Wouter Hoogerwerf – Zeeland totaal: Veerse Meer
Het water is afgekoeld en dus moeten de nieuwe duikpakken hun waarde gaan bewijzen. De eerste duik van het duikweekend in Zeeland van Duikreporter Wouter Hoogerwerf is in het Veerse Meer.
Datum: 23-10-2021
Duiklocatie: De Inlaag, Veerse Meer
Voor de 3e keer dit jaar gaan we een lang weekend naar Zeeland. Deze keer rijden we vrijdag avond al richting Bruinisse zodat we zaterdag op tijd en uitgerust het water in kunnen. Bovendien hoeft er in de auto dan geen volksverhuizing plaats te vinden als we de duikspullen tussen de tassen, boodschappen en slaapspullen uit moeten pulken. Deze staan nu al netjes in het appartementje.
Het is lang geleden dat we bij de Zeelandbrug gedoken hebben dus plannen we daar omheen. Het is springtij dus we willen zeker gebruik maken van de kentering om 11:25u. Dat betekend dus dat we al om 08:00 in Wolphaartsdijk bij de Inlaag staan om alvast een duik te maken.
Het water is als een spiegel en de zon schiet z’n eerste stralen tussen de bewolking door. Het is koud, maar de pakken zijn nog droog dus we staan binnen no time vol goede moet onze vinnen aan te trekken in het ondiepe. Onze nieuwe bare pakken met “Omnired” binnenvoering mogen zich nu gaan bewijzen want het water blijkt nog maar 11 graden.
Voordat we bij het talud aankomen hebben we al veel gigantische groene wierslakken gespot. Je zou ze haast gaan verwarren met de vele boombladeren die er ook liggen na de harde wind van afgelopen week. Tegen de 7 meter word het zicht beduidend minder dus slaan we daar rechtsaf. Het is rustig op deze diepte maar de krabben zijn goed vertegenwoordigd. Het is weer even wennen met de dikke handschoenen fotograferen en ik heb dit weekend nog een extra uitdaging “de Snoot”!
Op de terugweg die we op een meter of 4 inzetten flip ik de snoot voor de flitser en begin wat te experimenteren. Een hooiwagenkrab mag als eerste het licht van de snoot aanschouwen. Een spookachtige foto, maar de krab springt er wel uit. Ik ben best tevreden. We zijn bijna 40 minuten onderweg dus het is weer tijd om koers te zetten richting de kant. Op het ondiepe tracht ik nog wat wierslakken te porren voor een foto maar dat was minder succesvol.
Marloes wijst me op een ander onderwerp. Aan haar reactie lees ik af dat ze niet zo goed weet waar ze nu eigenlijk naar kijkt. Gelukkig heb ik me ingelezen op deze stek en weet dus dat het om een Japanse zeepbelslak gaat. Die hadden we nog niet eerder gezien en wat we ook nog niet eerder gezien hadden was de onlangs ontdekte witgestippelde knotsslak die nog geen 10cm verderop over het wier kroop. Twee nieuwe soorten voor ons maar helaas geen knappe foto. Er moet nog een hoop geoefend worden met de snoot.
