René Weterings – Snotolven en mosselen

Het prachtige weer zorgt bij Duikreporter René Weterings voor een lentegevoel. Hoog tijd om onder te duiken en de lentekriebels bij de snotolven vast te leggen.

Datum: 5-3-2022
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

Weken gingen voorbij zonder te duiken. Een dikke winterdip, wat lichamelijke klachten en het waardeloze winterweer van Nederland zorgden er voor dat ik het duiken in Nederland even niet miste. De afgelopen week was het prachtig weer, ik kreeg zin in een frisse duik in het Zeeuwse nat!

Gelukkig kwamen ook Raymond en Paul met het goede idee om weer eens af te spreken aan de waterkant. We wisselden nog even van gedachten over de duikstek en kwamen van Sint Annaland terug en besloten maar ‘gewoon’ naar de Bergse Diepsluis te gaan en daar weer eens de touwen van de mosselhangcultuur af te struinen. De zon zou de hele dag volle bak aanwezig zijn, dus dat schreeuwt om groothoekfotografie. Nu met een macrolens te water gaan is echt een gemiste kans vind ik, dus ik monteerde de Panasonic 12-35mm met domepoort en besloot de 8mm fisheye met minidome in mijn tas te doen voor een eventuele tweede duik.

De Oosterschelde ligt er als een spiegel bij als ik de grote bak water van de Bergse Diepsluis passeer. Op de parkeerplaats is het rustig, er staan nog maar een paar auto’s. Ok, het is relatief vroeg, het is nog winter en het is een zaterdag, dus het is wel te begrijpen. Het duurt echter niet lang of we staan toch weer met een aantal bekenden te kletsen. Ondertussen kleden we ons wel verder aan, want we hebben zin een duik na het horen van wat tips over een aantal snotolven. Net als vorig jaar zijn er weer een paar gezien op de touwen van de mosselhangcultuur, eigenlijk precies zoals we al hoopten.

Niet veel later wandelen Raymond, Paul en ik naar het water. De Oosterschelde ligt er werkelijk prachtig bij, was het maar vaker zo mooi geweest de afgelopen maanden, dan had ik veel meer duiken gemaakt. Maar goed, we kunnen het weer nu eenmaal niet beïnvloeden. Voorzichtig gaan we te water, het is bijna laag water en dat betekent echt wel even goed opletten. We hebben geluk dat de stenen niet glad zijn en al snel liggen we veilig in het toch wel frisse water. De nachten waren de afgelopen dagen koud, dus de watertemperatuur is nog niet aan het stijgen. Op het gemak peddelen we aan het wateroppervlak naar de eerste lijn van de hangcultuur en daar dalen we samen af.

Het zicht is minder goed dan je zou verwachten, de horizontale lijn laat zich niet meteen zien. Maar uiteindelijk klaart het wel wat op en beginnen we langzaam aan de zoektocht naar de snotolven. Elk stukje van het horizontale touw bekijk ik zorgvuldig, maar ik let vooral op de drijvende tonnetjes. Vorig jaar zaten er ook meerdere snotolven, maar ze zijn meester in het wegzwemmen en verstoppen als je ze benadert. Toch duurt het niet lang voor ik de eerste snotolf vind, een flinke jongen met een mooi rode kleur. Ik sein de andere mannen dat ze moeten komen en we maken om beurten de eerste foto’s. Omdat de snotolf van mij weg zwemt, besluit ik Raymond en Paul te verlaten en sein hen dat ik alvast verder ga zoeken.

Niet veel verder vind ik snotolf nummer twee, dit is een kleiner exemplaar met een donkerdere huid. Deze valt veel minder goed op als je geen lamp op hem schijnt. Je zwemt er zo aan voorbij. Ik maak mijn cameraset klaar voor tegenlichtfoto’s, want ik wil graag gebruik maken van de zon die nu prachtig door het water priemt. Deze snotolf vindt alles best en blijft heel rustig zitten als ik dichterbij kom. Ik zie geen nestje, dus hij heeft vast een andere reden om hier te blijven zitten. De foto’s komen naar tevredenheid op mijn display voorbij, al is het stof stiekem toch best aanwezig.

De derde snotolf tref ik een stuk verder weg aan, deze bewaakt een prachtig groot wit nest. Wat gaaf is dat zeg! Dit maakt mijn duikdag (en hervatting van mijn duikseizoen) helemaal goed. Raymond en Paul zijn inmiddels ook gearriveerd en we maken ook hier om beurten foto’s. Daarna zoek ik de rest van het touw nog af, maar ik vind verder geen andere snotolven meer. Na vijfenveertig minuten duiktijd gaan zij weer naar de kant, ik sein hen dat ik nog even blijf en zo maak ik het uur nog even heerlijk in mijn eentje vol. Wat een mooie, ondiepe duik met drie verschillende snotolven, ik ga straks nog een keer terug! Mijn zin in duiken is weer terug!

Max. diepte 6,1 m, temp. 6 gr. C., zicht ca. 2-3 m, duiktijd 64 min.
Duik 1124 (Bergse Diepsluis, zaterdag 5-3-2022, 10.00u)