John Landa – Een ouderwets maandagochtendduikje met Lia

Sinds lange tijd ga ik weer een maandagochtendduik maken samen met Lia. Nu eens niet bij de Bergse Diepsluis,  maar bij mijn favoriete plek: St. Annaland.

Eerst ben ik maar even gaan vullen in de nieuwe duikshop in Oud Vossemeer dat is lekker makkelijk omdat ik er toch langs kom, Lia is daar ook aanwezig en we drinken daar eerst maar een lekker bakje koffie daarna op weg naar St. Annaland.
Het is lekker rustig op de parkeerplaats van de jachthaven we hebben alle plek, omkleden en optuigen en als we klaar zijn lopen we naar het strandje aan de andere kant van de dijk, we besluiten zover mogelijk naar rechts te lopen en daar dan te water te gaan.
Als we in het water staan is water oppervlak zo strak als een biljart laken we gaan onderwater en het zicht is redelijk we zwemmen richting de overgang om bij de overgang ons met de stroming mee te laten drijven richting de punt.
Ik zoek heel de rand af op zee dahlia’s, ik zie van alles zoals een hele grote vlokslak, zilverblauwe knotslakken, plooislak en een oranje kleurige wierslak, wulken en als ik dat allemaal van dichtbij bekijk seint Lia met haar duiklamp naar mei ik draai me om en zwem naar haar toe en ik zie een grijze snotolf met oranje achtige vinnen hij blijft mooi op zijn stekje liggen omdat hij de eitjes aan het verzorgen is, de duik kan nu al niet meer stuk.
Lia maakt wat foto’s en nu ben ik aan de beurt en als ik een foto maak flitst alles zo hard dat ik alleen maar 2 lichtballen op het schermpje van mijn camera zie, ik snap er helemaal niks van , ik controleer de flitsers maar alles staat goed ik maak nog een foto en weer gebeurd hetzelfde maar ik zie nu wat de oorzaak is, de flitsers van Lia zijn zo licht gevoelig dat ze afgaan op mijn flitsers, ik krijg het niet goed uitgelegd onderwater dat haar flitsers afgaan op mijn flitsers dus ik laat de foto’s zien met de lichtballen maar op dat moment is ook de snotolf verdwenen we blijven nog even wachten maar hij komt niet terug, helaas.
We gaan verder via de rand komen we bij de autoband aan en meneer de kreeft is thuis en deze jongen is flink uit de kluiten gewassen hij heeft een paar scharen waar je u tegen zegt.
Heel voorzichtig kom ik dichterbij de kreeft zodat ik hem op de foto kan zetten maar ik ben wel heel voorzichtig je weet nooit wat zo’n kreeft doet als je heel dichtbij komt.
We gaan weer verder en ik ben nog steeds op zoek naar dahlia’s soms denk ik dat ik er een zie maar als ik dan ga kijken is het toch weer wat anders, Lia seint weer met haar lamp naar mij en als ik ga kijken zie ik de kop van een vuurrode snotolf net boven de oesters uitkomen een werkelijk pracht exemplaar.
Als ik goed kijk zie ik nog geen eitjes dus hij wacht hij nog op een vrouwtje daarom is hij waarschijnlijk nog zo rood, hij zwemt af en toe weg van zijn kuiltje en dan kun je schitterende foto’s maken maar elke keer als ik een foto wil maken draait hij van me weg maar na een aantal keren dat hij heeft rond gezwommen krijg ik toch een paar mooie foto’s en dan vooral de foto’s met een duiker op de achtergrond (geen foto’s met een duiker die naar de snotolf kijkt met een lampje want die verafschuw ik) dat vind ik nog steeds de mooiste foto’s met een duiker.
Na een tijdje vinden we het welletjes en gaan nog even richting de steile dijk in de buurt van de punt ik vind het hier altijd genieten vooral met goed zicht, je zwemt naast een steile wand die helemaal bezet is met prachtige sponzen het doet bijna tropisch aan.
We draaien om en gaan ondiep terug richting het strandje na een tijdje zet ik er de vaart in want de natuur roept en ik wil dat mijn droogpak een droogpak blijft.
We komen bij het strandje uit en ik zeg tegen Lia dat ik alvast door loop om zo snel mogelijk mijn spullen af te gooien zodat ik even plasje kan plegen, ik kom bij de auto gooi alles zo snel mogelijk af en op dat moment komt Lia ook bij de auto om mijn rits open te maken, vlug even over de dijk en man o man wat een opluchting.
Het word trouwens weer tijd dat de Dixie’s terug komen want dat getoiletteer over de dijk zullen veel mensen niet waarderen en terecht.
Na de duik een bakje koffie met een koek en weer lekker napraten over de duik het was weer een ouderwetse maandagochtend duik hij was mooi, relaxt en na de duik was het weer reuze gezellig, Lia bedankt voor de duik.

Duik 645, Maandag 31-03-2014, Bergse diepsluis, Nederland.
Ik ben 91 minuten onderwater geweest, ik ben rond 10:15 te water gegaan, de watertemperatuur was 10 graden, het zicht was redelijk goed, ik ben max 10 meter diep geweest.