Natuurlijk… Bonaire!

Gwenny Leurs en Harold Ickenroth waren voor DuikeninBeeld op Bonaire. Natuurlijk om te duiken! Maar er is meer natuur te ontdekken. 

Een dag niet duiken! We gaan de mangroven in! Na een mooie tocht door het achterland van Bonaire met zicht op flamingo`s komen we om 7.30 uur aan bij Lac Cai, de verzamelplaats van de mangrovetocht. Daar krijgen we een uitgebreide uitleg van Hans over het ecosysteem. Ook de karko, een grote eetbare slak, wordt besproken. Onderweg zien we een berg karkoschelpen liggen. Gelukkig hoort het hele mangrovegebied bij het nationaal park van Bonaire en is karkovangst sinds 2005 verboden.

De kajaks worden klaargemaakt en daar gaan we. Een groene reiger kijkt ons na en op de achtergrond zijn andere vogels te horen.  Het eerste stukje moeten we ons aan de wortels van de mangrovebomen vooruit trekken door een tunnel van takken.  Als we hier de peddels zouden gebruiken, beschadigen we de wortels. Het water ziet er troebel uit en we speuren naar vissen. Ik zie verschillende scholen kleine visjes en als ik beter kijk, ook grotere vissen. Zelfs een barracuda. We krijgen uitleg over de verschillende soorten mangrovebomen en hun manier van voortplanten. Vooral de rode en de zwarte mangroveboom komen hier voor. Dit zijn bijzondere bomen want ze zijn in staat om zout water om te zetten in zoet water om te overleven.

We steken Lac Cai over en kajakken over de zeegrasvelden. Ik hoop op een groene zeeschildpad, maar helaas… geen schildpad te zien.

Verbaasd
Tijd om te gaan snorkelen! Ik ben benieuwd hoe het er hier onder water uitziet. Hans laat ons eerst de upside down jellyfish zien. Een kwal die, zoals de naam al zegt, op zijn kop leeft en vooral op de bodem ligt. We hebben er al veel gezien, maar nu kunnen we ze eens van dichtbij bekijken. Van de bovenkant mooi met witte en blauwe vlekken. Als hij op de bodem ligt, is het een, bijna onzichtbare,  bruine vlek…

Ik steek mijn hoofd onder water en zonnestralen dringen door het water heen. Verschillende sponzen hebben zich gehecht aan de wortels en het is een kleurrijk geheel. Vissen, groot en klein, verschuilen zich tussen de wortels. Ik ben verbaasd over het onderwaterleven. Hoe langer je op een plek kijkt hoe meer je ziet, maar dit is natuurlijk met duiken ook zo. Na het snorkelen vervolgen we onze weg en kajakken we terug naar het beginpunt.

Slagbaai
We hebben een dag vol natuur. `s Middags willen we naar Washington Slagbaai Nationaal Park. Alleen, de tank moet minimaal halfvol zijn. Die van ons is nog maar een kwart vol. Sinds drie dagen is er geen benzine te krijgen door mankementen in het brandstofdepot. Op goed geluk rijden we naar Rincon. En ja! We hebben geluk. Sinds de vorige avond is er weer benzine te krijgen. We tanken vol en vervolgen onze route naar Slagbaai.

Na het vertonen van onze marine tag, betalingsbewijs en identiteitsbewijs met pasfoto mogen we naar binnen. Bij de ingang is een museum met de geschiedenis en allerlei flora en fauna van het park en Bonaire. Er staat zelfs een skelet van een walvis. Er zijn twee routes in het park, een lange (35 km) en een korte (24 km). Wij willen alle hoogtepunten zien en kiezen dan ook voor de lange route. Een goede keuze!

De wegen zijn onverhard met kuilen en gaten, wat zorgt voor een gevoel van avontuur.  We zien mooie stranden met indrukwekkende kliffen, een blowhole waar water uit spuit, zoutmeren met flamingo`s en overal staan cactussen. We spotten de Caracara havik en de West-indische parkiet. Heel gaaf om die in de vrije natuur te zien. Het park sluit om 17.00 uur en daar moeten we rekening mee houden. Gelukkig staat op de plattegrond aangegeven hoe laat je bij bepaalde plekken moet vertrekken om op tijd bij de uitgang te zijn. Dat hebben wij wel nodig. Zeker omdat na een flinke onweersbui de wegen redelijk modderig zijn. We zijn vijf uur in het park geweest en dat is veel te kort. Ik had nog zo veel meer willen zien en doen. Een goede reden om terug te gaan.

Meer van de reis die Gwenny en Harold maakten:

Wil je de verhalen die zijn ingezonden voor de Reportagewedstrijd, nog eens nalezen? Klik hier!