Richard en Mariëlle de Kok – Babyboom
| Locatie | Grevelingenmeer, Dreischor Parking |
Vandaag vrij genomen om bij LW weer bij de Zeelandbrug naar de slakdolven te gaan. Hmmm, met windkracht Zuid-6, hebben we de plannen helaas bij moeten stellen. We gaan eens kijken bij Dreischor om flink te gaan oefenen met het kleinste snoottuutje van 5 mm.
Op de parkeerplaats is slechts een duiker die net uit het water komt. Hij vertelt dat de zeedonderpadjes net aan het uitzwemmen zijn. Wat een geluk, omdat we eigenlijk helemaal niet van plan waren om dit jaar de zeedonderpadden te gaan volgen. We gaan direct vanaf de dijk te water en zwemmen onder de steiger door. Het is lekker helder, maar er staat een flinke deining wat het maken van snootfoto’s zo ondiep niet mogelijk maakt. De watertemperatuur is 4 graden en het zicht is tussen de 4 en 5 meter.We zwemmen direct naar rechts en naar een meter of acht. Hier hebben we geen last meer van de deining. Via diverse logjes weet ik dat het nestje ergens achter de stalen platen moet liggen. Een voor een zoeken we de bollen af. Als ik aan mijn vijfde rifbol wil beginnen, hoor ik Marielle rammelen en zie dat ze vadertje-donderpad heeft gevonden. De donderpad is lekker actief en we zien dat het nestje al voor zo’n driekwart is uitgekomen.
Marielle gaat aan de slag om de zeedonderpad vast te leggen. Na een paar minuten gaan we volgens plan met de 5 mm snoot aan de slag. Terwijl Marielle zich ontfermt over de camera en het foto’s maken, zorg ik dat de flitser met snoot exact op het eitje gericht blijft. Het is echt milimeterwerk, maar de volhouder wint. Ik zie dat Marielle zeer tevreden is met de resultaten.
Af en toe zien we een donderpadje voorbij flitsen. Het is echter onmogelijk om zo’n visje voor de lens te krijgen. Na een 35 minuten begin ik wat krampverschijnselen te krijgen omdat ik redelijk ongemakkelijk scheef boven Marielle hang om steeds de snoot juist te richten.
We bekijken nog eenmaal een ‘geboorte’ door onze duikloep. Grappig hoe zo’n beestje zich uit het ei wurmt. Als we van rol willen verwisselen komt er net een duiker aan en we besluiten plaats te maken. Vervolgens zoeken we wat ander objecten zoals anjelieren en zakpijpen om onze snootkunsten op te verbeteren.
Marielle geeft aan dat ze het fris begin te krijgen. Ik ga nog even door en merk hoe moeilijk het is zonder hulp. Met de 15 mm snoot lukken de foto’s nog wel af en toe, maar kleiner………… pffffff wat een klus! Na 70 minuten ben ik verbaasd dat ik het nog niet eens fris heb. Blijkbaar genereer je met snootfotografie een boel wamte 😉
