Nadieh Schellekens- Feshdoo Wreck

Nadieh Schellekens duikt op de Malediven. Ze krijgt als tip van de gids om een macrolens mee te nemen op een wrakduik. Zou de gids gelijk hebben met deze onwaarschijnlijke keuze?

Datum:  november 2015
Duiklocatie:  Malediven

Feshdoo Wreck is de volgende duikplaats. Ik zie de tekening voor de briefing al staan. Ik baal… Ik had juist mijn macrolens en -poort op de camera gemonteerd. Ik heb nu al 5 duiken met de groothoek gemaakt, en eigenlijk doe ik heel erg graag macro. Een beetje beteuterd zeg ik Tom dat we mijn poort nog eens moeten veranderen. De gids ziet mij naar het bord kijken. Hij komt naar mij toe en zegt mij zeker mijn macrolens te monteren. Heb ik dat goed gehoord? “Wat?!” vraag ik hem “Macro, maar het is een wrak?!”. De gids wijst mij er op dat het een perfecte plek is voor slakjes en dergelijke. Er verschijnt een grote lach op mijn gezicht. Nu kan ik zeker niet meer wachten op de duik!

De hele briefing zit ik met een grote lach op mijn gezicht te luisteren. Het plan is dat we worden afgezet op een plateau vlakbij het wrak. Vanuit daar zwemmen we naar het wrak, blijven daar tot we aan onze nultijd zitten en keren dan terug naar het plateau om daar wat rond te neuzen. Tom en ik spreken af dat ik op mijn gemakje het wrak mag verkennen, hij houdt mij in de gaten waar ik ben.

Terwijl ik het wrak aan het afneuzen ben, wordt ik geseind door iemand van de groep. Een grote (nee, heel grote!!) grijs, bruine vlek ligt daar in het zand. Ik word nieuwsgierig en zwem weg van het wrak. Als ik dichterbij kom zie ik daar een enorme rog in het zand liggen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat hij zeker mijn spanwijdte had. Oké, ik geef toe, ik ben niet groot, maar minimaal 1m50 is toch groot! Dju, dat is veel te groot voor mijn macrolens! Ik probeer hem op de foto te krijgen, maar dat is bijna onmogelijk. Al die tijd houdt de rog mij in de gaten. Hij ligt er rustig bij, maar ik laat hem snel weer met rust.
Ik keer terug naar het wrak. Ik speur het wrak af. Ik vind drie zeenaaldjes die mooi bij elkaar zitten, maar het lukt me niet goede foto’s te maken op het wrak. Van alle kanten wordt ik aangetikt door mededuikers. Van te voren had ik hen gezegd mij zeker te tonen als zij iets moois zagen. Ja Nadieh, wat dacht je dan ook?! Alles is hier mooi! Niemand kan het zien, maar ik glimlach en denk bij mezelf: Fijn dat iedereen zo meedenkt!

Samen met Tom verlaat ik het wrak en zwem naar het plateau. Dit plateau is het paradijs voor mij. Ik ben grote fan van clownvisjes en prachtig gekleurde anemonen. Dit hele plateau staat vol, maar werkelijk vol!! Ik weet niet waar te kijken en heb iedere anemoon gezien!

Dan tikt Tom mij aan en wijst naar de blackcheeck Morayeel die op een paar centimeter uit het plateau komt waar ik hang foto’s te maken. Ik slaak een gil. Ik ben super bang voor murenen. Echt, ik ben als de dood en zwem dus snel weg. Vooraf was ons verteld dat deze murenen erg agressief kunnen zijn en snel durven bijten. Bah bah bah!

Ik zie de gids met anderen van onze groep een safety stop maken. Ik wil nog niet. Het is hier te mooi. Ik heb nog meer dan 100 BAR over. Ik kijk de gids aan alsof ik wil zeggen: “Toe, nog even?!”. Ik weet niet of hij wilde zeggen dat het in orde was, maar hij ging met de groep naar de boot. Ik ben later met de tweede groep naar boven gegaan.

Ondanks dat we deze duik weinig ‘groot leven’ (behalve die reuze rog dan) hebben gezien, was deze duik voor mij toch echt een hoogtepunt!