René Weterings – Macrofotografie met een kleurtje

Gewapend met de macrolens duikt Duikreporter René voor de verandering weer eens het Grevelingenmeer in. Het zicht is matig, maar wat een kleur weet hij met zijn camera vast te leggen! 

Datum: 17-3-2023
Duiklocatie: Den Osse Nieuwe Kerkweg

Na een aantal weken duiken bij de snotolven van de Bergse Diepsluis vond ik het tijd worden om weer eens wat anders te doen. Daarom besloot ik mijn macrolens sinds lange tijd weer eens op de camera te zetten en te gaan kijken of er in het Grevelingenmeer iets leuks te vinden is.

Vandaag is mijn tweewekelijkse vrije vrijdag, die kan ik mooi gebruiken voor een duik. Het weer is vandaag beter dan de voorspellingen, al wordt het wolkendek wel steeds dichter naarmate ik Zeeland nader. Onderweg heb ik zelfs een kleine bui regen te pakken, maar gelukkig is het op de parkeerplaats van de Nieuwe Kerkweg weer droog. Er staat nauwelijks wind en er zijn al een paar andere duikers. De reden dat ik voor de Nieuwe Kerkweg kies zit hem in het feit dat ik hier eigenlijk altijd wel met macrofotografie bezig kan zijn. Na twee matige duiken begin januari bleef de macrolens op de kant. De snotolven trokken mijn aandacht, de afgelopen weken was het alleen maar groothoekfotografie. Wat ik overigens heerlijk vind om te doen!

Het water lijkt vanaf de steiger best helder, het water ligt er als een spiegel bij. Een buddypaar komt net weer terug bij de steiger, het Grevelingenmeer is verre van druk momenteel. Was het hier altijd maar zo. Ik weet genoeg, snel het water in! Dat voelde meteen koud aan bij het afdalen, niet vreemd natuurlijk, maar ik hoopte dat het misschien al wat minder koud zou zijn. Het zicht is goed hier in het ondiepe, als ik koers zet richting de oude zeedijk. Daar duik ik wat dieper, het zicht wordt snel slecht, slechts één meter schat ik. Jeetje, valt dat even tegen zeg…zucht. Nou ja, ik probeer er wat van te maken, nat ben ik nu toch. Al snel zie ik dat de brede ringsprietslakken hier sterk vertegenwoordigd zijn. Het is geen kunst om deze zeenaaktslakken te spotten. Het zijn de perfecte modellen voor macrofotografie, veel mooiere dieren ga ik hier nu niet vinden denk ik.

Het blijft lastig om ze in de juiste positie te vinden, de slakken die op een moeilijk plekje zitten of van mij weggedraaid zijn laat ik snel achter me. Ik zoek goede modellen en gelukkig is dat door de grote hoeveelheid dieren wel te doen. Voor deze duik heb ik een tweede flitser meegenomen met een blauwe filter er in. Omdat ik de standaardfoto’s allemaal wel eens gemaakt heb, vond ik het gisteren tijd om hier mee aan de slag te gaan. Gewoon om eens uit te vinden hoe het werkt en of ik de resultaten ook leuk vind. Experimenteren met nieuwe dingen als afwisseling van het terugkerende karakter van de duiken en de foto’s houdt het leuk. Het duurde wel even voor ik een beetje door had hoe het werkte en na een halve duik is het nog verre van perfect. Toch zien sommige foto’s van de slakken er op mijn display goed uit! Dit is best leuk om eens te doen.

Na de slakken pas ik de techniek nog even toe op een zeeappel, want na zo’n vijftig minuten vind ik het tijd om naar het ondiepe te gaan. Ik ben dit zeer matige zicht al weer meer dan beu. Ook moet ik toegeven dat ik het best koud gekregen heb, ondanks dat mijn duikcomputer zeven graden Celsius aangeeft. Ik vermoed dat mijn nekseal aan het lekken is, dat heb ik de laatste tijd helaas vaker. Misschien wordt het tijd voor een nieuwe? Binnenkort maar eens iemand zoeken die een nieuwe kan zetten, zonder het pak te lang kwijt te zijn.

In het ondiepe gedeelte van deze duikstek zweef ik over het zand, maar vooral over de zee van roodwier. Dit wier de boel te overwoekeren. Niet echt fraai vind ik, maar in het wier leeft wel van alles. De groene wierslakken zijn dan ook in grote getalen aanwezig, maar mijn aandacht wordt getrokken door een mooi krabje dat heel parmantig op een oester zit. Het effect van de blauwe filter is minimaal, maar geeft net even wat meer sfeer in de foto. Een heremietkreeft krijgt dezelfde behandeling, maar hier werkt het niet of ik doe iets verkeerd. Volgende keer beter.

Bij de steiger trek ik mijn conclusies. Vond ik deze duik nou echt leuk? Nee. Komt dat vooral door het mindere zicht en de kou? Ja. Heb ik lekker gefotografeerd? Jazeker wel!!! Kortom, het was toch weer de moeite waard en een lekker begin van het weekend.

Max. diepte 9,5 m, temp. 6 gr. C., zicht ca. 1-3 m, duiktijd 70 min.
Duik 1205 (Den Osse Nieuwe Kerkweg, vrijdag 17-3-2023, 13.00u)