René Weterings – ONK kriebels in de zon!

Een weekje Zeeland…heerlijk! En het weer is tot op heden ook meer dan prima, dus daar moet ik gebruik van maken om wat te oefenen voor het ONK. De duiken die ik het afgelopen jaar met vol daglicht heb gedaan, kun je wel op 2 handen tellen. Ofwel…weinig ervaring met groothoekfotografie en menglicht en daar moet aan gewerkt worden!

Vandaag kozen we er voor om met het hele gezin naar ’t Koepeltje te gaan, zodat Cindy met de kids wat langs de waterkant kon vertoeven en ik even lekker kon gaan experimenteren met de camera. Dieper dan 4m zou ik toch al niet gaan en wetende dat er ergens op 2m diepte een snotolf zit of zat, maakt het nog makkelijker om hier een simpel solo duikje te maken. We spraken af dat ik een uur onder water zou blijven.

Cindy en de kids liepen met de strandspulletjes alvast vooruit, zodat ik alleen bij de auto achterbleef en mijn spullen op mijn gemak aan kon trekken. Daar heb je geen kinderen bij nodig en zeker geen eigenwijze snotneus van 2,5jaar oud! In het ochtendzonnetje en beschut tegen de wind, stond ik al vrij snel te zweten in mijn onderpak en later dus in mijn droogpak. Op dit soort momenten, begrijp ik dat iemand toch kiest voor een natpak….maar ik niet. Moet er niet aan denken zeg.

Ik sjokte over het voetpad naar de duikstek en stapte daar het water in, onze kinderen zwaaiden me vrolijk uit. Onze dochter Isis van 5 riep nog naar me “papa, vertel je straks welke diertjes je hebt gezien?”. Natuurlijk schat! En een paar tellen later, verdween ik onder het water oppervlak via het meest linkse instappunt naast de ingang van de haven. Vanaf hier rechtsaf en dan op slechts 2m zou ergens een snotolf moeten huizen met een nestje.

Meteen na de instap staat een houten paal en daar begon ik meteen met wat experimentjes qua belichting. Voor mij is het alles behalve gesneden koek, dus het kostte een paar foto’s voor ik iets fatsoenlijks had. Mooi gezicht zo, met de zon er pal achter en die zonnestralen die links en rechts langs de paal schoten. Na dit eerste experiment zette ik mijn tocht voort en speurde op 2m diepte naar een oranje object.

Het zicht was eigenlijk maar matig en zeker ondiep heb ik dan snel last van die felle zon, die alle aanwezige stofdeeltjes oplicht. Dat is iets waarvan ik tijdens mijn avond- en nachtduiken nooit last van heb, dus daar moet ik altijd erg aan wennen. Diverse oesterbankjes bekeek ik en probeerde wat uit als ik dacht dat het wellicht interessant zou zijn. Helaas is hier nog niet veel kleur te vinden en zie je slechts sporadisch een kleurtje, vaak afkomstig van een slingerzakpijpkolonie in zijn beginfase. Ook een enkele zeester zorgt voor een aangename onderbreking.

Niet ver van de instap viel mijn oog ineens op een flinke zeenaald. Toen ik nog eens goed keek, was het een Adderzeenaald van zo’n 30cm groot. Dat was lang geleden dat ik die gezien had, dus dat deed me goed. Meteen probeerde ik het dier op de foto te zetten en dat lukte nog wel aardig met dit objectief.
Inmiddels keek ik weer verder en zag een enkel botervisje, een geel uitgevallen groene wierslak en verder natuurlijk de nodige krabbensoorten.

Toen ik eenmaal een half uur onderweg was, keek ik even boven water waar ik was en zag dat ik inmiddels aan de oostkant van het steigertje zat. Dus ik besloot weer om te draaien om dat steigertje als volgend object te nemen voor wat experimenten. Onderweg er naartoe zwom ik richting de 1m diepte waar het water toch ineens mooi helder werd en zelfs een blauwe gloed had in plaats van de gebruikelijke groene gloed. Ook hier maakte ik even een stop om dit landschap vast te leggen. Ook hier zag je weer die mooie zonnestralen, echt gaaf om te zien.

Ook de steiger lag er mooi bij, helaas was het zicht hier weer iets minder. Gek hoe dat zo plaatselijk kan verschillen. Ik heb zo’n 10minuten onder dit steigertje vertoeft en besloot toen om weer verder te gaan en nog even te zoeken naar de snotolf, voordat ik mijn duik moest gaan beëindigen. Wederom zigzagde ik maar wat tussen de 2 en 1,5 m diepte en speurde alle oesterbankjes af, maar ik kon helaas niets vinden. Echt erg vond ik het niet, want ik was toch vol op aan het genieten onder water en heb lekker kunnen experimenteren.

Na de duik werd ik weer opgewacht door het vrolijke stemmetje van Isis, die meteen vroeg “wat heb je allemaal gezien papaaaaa?”. En ook Rowan kwam uit de verte aan gerend en wilde vertellen dat papa goed had gedoken. Cindy was natuurlijk ook weer blij me te zien. Heerlijk zo’n bovenkomst. Dat zou elke duik wel zo mogen zijn!!

Maximale diepte 3,5m, temp. 12gr.C., zicht 1-3m, duikduur 60min.