Overweldigend Curaçao (2)

Een heerlijke bestemming voor een familie- én duikvakantie! Daar zijn René Weterings en zijn gezin inmiddels achter op Curaçao. De onderwaterfotograaf maakte een drieluik – dit is het tweede deel!

Het strand ligt op het terrein van een groot resort met de naam ‘Blue Bay’. Om bij het strand te komen moet je door de slagbomen van dit resort, bij de bewaking geef je alleen even door dat je voor het strand komt. Parkeren kan dichtbij en na het betalen van entreegeld, wandel je zo het parelwitte strand met grote palmbomen op. Het heeft alles wat je nodig hebt voor een dagje strand zonder zorgen. Strandbedjes mag je gebruiken, want die zitten bij de entreeprijs inbegrepen. Toiletten en douches zijn aanwezig en voor de innerlijke mens kun je terecht bij de bar en het restaurant.

We huren tanks bij het kleine duikcentrum (eigen tanks meenemen mag hier niet) en we duiken aan het einde van de middag. De zon staat al laag en we zijn de laatste duikers. We duiken over het rif, vooral begroeid met allerlei soorten sponzen en grote elkhorn-koralen. Het is een beetje spookachtig door het gedempte licht. De paarse buissponzen zijn mooi, maar die elkhorn-koralen zijn prachtig. Vissen zijn hier wat minder aanwezig, het zijn vooral de gekleurde sponzen die het rif hier mooi maken.

Na de heerlijke duik brengen we onze tanks teug naar het duikcentrum, dat inmiddels gesloten blijkt te zijn. Ok, lekkere communicatie is dat, want dat was ons niet verteld. Nou ja, dan zetten we de tanks maar op een veilige plek weg, zodat ze die morgen weer kunnen vullen. We beëindigen deze mooie dag samen met een lekker diner op het strand en genieten ondertussen van de ondergaande zon.

Schildpadden

Het centraal op het eiland gelegen Waterside Apartments is voor ons de perfecte uitvalsbasis. We kunnen gemakkelijk alle kanten op én we zitten niet in de drukte van Willemstad. Met de gehuurde pick-up truck trekken we er graag op uit. Vandaag gaan we naar het bekende strand Playa Grandi, ook wel Playa Piskado genoemd. Dit strand staat bekend om de schildpadden die je hier met garantie tegenkomt. Lokale vissers gooien hun visafval in de zee en kennelijk vinden de schildpadden dit een gemakkelijke of lekkere afwisselende maaltijd. We willen dat graag met onze eigen ogen zien, vooral ook omdat we het onze kinderen gunnen om voor het eerst heel dicht bij schildpadden te zijn.

Weer passeren we de Saliña Sint Michiel, de zoutpan waar de grote groep flamingo’s nog steeds foerageert. De rit van ongeveer veertig minuten leidt ons over de toepasselijk genaamde weg ‘Weg naar Westpunt’ en voert ons langs kleine typerende plaatsjes zoals Grote Berg, Tera Korá en Barber tot onze eindbestemming Playa Grandi in Westpunt. We huren strandbedjes en een parasol en gaan dan eerst met zijn vieren snorkelen.

Al snel zien we de eerste schildpadden voorbij glijden. Het is hier druk, echt een populaire trekpleister. Al snorkelend genieten we samen met de kinderen van hun eerste ontmoeting met schildpadden. Je hoeft echt geen moeite te doen om ze te zien, ze zwemmen bijna tegen je aan. In het ondiepe deel vindt Rowan nog een klein octopusje en zelfs een bidsprinkhaankreeftje, fantastisch!

Ook de duik is hier erg leuk, het begint al met een schildpad die zijn rust zoekt in de beschutting van een stuk rif. Boven het rif valt er meteen iets op – het is een beeld van Neptunus op ongeveer tien meter diepte. Erg fotogeniek. Paarse buissponzen groeien als een soort hoed op zijn hoofd. Een school juffers passeert, precies tussen mij en het beeld in – de perfecte timing voor een foto.

In de verte zie ik barracuda’s jagen. Ze zijn goed te benaderen. Op het rif zwemmen scholen juffers en trompetvissen, de paarse buissponzen geven het geheel  kleur. Vijlvissen glijden gracieus tussen de grote bekersponzen. Op de terugweg laat een tweede schildpad zich goed bekijken en onder de steiger zijn het de jonge vissen die in een grote school rond de palen zwemmen. Wat een mooi einde van een heerlijke duik.

Tugboat Beach

De meest oostelijk duikstek waar we deze vakantie duiken is Tugboat Beach, dat op 23 kilometer van ons appartement ligt, een half uurtje rijden. We plannen een duik samen met Christy, een Nederlandse jongedame die al een tijdje met haar vriend op Curaçao woont en ons graag meeneemt. We volgen de weg door Willemstad die ons langs de Caracasbaai en het Spaanse Water leidt. Het laatste stuk van de weg naar Tugboat Beach is slecht en lijkt een beetje op een verlaten industrieterrein. Het zwerfvuil is hier veelvuldig aanwezig. Het gezellige strandtentje daarentegen geeft deze plek zijn kleur en is gelukkig schoon. Overal waar je kijkt hangen kleurrijke borden die door een lokale kunstenaar of toeristen die een workshop bij hem volgen, zijn gemaakt. We ploffen neer op een van de strandbedden en maken ons klaar voor de duik.

Op de terugweg bekijken we de Tugboat nog eens. Isis en Rowan snorkelen boven ons en komen af en toe al freedivend een kijkje nemen. Onder het wrak krijg ik een prachtige cadeautje van een school blauwe doktersvissen als zij gracieus door de opening zwemmen waar ooit de schroef zat. Ter hoogte van het strand duiken we langs een soort ‘reef renewal project’ en maken een laatste rondje onder de steiger. Hier hangt een prachtige, maar mysterieuze sfeer. De kleurrijke sponzen op de palen zijn schitterend om te zien, dit is een absolute ‘must see’. Na de duik genieten we van een drankje en plannen we alvast onze volgende duiken.