Malta – Historie onder en boven water

Duiken op Malta betekent helder water, wrakken, imposante onderwaterlandschappen, doorkijkjes, tunnels en uitgestrekte velden met zeegras en klein leven. Patricia en Dennis gaan op verkenning.

Koffie! Daar begint onze duikdag mee. We zitten midden in het historische centrum van Valetta, de hoofdstad van Malta, dat naast het eiland Malta zelf ook uit Gozo en Comino bestaat. Duiken in een stad? Ja, het is de bedoeling dat we aan de rand van het stadscentrum het water in gaan voor een duik op de HMS Maori, die niet ver uit de kant in St. Elmo’s Bay ligt. Het is een écht wrak uit de Tweede Wereldoorlog. In 1942 werd de Britse torpedojager door de Duitsers naar de zeebodem verwezen.

Maori

Via de duiktrap bij de punt gaan we het water in. We zwemmen een stukje uit en komen bij de Maori. Beter gezegd, bij wat er nog van de Maori over is. Door de ondiepe ligging op vijftien meter heeft het wrak het bij stormen zwaar te verduren. In 2016 werd het wrak nog verder uit elkaar geslagen. De delen liggen nu verspreid over de bodem en je hebt af en toe wel je fantasie nodig om er een boot in te zien. Maar dat kan de pret niet drukken.

Via de zandbodem zwemmen we terug. Langzaam, want er valt hier veel te snuffelen. De octopusjes proberen zichzelf razendsnel voor ons te verstoppen. Tevergeefs, maar het is een leuk schouwspel.
Dichter bij de kant zien we onze gids David ineens gehuld in een grote zandwolk. Dennis en ik kijken elkaar vragend aan? Boven water legt hij lachend uit: “Bij de kant worden nog steeds af en toe kogels en granaten uit WWII gevonden. Na een storm komt er altijd weer iets bloot te liggen.”

WWII

Restanten van de Tweede Wereldoorlog zie je nog overal op en rond het eiland. Malta ligt op een strategische positie in de Middellandse Zee en de Duitsers en Britten hebben hier menige slag geleverd. Dit is overigens niet de enige historie. Het hele eiland is ervan vergeven – Feniciërs, Carthagers, Romeinen, Byzantijnen en Arabieren hebben er allemaal hun sporen achtergelaten.

Duiken is overigens een mooie manier om het eiland ook boven water te verkennen, zeker met onze gids David van Maltaqua. Hij is een wandelende encyclopedie… wat weet hij veel! Hij wordt niet voor niets ‘Detour David’ genoemd. Op weg naar de duikstekken rijdt hij rustig een stukje om, wijst hij van alles aan en weet er dan ook nog een heel verhaal bij te vertellen.

Begroeid wrak

De P29 ligt niet al te ver uit de kant op een diepte van 34 meter, maar het goede nieuws… het hoogste punt van de mast bevindt zich maar 12 meter onder het wateroppervlak. Het is een oude Duitse mijnenjager die in 1997 door Malta werd opgekocht en ingezet werd voor grenscontrole en het onderscheppen van smokkelaars. In 2007 werd de P29 afgezonken.
Duikers met de nodige opleiding mogen het wrak ook in. Wij blijven lekker buiten. We zwemmen eromheen en kijken naar binnen. Rond de mast wemelt het van de vis. Opvallend is dat dit wrak als enige ook begroeid is! Mooi!

P29. Foto: DAAgius/Shutterstock

Goud

Voor de duik op de Rozi, een sleepboot van 33 meter lang, die in de jaren negentig al als kunstrif is afgezonken, nemen we niet de makkelijke instap bij Susie’s Pool. Het is er druk en we lopen samen met David een klein stukje verder naar de platforms op de rotsen: brons, zilver en goud. Waar dat voor staat? Dat blijkt al snel! Want hier moeten we springen.  Brons is de minst hoge, goud de hoogste. Ik ga natuurlijk voor goud en het enige wat tijdens de sprong door me heen gaat, is ‘Mijn god, wat heb ik gedaan!’ Maar het valt mee, en voor wie de sprong niet wil wagen, is er ook bij deze instap een trap.
Het wrak staat op 34 meter rechtop op de zandbodem en de mast tikt de 20 meter aan. Wat een mooi licht, dat is echt een voordeel van het superheldere, blauwe water rond Malta. Rond het wrak dartelen scholen vis, genieten!
Vanaf het wrak zwemmen we over de bodem met rotsblokken, zand en zeegras langzaam terug richting Susie’s Pool – daar is het toch net even makkelijker om het water weer uit te gaan.

Tekst: Patricia van Mourik