Linda Ferwerda – Spelen!

De een na de ander schiet langs me. Een hangt er op zijn kop vlak voor mijn lens.Hij kijkt me met zijn grote ogen vragen aan. Hoe lang blijft hij zo hangen, vraag ik me af. En ineens is hij weg.
Buitelen, koprollen, spelen, bijten, ruzie maken, knauwen en grauwen, het zijn net mensen. Alleen missen wij het gemak en de elegantie waarmee zij door het water glijden. Laat staan dat wij zo lang onder kunnen blijven.
Adembenemend… Eén groot schouwspel… Om blij van te worden.
Ik kan het je aanraden – maak vooral een duik met de zeehonden als je de kans krijgt.