René Weterings – Eindelijk sepia’s…

Eindelijk had ik de tijd voor een echte sepiaduik. Inmiddels worden ze in redelijke aantallen gezien bij de Bergse Diepsluis, dus normaal gesproken moest een ontmoeting met deze schitterende dieren wel gaan lukken. Ik sprak daarom met Gijs af om te gaan duiken en een poging te wagen.

Afgelopen week was het door diverse privé-omstandigheden en voorbereidingen voor het ONK onderwaterfotografie niet gelukt om gericht naar de sepia’s te duiken. Ook deze week kon de woensdagavondduik met Frank helaas niet doorgaan, aangezien ik een examen VOL-VCA moest afleggen. Beetje jammer, de sepia’s zijn dit jaar echt veel te laat en het water is eigenlijk nog steeds niet op temperatuur en blijft steken op zo’n 12-13 graden Celsius. Maar goed, vanavond kon het, dus niet te veel klagen.

Op de parkeerplaats was het relatief gezien vrij rustig. Een heel aantal duikers lag al in het water een aantal moesten er nog in. Mooi verdeeld dus. Ik zag net Linda uit het water komen en we maakten even een praatje om er achter te komen hoe het zicht was. Ze vertelde dat het niet veel soeps was, waar zij was geweest, dus de moed zakte weer iets. Ook Leendert kwam net aangereden en na een hoop pech op zijn eerste ONK dag, was hij ook van plan wat sepia’s te gaan bewonderen. Eenmaal omgekleed gingen Gijs en ik in mars richting de mosselcultuur om er daar in te stappen en vervolgens terug naar de trap te duiken. Hij had zijn dubbel 12l bij zich, dus aan zijn gasvoorraad zou het niet gaan liggen!

Het was bijna hoogwater dus dan kun je hier bij de Bergse Diepsluis heerlijk overal instappen, zonder je benen te breken. We stapten iets voorbij de witte streep op de dijk in het water en lieten ons een stukje zakken. Ik seinde Gijs dat hij bij de overgang van de steenstort en het zand even “model moest gaan hangen”, zodat ik een poging kon doen om hem er leuk op te zetten. Het water was op zich vrij helder, maar toch was er ook een hoop stof. Ik had dus moeite om een mooi plaatje te schieten.

Hierna zwommen we richting de dijkwand om op een diepte van rond de 8-11m te gaan zoeken naar sepiatentjes. Al vrij snel vonden we de tentjes die gemaakt zijn op een steun van betonijzer en die hadden inderdaad ook wat eitjes. We konden het moeilijk zien, want het zicht was hier echt beroerd. Nou, als dat de hele duik zo gaat zijn, dan beloofd dat nog wat. Vrij snel kwam Leendert ons onder water tegemoet gezwommen en ik seinde OK, geen idee of hij dat gezien had eigenlijk.

We vonden nog een aantal sepiatentjes, de een van kronkelwilgen en wat oude tentjes. Maar ook nieuwe. Allemaal waren ze leeg, geen sepia’s en geen eitjes. Hmm, ik heb toch al genoeg sepia foto’s op Facebook voorbij zien komen van deze duikstek. Waar zijn ze toch???

Uiteindelijk kwamen we steeds dichter bij de trap en begon mijn hoop toch een beetje te vervliegen. Maar geduld is een schone zaak en uiteindelijk vond Gijs een mooi tentjes op een diepte van 12m met 2 sepiapaartjes. Het zicht was hier verbazingwekkend goed ook! Wow, dat is lekker na al die verhalen van baggerzicht op deze duikstek! Heerlijk relaxt bekeken we de sepia’s van een afstandje en wat later ben ik wat foto’s gaan maken. Niet al te veel, want je merkt toch dat ze zich er door gestoord voelden. Het vrouwtje maakte regelmatig aanstalten om eitjes te leggen en dat moet je niet verstoren vind ik. Dus ik hield vaak genoeg een gepaste afstand aan.

Het leggen van de eitjes heb ik wel vast gelegd, met de duiklamp van Gijs op de achtergrond. Leuk gezicht zo…heerlijk relaxt hangend. Het 2e Sepia paartje bleef overigens niet lang, hiervan was het vrouwtje nog wel af en toe te zien in de buurt, maar uiteindelijk bleven er maar 2 sepia’s over. Toch genoeg om leuk foto’s te maken en te genieten van deze dieren.

Na een duikduur van 50min was ik ver door mijn ademlucht heen en toevallig seinde Gijs ook net dat het tijd werd om te vertrekken. Op een diepte van 5m hebben we netjes de veiligheidsstop gedaan en heeft Gijs zich nog even uitgelood. Omdat ik toen nog maar 20bar had, gaf Gijs zijn longhose aan mij en hebben we daar wat mee geoefend. Simpel natuurlijk, maar je moet het af en toe gewoon even doen. Ik merkte daarbij meteen op dat zijn Apeks automaat toch wel heerlijk ademde. Veel zachter en rustiger dan mijn Mares automaat. Het wordt tijd voor een overstap denk ik! Ook ik heb met een bijna lege fles wat lood verwijderd en kan de volgende keer wat lichter te water.

Na zo’n 76min stonden we weer op de kant en bij de auto’s hebben we nog wat nagepraat over de duik. Leendert kwam er ook net uit had het ook goed lang uitgehouden in zijn natpak. En even later kwam ook Kaj het water uit. Nou, het was weer een avondje vol bekenden zo.

Heerlijk gedoken, goed weer, Sepia’s gezien bij goed zicht….wat wil een mens nog meer? Juist ja…nog meer duiken!!!

Maximale diepte 12,5m, temp. 12gr.C., zicht 0,5-3m, duikduur 76min.