Over de Europese Ruimtevaartorganisatie
De Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) is de toegangspoort van Europa tot de ruimte. ESA is een intergouvernementele organisatie die in 1975 werd opgericht. De Europese Ruimtevaartorganisatie wil de ontwikkeling van de Europese ruimtevaartcapaciteit vormgeven en ervoor zorgen dat investeringen in de ruimtevaart voordelen opleveren voor de burgers van Europa en de wereld.
22 lidstaten maken deel uit van ESA: België, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenië, Spanje, Tsjechië, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Zwitserland. Slovenië en Letland zijn geassocieerde leden. ESA heeft een formele samenwerking met zes lidstaten van de EU opgezet. Canada neemt deel aan enkele programma’s van ESA onder een samenwerkingsovereenkomst.
Door de financiële en intellectuele middelen van haar leden te coördineren, kan ESA programma’s en activiteiten ondernemen die ver buiten het bereik van een enkel Europees land vallen. Het werkt in het bijzonder samen met de EU bij de uitvoering van de Galileo- en Copernicus-programma’s, en met Eumetsat voor de ontwikkeling van meteorologische missies.
ESA ontwikkelt de lanceerinrichtingen, ruimtevaartuigen en grondfaciliteiten die nodig zijn om Europa in de voorhoede van de wereldwijde ruimtevaartactiviteiten te houden.
Tegenwoordig ontwikkelt en lanceert het satellieten voor aardobservatie, navigatie, telecommunicatie en astronomie, stuurt het sondes naar de verre uithoeken van het zonnestelsel en werkt het samen bij de menselijke verkenning van de ruimte. ESA heeft ook een sterk applicatieprogramma dat diensten ontwikkelt op het gebied van aardobservatie, navigatie en telecommunicatie.
