René Weterings – Privé duikstek de Zeelandbrug

Het weekend stond in het teken van ziek zijn. Eerst mijn vrouw Cindy en later was ook ik de klos. Het was echter van korte duur en dus kon de geplande duik bij de Zeelandbrug met Frank gewoon doorgaan.

Duik 404

Het weer was perfect, erg weinig wind en de buitentemperatuur was nog steeds 10gr.C. We hadden er dus weer zin in, de Zeelandbrug is nu eenmaal toch onze favoriet! En eindelijk vallen er in de maand november toch een aantal kenteringen in de avonden redelijk tot goed, dus daar moeten we van profiteren.

De parkeerplaats was helemaal leeg toen wij aankwamen en dat bleef ook zo. Ook deze duik zouden we de duikstek dus weer helemaal voor onszelf alleen hebben. We keken even over de dijk en zagen dat het water vrij kalm was, er stond maar een beetje een golfslag en dat is wel lekker bij laag water. Dan is de instap een stuk beter te doen.

Bij het te water gaan leek het water redelijk helder, wat ons wat goede moed gaf. Het was afgelopen woensdag ook niet heel slecht geweest, maar het kon wel beter. Toen we de duik begonnen was het dan ook inderdaad wat beter dan afgelopen woensdag. Helaas zat er toch ook een hoop stof tussen, dus het fotograferen was toch erg lastig vandaag. Ik had mijn eigen gemaakte snoots bij me en wilde daar wat mee experimenteren. Helaas gaven de eerste foto’s een hoop backscatter en dus had ik geen goede hoop voor een paar leuke foto’s.

Op de stenen vonden we ontzettend veel jonge zeedonderpadden in allerlei kleuren. Typisch dat dit per duik zo kan verschillen. Maar ze blijven leuk om te zien natuurlijk.

Omdat ik de vorige duik voor het eerst het slakje genaamd “Wrattig tipje” had gevonden, ben ik daar ook weer naar gaan zoeken. En ja hoor, nu had ik er zo weer een paar gevonden. Gek is dat toch, dat je na 1 keer iets gezien te hebben, meteen een zoekbeeld in je hoofd hebt en je ze een stuk makkelijker vindt.

Het viel me op dat er op de stenen ook weer een aantal zeeanjelieren zijn en dat ook het geweispons er meer is dan vorige jaren, naar mijn idee. Maar ik kan het mis hebben natuurlijk en er eerder gewoon geen aandacht aan heb besteedt.

In het geweispons en op de stenen vielen ook de vele spookkreeftjes op. Een paar spookkreeftjes stonden mooi rechtop in de lichte tot redelijke stroming die er nog stond en dat gaf gelukkig wel een mooi plaatje. Ook de tientallen spookkreeftjes op de geweisponzen zijn echt heel geinig om te zien en eigenlijk zie ik ze op het display van mijn camera nog beter dan met het blote oog.

Naast de paar wrattige tipjes vonden we ook nog de nodige Millennium wratslakken, Blauwtipjes en een paar jonge Vlokkige zeenaaktslakken. Tussen de stenen en op de stenen kropen ook opvallend veel Galathea kreeftjes die af en toe best stoer bleven zitten. Helaas nooit lang genoeg voor een goede foto, want van direct lamplicht zijn ze meestal niet gediend.

Vanaf het begin van de duik liep er redelijk wat water in mijn masker en daardoor was ik daar de hele duik ook mee bezig om mijn masker te klaren. Echt heel vervelend en daardoor kwam ik ook niet 100% tot rust. Beetje jammer…maar eens in de zoveel duiken heb je dat een keer, ik had me wellicht toch beter eerst even kunnen scheren. Iets wat ik normaal altijd wel doe en dit keer dacht dat het wel kon. Nou blijkbaar niet dus. Hierdoor zijn we eigenlijk ook niet dieper dan 6m uitgekomen, dus het was echt maar een ondiepe scharrelduik.

Na zo’n 50minuten had ik pas het gevoel dat de stroming gekeerd was, de kentering was dus echt veel later dan het tabellenboekje aangaf. Ook dat komt af en toe voor en dit was er weer zo een. Op zich niet erg, maar je merkte het de hele duik wel een beetje.

Al met al was het toch weer een aardig duikje en hebben we leuke dingen gezien!

Maximale diepte 6m, temp. 9gr.C., zicht 1,5-2m, duikduur 72min.