Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Wim Custers – Een bijzondere ontmoeting

Meestal vinden wij de snotolven interessant, maar deze snotolf had toch echt een oogje op Duikreporter Wim. Ten minste… tot zijn buddy verschijnt.

Het is 3 februari en het wordt langzaamaan snotolftijd.

Via betrouwbare bron hebben we vernomen dat er bij Zoetersbout een snotolf moet zitten, aangezien mijn buddy Resianne en ik deze week vrij hebben, worden de duikspullen verzameld en gaan we richting Zeeland voor project Snotolf.

Het voordeel van een doordeweekse dag is dat je vaak alleen bij de duikstek bent en ook deze keer is dit het geval. De omstandigheden zien er goed uit, dus we bouwen onze spullen op doen een laatste check en lopen over de dijk naar de duiktrap om vervolgens naar links onze zoektocht te beginnen.

Het voordeel van een buddy waar je 800 plus duiken mee gemaakt hebt is dat er niet veel briefing meer nodig is, automatisch blijf ik op 6 meter en Resianne op 9 meter hangen om zo het gebied af te zoeken waar volgens onze bron de Snotolf te vinden moet zijn. Ik had de 60mm macrolens vandaag meegenomen, ik loop namelijk al een tijdje met een foto in mijn hoofd van een Snotolf in zogenaamde “full face view” en dan strak gekaderd, de 60mm is hier volgens mij het meest geschikt voor.

Wim Custers _03-02-2023_een bijzonderontmoeting-120883

Wim Custers_03-02-2013_eenbijzondererontmoeting_2-120883

We hoeven niet lang te zoeken en vinden Snottie op een diepte van 5 tot 6 meter, Resianne blijft even wat dieper hangen en ik probeer met een ruime bocht goed in positie te komen voor een foto. Snottie blijft vervolgens even liggen in het roodwier zodat ik een eerste foto kan maken.

Terwijl ik controleer of de instellingen een beetje kloppen, zie ik Snottie recht op mij af zwemmen en heb ik maar een paar tellen de tijd om mijn gewenste foto te maken, hij blijkt mij namenlijk wel erg interessant vinden. Snottie blijft maar tegen mijn onderwaterhuis aan zwemmen en ik kan amper controleren of de foto een beetje het gewenste resultaat heeft.

Resianne is inmiddels naar mij toe gezwommen en dan blijkt dat Snottie haar toch wat interessanter vindt dan mij, Als hij Resianne namelijk ziet, word ik verlaten en is zij onderwerp van zijn nieuwsgierigheid. Snottie zwemt over haar fototoestel over haar schouder op haar fles draait terug en blijft lekker op haar arm zitten. Het blijft wonderlijk om te zie hoe Snottie 10 tot 15 minuten lang bij haar blijft, dat geeft mij mooi de gelegenheid om wat meer foto’s te maken. Ik had alleen gewild dat ik nu van de 60mm naar een groothoeklens over kon schakelen, maar helaas moet ik er het beste van maken.

Uiteindelijk steek ik mijn hand uit zodat Snottie weer bij mij komt zodat Resianne ook nog wat foto’s kan maken. Het verbaasde mij dat Snottie dat schijnt te begrijpen en zwemt over mijn arm naar mijn tank blijft daar even hangen en besluit dat het nu wel genoeg is en zwemt weg. We kijken elkaar aan en dankzij die 800 plus duiken zien we dat we beiden denken, laat hem nu maar met rust voordat het stress op gaat leveren bij Snottie.

Tevreden maar ook een beetje verbaasd zwemmen we weer terug naar de trap met een bijzondere ontmoeting voor in de logboeken.

Wim Custers_03-02-2023_eenbijzondereontmoeting_4-120883

Wim Custers_03-02-2023_eenbijzondereontmoeting_3-120883

Wim Custers_03-02-2023_eenbijzondereontmoeting_5-120883

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

1 reactie

  1. Geweldig! Friends for life!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief