Wouter Hoogerwerf – Een OVEGRE duikdag

Meerdere duiken maakt Duikreporter Wouter Hoogerwerf in OVEGRE en er valt van alles te zien. Heb jij daar al eens gedoken?

Datum: 02-10-2020
Duiklocatie: Oosterschelde, Veerse Meer, Grevelingen

We zijn afgelopen weekend nog in Zeeland geweest voor een clubduik. Dat was slechts om weer even te proeven en de sociale contacten weer op orde te brengen. Vrijdag ochtend stappen we om 8 uur in de auto voor een lang weekend Zeeland. De reis verloopt vlot en een uur voor de kentering staan we bij de Zeelandbrug. Het is niet druk, er staan een stuk of 4 auto´s. Het is nu laagwater tegen springtij. Als we de stokjes willen vinden die we de laatste keer bij hoog water op 10 meter hebben gezien dan zullen we nu rond de 7 meter moeten zoeken, reken ik uit.

We steken ons hoofd boven de dijk uit. De wind is zuidoost dus de golven lopen van links naar rechts. Op rechts blijft m´n blik even hangen want daar steekt juist een zeehond zijn kop boven water. We hebben niet zoveel op met deze dieren dus ik twijfel of ik het moet melden aan m´n buddy. Ik vertel het toch maar, dan schrikt ze niet zo mocht hij onderwater in eens voorbij schieten. Het wordt me niet in dank afgenomen maar ik kan haar overtuigen dat hij veel te ver weg is om bij ons in de buurt te komen tijdens de duik.

We duiken Oostwaarts tegen het langzaam wegstromende water in. Het zicht is slecht, 1 soms 2 meter misschien. We vinden al snel de sepia stokken en speuren ze van top tot teen af. We hebben immers ook de verhalen over zeepaardjes gehoord die hier de laatste tijd veel gezien worden. We lopen keurig een klein tiental setjes met stokken af maar geen zeepaardje te bekennen.

Wat we wel vinden zijn wat kleurrijke harlekijnslakjes. Deze hebben we nog nooit eerder gezien en het is voor ons dan ook moeilijk om de voor van de achterkant te onderscheiden. Een echt knappe foto zit er ook niet in maar we mogen hem wel weer afstrepen van ons lijstje. Het felle geel springt van het beestje af en doet me denken aan een Pokémon of iets dergelijks.

Op de terugweg houd m´n buddy in eens halt. Niet bij stokjes deze keer. Wat is hier te zien dan? Ah een klein gecamoufleerd pukkeltje met oogjes, een baby sepia! Die hebben we ook nog nooit eerder gezien. Het beestje is niet zo actief maar wel erg leuk om het even te observeren.

Van de O naar de VE in dit verhaal, het Veerse meer. We rijden de Zeelandbrug over op deze druilerige dag en stoppen bij Geersdijk. De oostkant vinden we hier altijd het mooist en we stappen dus links van de haven het water in. We gebruiken voor het eerst een touw bij het te water gaan en dit vergemakkelijkt de klimpartij aanzienlijk.

Het water is super helder! Top want ik heb m’n groothoeklens er weer eens opgezet. Eenmaal langs de wand afgezakt veranderd ons enthousiasme toch een beetje in een teleurstelling. Waar is al het leven heen? Hier en daar een krabbetje of grondeltje maar daar houd het echt mee op. Ondiep vind m’n buddy nog een grote garnaal maar verder blijft het hoogtepunt van de duik een groene wierslak en een bruine plooislak.

De dag vordert gestaag en we besluiten om eerst even in ons huisje op park de Kreek te gaan kijken. We slepen onze spullen naar binnen en als we geïnstalleerd zijn is de tijd aangebroken om de GRE aan de dag toe te voegen. We moeten nog vullen en zin om lang te rijden hebben we niet dus Dreischor “It will be”.

De wind is best aangetrokken en komt nog steeds uit Oostelijke richtingen. Dit resulteert in een meer dan behoorlijke golfslag. Desondanks lijkt het van bovenaf wel goed helder, we gaan het zien. We springen van de steiger en onze vermoedens worden bevestigd, top zicht!

We skippen de reefballs en rond de 8 meter scharrelen we over de vlakke bodem. Hier en daar een krabje, een oestertje, een zakpijpje, botervisje, van alles wat. Er doemt een groter object op in de verte. Hé dit is de paal met dat rechthoek er bovenop. De begroeiing is echt uitbundig, de zakpijpen, mosselen en anjelieren buitelen werkelijk over elkaar heen. Rugstreepgarnalen maken goed gebruik van deze paal als schuilplaats want er zitten er wel een stuk of 10.

We keren om en zwemmen langs de schuine dijkwand terug. Hier zit af en toe een dikke kreeft verscholen en ook een grote zeenaald blijft stokstijf liggen als hij ons ziet passeren. We zwemmen nu ondieper en moeten ons een weg zien te banen door de duizenden en duizenden zeedruifjes die zich hier opgehoopt hebben. Ze ontnemen je gewoon het zicht! Aan de schaduw van m’n lamp die de kwalletjes op de bodem werpen kan een discolicht niet tippen. We komen pal voor de trap weer uit.

Ik gebaar m’n buddy dat ik nog even bij de palen van de steiger ga kijken. Ik kan nog net op tijd seinen dat ze nog even moet wachten met het water uit klimmen. Onder de steiger ligt een gigantische zeepaddestoel. Hij word aangevallen door een legertje krabben die er een heerlijk maal aan hebben. Wat een joekel joh! De kap heeft zeker een diameter van 40cm. De kwal beweegt nog wel maar gaat het niet lang meer redden. Het gewicht van de krabben houdt hem aan de bodem waar hij langzaam opgepeuzeld zal gaan worden. Mooi om deze waarneming nog even mee te pakken.

De OVEGRE dag zit er op. Alhoewel, voordat we weer terug naar ons huisje gaan voegen we nog een even de PI van Pizza toe aan deze dag, die we ophalen bij de lokale campingkantine. Lichamelijk een vrij pittig dagje maar het was zeker de moeite waard!