Rob Snieder – Zeepaardje onder geweldige omstandigheden

Afgelopen zondag ben ik wezen duiken bij Zoetersbout. Het was de bedoeling om later met de kentering nog een 2e duik te gaan maken bij Burghsluis. Dit duikje zou dus alleen dienen als een opvulling van de vrije tijd in de ochtend.
Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats van Zoetersbout trof ik daar heel wat bekende fotografen aan die net een zeepaardje op de gevoelige chip hadden gezet.
Ons plan om links de bocht om te gaan werd direct veranderd in een zoektocht naar het zeepaardje. We hadden goede aanwijzingen gekregen en vonden het zeepaardje binnen 10 minuten.

Ze was flink aan het verplaatsen omdat ze al zo’n 4 meter verder zat dan de aanwijzing. Toen wij te water gingen kwam net iedereen eruit, en we hebben zeker 45 minuten bij het zeepaardje gelegen zonder andere duikers erbij. Ze zat er goed bij, meestal met haar kopje naar beneden en wat wegkijkend alsof ze zei, alweer een duiker ga weg . . . maar op een gegeven moment kwam ze helemaal overeind, ik dacht aan die strekt even de rug, op dat moment heb ik foto 1 gemaakt welke ook gelijk mijn beste was. Ik had alle tijd om indirect te flitsen zodat ik een natuurlijke belichting kreeg en niet het zeepaardje vol in de ogen flitste. We hadden ongelooflijk goed zicht wat duidelijk terug is te zien in de foto’s.

Na 45 minuten het zeepaardje voor ons alleen te hebben gehad kwamen er 2 duikers voorbij die we het zeepaardje hebben aangewezen, die ook weer blij! Toen we eruit kwamen waren er inmiddels nieuwe duikers aangekomen, het verhaaltje verspreide zich al snel (eerste lichting was al weg) dat er een zeepaardje zat. Een paar kennissen van ons vroegen ons hen even te gidsen naar het zeepaardje, maar dat is helaas niet gelukt. Voor Burghsluis waren we inmiddels te laat dus hebben we nog even na zitten babbelen op de parkeerplaats.