daar aankomen was het nog heel stil op het strandje op de paar duikers en een wandelaar was het strandje helemaal leeg.
We maken deze keer een hele andere route onder water we gaan via het strandje zo ver mogelijk naar links en gaan daar te water, we zwemmen dan ondiep zo ver mogelijk naar links voorbij de punt, als we ongeveer bij de punt zijn is dit een prachtig stukje onderwater in de Oosterschelde – hier staan verschillende soorten sponzen zoals de gele wrat spons die erg groot zijn en vele vierkante meter van de bodem bedekken en waar zelfs sommige kreeften hun schuilplaats onder hebben. Geweisponzen die een beetje tropisch aandoen en op sommige stukken hebben we heel goed zicht dit is gewoon heel mooi om te zien.

Deze duik wilde ik weer eens met snoots gaan fotograferen want met macro heb ik het nog steeds niet goed in de hand en ik denk dat het vooral ligt aan de stand van mijn flitsers en ik zoek nog steeds een grondel in een oester om goed op de foto te zetten.

Het uitzicht is erg mooi met al die verschillende sponzen maar wat betreft grondels is dit een ramp, de grondels kruipen tussen de sponzen en zijn dan niet meer te fotograferen. Na een tijdje verandert het sponzen landschap in een zandlandschap, we hadden een beetje gehoopt op een dahlia want de omstandigheden zijn ongeveer het zelfde als de dahlia’s bij de overgang staan maar helaas hebben we geen dahlia’s gevonden.

Na een tijdje keren we om en maken dezelfde weg terug alleen op een andere diepte en weer komen we over het mooiste stukje van St. Annaland onderwater, dit is gewoon niet te beschrijven en moet jezelf beleven, we komen ook stukken tegen waar het bezaaid ligt met de eieren van de Millennium slak overal waar je kijkt liggen van die witten rozetten want daar lijken de eisnoeren van de millennium slak wel een beetje op, als je goed kijkt zie je de millenniumslak ook wel ergens liggen en het zijn allemaal opvallend grote exemplaren.

Na een tijdje zo te hebben gezwommen zie ik eindelijk een grondel in een oester, maar wat ligt dat beestje moeilijk om er een foto van te maken, de flitserarmen zijn nu de boosdoeners ze komen tegen de oesters dier er omheen staan, dat is balen.

Lia is nog geen halve meter van mij vandaan en is ook aan het fotograferen maar ik dacht eerst dat ze een millennium slak aan het fotograferen was maar het blijkt ook een grondel in een lege oester te zijn en hier kon ik gelukkig wel bij. Het probleem was nu dat als ik dichterbij kwam de grondel ook verder naar achteren ging en dan kon ik niet scherpstellen omdat het dan te donker was in de oester. Ik heb op de oesterrand scherp gesteld hield de ontspanknop half in gedrukt de camera richting het midden van de oester gericht een klein stukje naar voren en afdrukken en na een paar pogingen had ik best wel een aardig resultaat.

Na bijna twee uur waren we weer in de buurt van het strandje en na 125 minuten kwamen we weer boven en het rustige strandje van vanmorgen was niet meer veel over, het strandje was bezet door zonaanbidders, spelende kinderen en zwemmers.

De duik was weer ten einde vlug richting de auto om de spullen op te ruimen en me eigen om te kleden om daarna de jubileumduik te vieren met bubbels. Na nog heerlijk in het zonnetje te hebben gezeten werd het weer tijd om naar huis te gaan, Lia bedankt voor deze superduik en de drie jaar dat we samen hebben gedoken en dat er nog vele duikjaren mogen volgen.

Ik ben 125 minuten onderwater geweest, ik ben rond 09:20 uur te water gegaan, de watertemperatuur was 19 graden, het zicht was redelijk tot heel goed, ik ben maximaal 11,2 meter diep geweest.