John Landa – Olympus Pen Experience 2013

Afgelopen weekend was de Olympus PEN Experience, een jaarlijks terugkerend foto-event. Ook Duikreporters waren erbij, zoals John Landa.

We maken ons op voor de duik als we klaar zijn lopen we richting het steigertje we hadden van te voren af gesproken omdat het zo druk was met duikers dat we zover mogelijk naar links zouden gaan om de drukte te ontlopen maar als we op de steigert staan ziet het er links heel druk uit om de 5 meter zie je wel bellen omhoog komen we besluiten dan ook naar rechts te gaan waar het een stuk minder druk is.

Bij het instappen worden we bij gestaan van de mensen van de organisatie die vriendelijk vragen of ze nog moeten helpen om iets vast te houden dat is natuurlijk helemaal top.

We gaan te water en gaan gelijk naar rechts we gaan ook niet te diep omdat daar een stuk minder leven is we gaan dus niet dieper dan 5 meter.

Ik ben deze keer helemaal ingesteld op klein en dan het liefst een visportret en daar ga ik dan ook helemaal voor, onderweg zie ik tig grondels die best wel een mooi visportret op zouden kunnen leveren maar ze zijn niet zo meegaand als ik zou willen, als ik maar aanstalten maak om met de camera naar de grondel te draaien vluchten ze weg maar eindelijk blijft er een liggen.

Ik zal proberen te beschrijven hoe ik dan een visportret maak van deze grondel, eerst kijk wat de kleuren zijn licht of donker daar houd ik dan rekening mee met de sluitertijd en of diafragma, donkere kleur sluitertijd iets langer, lichte kleur sluitertijd iets korter, hoe ligt de vis, aan de hand daarvan bepaal ik mijn scherpstel punt en mijn flitser posities, als er bijvoorbeeld een oester in de weg ligt moet ik de flitser zo zetten dat ik daar geen schaduw van krijg dan ga ik voorzichtig mijn vis model benaderen dan ga ik op het schermpje van mijn camera bepalen wat de mooiste positie is en dan afdrukken, het lijkt allemaal heel ingewikkeld maar dit gaat allemaal binnen een paar seconden en als ik de flitsers moet verzetten komen er een paar seconden bij.

Na tig keer een grondel gefotografeerd te hebben zie ik een botervis liggen tussen de oesters hij ligt er werkelijk prachtig mooi voor en hij blijft liggen ook als ik er heel dicht bij kom, het hele ritueel van instellingen begint van voren af aan als ik de eerste foto’s maak zit ik gelijk met de instellingen goed nu nog proberen om er een spetterende foto van te maken, ik maak zeker 20 foto’s tot hij op een positie gaat liggen waar ik hem niet meer goed op de foto krijg, ik kijk even terug op het schermpje van de camera en ze zien er prima uit en een in het bijzonder daar staat hij op met zijn bekje open op.

We gaan weer verder ik maak voor de zekerheid toch nog maar wat foto’s van een doorschijnende zakpijp dan heb je na de duik altijd nog een keuze wat betreft onderwerpen ik krijg hem er op zoals ik wil scherp met een zwarte achtergrond en geen zweefvuil.

Na nog wat foto’s van grondels te hebben gemaakt die niet allemaal even goed blijven liggen voor de foto kom ik een grondel tegen die echt mooi blijft liggen ik ga het toch proberen de macro voorzetlens erop de snoot op de flitser en proberen een prachtig mooi uitgelicht visportret te maken, na 10 foto’s heb ik de lichtspot nog steeds niet op de viskop staan, elke keer zit ik er net een beetje naast na nog 10 foto’s zit ik er nog steeds naast, dan beweegt de grondel zich naar een andere positie ik zwem er een stukje vandaan om daarna in de goede positie te gaan hangen en weer mislukt het, na weer tig foto’s houd ik het voor gezien ik baal er wel een klein beetje van een tijdje geleden had ik een prachtig visportret gemaakt met de zelfde configuratie maar het lukt gewoon niet, erg jammer.

We zijn weer in de buurt van de steiger en we zijn 2 en een half uur onderwater geweest, we komen boven en de kantwacht is verbaast dat we zolang onderwater zijn geweest en ze zegt dat we nog maar heel weinig tijd hebben om onze foto’s in te leveren dus naar de auto spullen afgooien onderwater huis afspoelen en dan komt Karin ons zeggen dat we eigenlijk te laat zijn met foto’s inleveren en daar heeft ze ook gelijk in we zijn gewoon te laat, kort daarna komt ze weer langs en ze heeft met de jury afgesproken dat we toch nog de foto’s mogen inleveren daar ben ik heel blij mee.

Vlug het kaartje in de meegenomen laptop en vlug een keuze maken uit bijna 250 foto’s en dat is niet makkelijk ik heb de foto’s niet allemaal bekeken maar ik heb de eerste foto gepakt die me aansprak de botervis met de open bek, vlug op het kaartje gezet en Lia met haastige spoed het kaartje bij de jury laten inleveren ondertussen het kaartje van Lia op de laptop gezet en dan vlug de foto’s doorkijken gelukkig had ze er niet zoveel als ik, we hebben de mooiste foto gekozen en deze weer op een kaartje gezet en ingeleverd, man man wat een stres!

Dit was een mooie duik en de foto’s die ik gemaakt heb waren voor mijzelf erg goed, alles klopte, de kleur had misschien iets beter gekund maar ik kwam erachter dat de witbalans niet helemaal goed stond maar het zat er maar een klein beetje naast maar de belichting was goed de onderwerpen waren mooi en ik had een weer een super buddy bij, het was gewoon een mooie geslaagde duik, Lia weer bedankt voor deze mooie duik.

Ik ben 150 minuten onderwater geweest, ik ben rond 14:15 uur te water gegaan, de watertemperatuur was 19 graden, het zicht was goed, ik ben maximaal 5,2 meter diep geweest.