René Weterings – Voorbereidingen op het ONK

Duik 431.

Sinds een paar dagen heb ik een ander objectief en poort tot mijn beschikking, waarmee ik wat meer groothoekmogelijkheden zou krijgen. Deze set heb ik in bruikleen gekregen van Ron Polet van Scubacam.nl bij wijze van steun voor de deelname aan het ONK, waarvoor dank!!
Het kriebelde dus ontzettend en aangezien de zon ook lekker scheen, trok ik er op uit om dit te gaan testen in de Put van Raamsdonksveer.

De kinderen waren uit logeren bij opa en oma, omdat wij een verjaardagsfeestje hadden. Uitslapen is natuurlijk heerlijk, maar ik wilde daarnaast ook gebruik maken van de gelegenheid om even de boel te gaan testen in mijn eentje. Lekker ongestoord prullen met mijn cameraset, heerlijk! Ik had de wekker daarom maar om 9.30u gezet en dat was ook wel nodig…pfff.

Snel at ik mijn ontbijtje en laadde mijn spullen in de auto. De cameraset lag al klaar, maar mijn duikspullen moest ik nog pakken. Oh ja, ik had ook een andere set vinnen gekocht, die ook meteen maar even meenemen om te proberen. Ik weet namelijk nog niet zeker of de maat wel goed is. En om 10.20u arriveerde ik op de parkeerplaats, waar een duikschool uit Breda ook al bezig was met instructie. Die hebben er ook lekker weer mee om de cursus te geven.

Rond 10.45u lag ik in het water, maar niet voordat ik even een landschapsfoto maakte, het zag er weer zo mooi uit. Ik besloot niet bij het steigertje in te stappen, maar een instap verder. Zo kom je sneller bij de omgevallen boom uit en zou ik ook de cursisten niet storen. Win-win situatie zeg maar….dus ik liet me naar de 4m zakken en kwam meteen bij de oude metalen buis uit. Hier installeerde ik me even om wat verschillende hoeken en instellingen te kiezen, zodat ik een beetje wist wat ik moest kiezen in bepaalde situaties. Groothoekfotografie doe ik al zo weinig en al helemaal overdag. Menglicht is voor mij bijna nieuw en dus kan ik wel wat oefening gebruiken zo vlak voor het ONK. Natuurlijk besef ik me dat ik weinig kans maak tegen de doorgewinterde “groothoekers”, maar met een beetje oefening heb ik in ieder geval wat in te leveren straks.

Na het experimenteren op de buis zwom ik verder en zocht onder de omgevallen boom naar leuke composities en mogelijkheden om de zon mooi in de foto terug te laten komen. Hier zat ik iets te ondiep en kreeg daardoor alleen maar een witte uitgebrande zon en dat is niet mooi. Ik probeerde bij de takken ook een paar half-half opnames en bedacht me toen wel even dat ik niet alles in 1 duik kan leren. Rust René, rust….adem in…adem uit.

Na hier wat te hebben gepruld en met matige resultaten trok ik verder, hopend op wat beter zicht. Want dat viel me toch wat tegen. Veel zweefvuil en dat zie je meteen terug op de foto’s, ondanks dat ik mijn flitsarmen al had verlengd met de stukken die ik nog had liggen. Ik bedacht me toen, dat het wellicht mooi zou zijn om de zonnestralen te vangen bij een zelfportret. Dus ik klipte mijn set helemaal los en draaide hem om met de instellingen, waarvan ik dacht dat het wel goed zou komen. En warempel….het lukte best aardig ook. Het valt alleen niet meer om precies te richten, dus dat kostte een paar foto’s.

Dit experiment was geslaagd en toen besloot ik naar de rietkraag te gaan, want hier stond de zon vol op en ook hier leek het mij leuk om een half-half opname te doen. Helaas lukte dat niet echt en de achtergrond was dan ook weinig interessant. Het riet is nog niet zo mooi groen als in de zomer. De flitsers zette ik daarom ook maar even uit en maakte wat foto’s van net onder het wateroppervlak en creëerde zo een mooie spiegeling. Altijd leuk, dit verveelt nooit.

Inmiddels was ik al een flink eind van de instap verwijderd, maar wilde nog even de veenblokken bekijken of daar wat interessants te zien was. Dat was helaas niet het geval en keerde na wat saaie foto’s maar snel weer om. Op de terugweg vond ik nog een oude boomstam die in een goede positie stond om hem in te gaan flitsen, met een mooie zon met zonnestralen op de achtergrond. Hier heb ik echt een hele tijd gelegen om diverse instellingen te proberen. Ik wist uit mijn hoofd nog wel de theorie, dus die wilde ik toch in praktijk brengen. Na een hoop gedoe, lukte het me een aardige foto te maken. Helaas had ik door mijn enthousiasme inmiddels toch wat stof op doen dwarrelen. Grrrr…nou ja, die poets ik er dan maar een beetje uit met Photoshop. Nu kan het nog, op het ONK is dat uit den boze.

Nu was het tijd om terug te gaan, ik had een flinke marge genomen met mijn duiktijd, maar toch raakte die op en moest ik mij uiterlijk om 12.30u weer melden via sms. Onderweg zag ik nog een padje op de bodem zitten, maar daar kon ik nu toch niets meer mee qua fotografie. Leuk dat ik ze nu ineens wel zie en in voorgaande jaren totaal niet.
Uiteindelijk kwam ik na dik 1,5uur boven, de tijd vliegt als je het naar je zin hebt…..

Maximale diepte  5m, temp. 10gr.C., zicht 2-4m, duikduur 91min