William Reijnders – Duiken in de Belgische Ardennen

Een weekendje kamperen en duiken in de Ardennen! Duikreporter William en zijn buddy’s verkennen meerdere steengroeves.

Datum: 03 oktober 2021
Duiklocatie: Philippeville

Het was inmiddels 7 jaar geleden dat we in de steengroeves van de Ardennen hadden gedoken. Nadat we in de whatsapp groep hadden gevraagd wie er mee wilden gaan duiken kregen we al snel enkele aanmeldingen van fanatieke leden van Technical Diving Holland. Het was niet ver van Roosendaal af, voor twee dagen duiken en de zon schijnt er altijd… wat wil je nog meer. Er zou een professionele fotograaf mee gaan om ons op de gevoelige plaat te leggen dus we moesten de mooiste plekjes plannen. De aanmeldingen stroomden binnen en we zaten binnen “no time” aan een leuke groep van 13 duikers. Hiermee konden we twee safaritenten vullen op de camping Le Chesle. Na wat gepuzzel met het boekingssysteem van de groeves kwamen we uit op Carriere de Rochefontaine en La Croisette op de zaterdag en Barrage de l’Eau d’Heure en Carriere De Vodelee op zondag.

Vrijdagochtend om 11:30 uur stond ik bij Angelique en Stefan voor de deur om hun duikspullen in de bus te laden. Na wat serieus sjouwwerk lag alles in de bus en reden we naar de carpool bij Hoogerheide. Daar zouden we Danny en Michael om 12:06 uur ontmoeten. Erik had helaas i.v.m. een oorontsteking de trip moeten afzeggen. Met twee bussen reden we naar de uitgestrekte wouden van de Ardennen. Na een vlotte reis kwamen we tijdig aan op de camping. Spullen uitladen en tent gereed maken. Het waren tenten die van alle luxe waren voorzien. Hier konden we wel een weekendje van gaan genieten. Omdat we er al tijdig waren hebben we een verkenning gedaan van de locaties die we zouden gaan beduiken. Omdat het nog vrijdag was waren alle groeves nog gesloten maar we hebben toch een blik kunnen werpen. Het was inmiddels tijd geworden om wat koolhydraten te gaan nuttigen dus op naar Walcourt om enkele pizza’s te gaan verorberen. In Walcourt sloot Nico (de fotograaf) aan. In de avond sloten Arisa en Vincent aan bij de groep. ’s Nachts bleek er een groot verschil in warmte tussen de beide tenten te zitten. Tent 1 was als een vrieskist en tent 2 was heerlijk warm. Sommige hebben geleerd dat ze hun onderpak als pyjama kunnen gebruiken en met de wollen muts op kunnen slapen bbbrrrrr.

Eerste duik bij Rochefontaine… we konden gelijk aansluiten in een rij die voor de poort stond te wachten. Na de briefing gingen de buddyparen het water in om alle objecten onder water te bekijken. Tussen de 45 minuten tot een uur waren alle duikers weer uit het water. Het zicht was bij aanvang goed maar door de drukte en het niet aanwezig zijn van enige vaardigheid van trimmen van een hoop andere duikers was het zicht bij terugkomst beduidend slechter geworden. Omdat je in de groeves binnen tijdsblokken duikt kan je niet onnodig veel tijd verliezen door na te blijven keuvelen. Op naar de tweede stek… La Croisette. Dit is net als de eerste duikstek een groeve waar ze natuursteen hebben gedolven en die men na het beëindigen van de werkzaamheden op natuurlijke wijze hebben laten vollopen. Marco was die ochtend vanaf huis vertrokken en sloot aan bij de groep. Bij deze stek bleek veel minder vis te zitten dan 7 jaar geleden. Toen zwommen ze het masker van het gezicht af maar de aantallen zijn sterk gereduceerd. Misschien is de grote meerval die er in zwemt daarvan de boosdoener. Na wederom een leuke duik hebben we een dorpsplein opgezocht om in een restaurant te gaan dineren. Ja…. en dan kom je er achter dat de keukens in de Ardennen pas later open gaan. Maar geduld wordt beloond, na een uurtje wachten werd voor iedereen een heerlijke steak met friet voorgeschoteld. Na een warme douche vielen we moe maar voldaan die avond vroeg in slaap.

De tweede dag zouden we beginnen bij de stuwdam. Het was inmiddels hondenweer geworden. Er kwam meer water uit de hemel dan dat er in het stuwmeer lag. Het stuwmeer is te vergelijken met de Vinkeveense plassen. Een bus en wat objecten maar voor de rest zijn er alleen maar mosselen te zien. De duik viel wat tegen maar ach…. beter een mindere duik dan geen duik. Tijdens het verplaatsen naar de tweede duikstek in de bus geluncht want we hadden een strak tijdschema. Gelukkig konden we dichtbij de instap van Vodelee parkeren. Na het aanmelden en de financiële verplichtingen te hebben voldaan kregen we te horen dat er iemand in een roeibootje aan een lijn boven het diepste punt van de groeve moest gaan dobberen als mogelijke hulp en een ander aan de grote haspel om de roeiboot binnen te halen. Rap ff omkleden en Marco ging in het roeibootje en ik aan het rad van fortuin. Na 20 minuten werden we door een buddypaar van de volgende groep afgelost en konden wij de spullen om gaan hangen. Het plan was om recht door het diepste punt te zwemmen om zo bij het pantserrupsvoertuig (inderdaad… geen tank) uit te komen. Op het diepste punt zagen wij nog verschillende steuren en iets van een mini reuzenhaai die op zijn neus geslagen was. Daarna nog enkele objecten bekeken en na een klein uur duiken was het tijd om er uit te gaan. De laatste duik bleek de mooiste te zijn wat dus een mooie afsluiter was van het duikweekend. Tussen de regendruppels omkleden en retour richting thuisbasis.

Ondanks het mindere weer en wat fysieke ongemakken was het een super weekend met mooie duiken en een zeer gezellig gezelschap. We hebben weer nieuwe herinneringen gemaakt. Nog twee weken en dan gaan we ze in Kroatië maken. Tot dan 😉

“Semper paratus pro dive”