René Weterings – Snotolven en mosselen (2)

De eerste duik van deze zaterdag beviel zo goed dat Duikreporter René Weterings een tweede duik maakte naar de snotolven, dit keer met de fisheyelens.

Datum: 5-3-2022
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

De eerste duik vandaag was een leuke! Gelukkig heb ik een tweede voorraad lucht en mijn fisheyelens meegenomen om te wisselen, dus een tweede duik is snel gepland.

Het lenteweer, het zonnetje en de snotolven hebben mijn zin in duiken weer aangewakkerd. Na de eerste duik praat ik eerst even bij met buddies Raymond en Paul, zij doen geen tweede duik. Een bakkie koffie, worstenbroodjes en het zonnetje op ons gezicht doen ons goed. Nadat ze vertrokken zijn, verwissel ik de lens en domepoort op mijn camera en hang ik een volle fles lucht aan mijn wing. Het is nog steeds rustig op de duikstek, dus ik weet bijna zeker dat ik het rijk alleen heb straks!

Na routinematig alles opgebouwd te hebben, wandel ik weer naar de dijk ter hoogte van de mosselhangcultuur om daar te water te gaan. Het water is inmiddels een stuk hoger dan vanochtend, dus ik moet goed oppassen met het lopen op en tussen de stenen. Het kan maar beter helemaal laag of helemaal hoog water zijn om dit te doen. Voorzichtigheid is geboden, maar al snel lig ik weer veilig in het frisse water. Met een volle wing peddel ik op mijn rug naar het eerste touw. Niet te snel anders krijg ik ontzettende verzuring in mijn bovenbeenspieren, die moet ik toch eens wat beter trainen in de sportschool merk ik. Aangekomen bij het touw pak ik even mijn rust en blijf gewoon even aan het wateroppervlak dobberen. Haast heb ik niet, dus ik geniet even van deze mooie zaterdag voor ik mijzelf weer onderdompel in het zilte Zeeuwse nat.

Het zicht lijkt tijdens de afdaling wat minder goed dan vanochtend, maar misschien heb ik het mis. In mijn hoofd hoopte ik op minder zweefvuil, ik zal het er mee moeten doen. Net als vanochtend begin ik mijn tour boven het horizontale touw en zoek zorgvuldig naar de snotolfven. De eerste heb ik al snel gevonden, maar hij speelt verstoppertje met me en heeft duidelijk wat minder zin in mijn aanwezigheid. Toch zoekt deze snotolf op een gegeven moment zijn rustplek boven op het drijvende tonnetje, waar hij me door het roodwier gadeslaat. Ik laat hem verder maar met rust en ga verder, eigenlijk wil ik voornamelijk een mooie foto van het grote nest met vader snotolf maken. Dat moet perfect lukken met de fisheyelens denk ik.

Halverwege de afstand tot het nest vind ik de donker gekleurde snotolf weer op zijn vaste stek. Met mijn duiklamp zoek ik op het tonnetje naar een nestje, want waarom zou hij anders steeds op exact hetzelfde plekje zitten? Ik kan geen nest vinden, dus blijkbaar vind hij dit een mooi plekje. Fotogeniek is deze snotolf wel, dus ook nu maak ik een paar foto’s van de meest vreemde vis van de Oosterschelde.

De touwen van de mosselhangcultuur zijn mooi begroeid met roodwieren, maar ook met grote bladeren wakamewier. Op het horizontale touw groeien mooie grote mosselen die hun prachtige baarden laten zien. Onder mij zie ik op de verticale touwen tal van pauwkokerwormen, het blijft een genot om hier te duiken. Het is een heerlijk contrast met het struinen langs de dijken van Zeeland. Het zicht is soms wat beter, maar al met al toch wat stoffig. Ik kan zo’n drie meter ver kijken schat ik, daarna wordt het echt wazig. In het water zwemt af en toe een zeedruifje voorbij, maar verder is de waterkolom nog leeg. Geen los zwemmende vissen of andere kwallensoorten op dit moment. Het is nog vroeg in het jaar natuurlijk.

Vader snotolf tref ik even later weer op zijn vaste stekje aan. Vastgeplakt aan de zijkant van het drijvende tonnetje houdt hij een oogje in het zeil bij het nest, wat er erg vers uit ziet. De eitjes zijn spierwit en het nest is brandschoon. Ik maak meteen van deze gelegenheid gebruik en leg dit prachtige tafereel vast met een heerlijk zonnetje op de achtergrond. Beter gaat het niet meer worden, mijn missie is geslaagd!

Na een dik uur met de snotolven bezig te zijn geweest peddel ik weer terug naar de kant, ik begin mijn bovenbeenspieren nu echt serieus te voelen. Het was een heerlijke duikdag, gevoelsmatig het begin van weer een mooi duikseizoen.

Max. diepte 3,5 m, temp. 7 gr. C., zicht ca. 2-3 m, duiktijd 62 min.
Duik 1125 (Bergse Diepsluis, zaterdag 5-3-2022, 14.30u)