John Landa – Het was nu koud onder water
| Datum | 17 maart 2013 |
| Locatie | Annajacoba polder |
Je hebt van die duiken dat het niet gaat zoals je wilt. Voor John was dit zo’n duik, bovendien was het nog eens kouder dan anders ook.
Duik 560
Gisteren op Facebook gereageerd op een berichtje van Lia. Ze zou gaan duiken op Annajacoba polder. Ik vroeg of ik bij hun mocht aansluiten en dat was geen probleem.
Ik kom ’s morgens aan op de parkeerplaats van AJP. We staan met zijn vieren aan het water, Lia, Ugo, Anja en ik. Allemaal leden van duikclub Passion4diving. Na een praatje te hebben gemaakt en even naar het water te hebben gekeken, om te bekijken hoe het zicht is, besluit ik mijn groothoek voorzetlens erop te zetten.
Nadat we ons hebben omgekleed lopen we met zijn vieren richting de aanlegsteiger om daar te water te gaan.
Ik daal voorzichtig de dijk af. Mezelf vasthoudend aan het touw dat naast de steiger hangt. En dat is wel nodig want de dijk is hier spekglad. Gelukkig is het maar een klein stukje.
Als ik in het water lig kijk ik even onderwater. Ik krijg een klap in mijn gezicht van het koude water. Het lijkt een stuk kouder dan afgelopen dinsdag.
Ik trek mijn vinnen aan en ik sta helemaal gereed om te vertrekken. Net als ik onder ga, voel ik dat een van mijn vinnen niet meer aan mijn voet zit. Ik kijk vlug onderwater en zie hem net nog zweven in het water. Als ik hem boven water houd, blijkt een van de klemmen van de bandjes los geschoten te zijn van de vin. Gelukkig kon ik alles ter plekke weer herstellen. Ik denk dat ik binnenkort toch maar een paar van die rvs veren moet aanschaffen. Of van die zware vinnen met die veren, zodat ik dan ook nog mijn enkellood thuis kan laten.
Ik ga deze duik solo. Ik wil namelijk wat dingen uitproberen met de camera in het ondiepe water. Als ik eventjes onderweg ben, zie ik een millennium slak boven op een oester. Ik baal wel een beetje dat ik mijn Subsee 10+ niet mee heb genomen. Maar als ik met mijn groothoek voorzetlens inzoom kan ik aardige resultaten krijgen.
Ik wil inzoomen en er gebeurt helemaal niets. Het wieltje op het onderwater huis zit helemaal vast. Ik heb waarschijnlijk de ring om de lens niet helemaal goed gedaan. Stom stom stom van mezelf om niet eerst bovenwater te testen of alles werkt. Ik ben het deze keer gewoon vergeten.
Ik maak dan maar foto’s in deze stand. Hij staat ongeveer op 30 mm ingesteld. En ik maak dan maar wat foto’s van de millennium slak. Ik ga verder en ik zie opvallend veel zeesterren en zijn allemaal erg dik ze zitten ook allemaal op een oester of een mossel en doen zich te goed aan deze delicatessen.
Ik ga verder. Ik zie best wel een aantal millennium slakken. Maar ze zijn deze keer anders dan anders. Je ziet er veel die op zijn kop liggen of onderste boven hangen. Je kunt de mondopening zien, wat je anders nooit bij deze slakken ziet. Ik ga verder en ik ga nog even wat dieper om te kijken of ik nog iets bijzonders kan vinden. Hoe dieper ik ga hoe minder leven ik zie. Dus ik besluit weer terug naar een meter of vier diep te gaan.
Na een half uur draai ik om en ga ik nog ondieper terug. Je weet maar nooit of je nog een snotolf vind. Maar ik vind alleen een paar krabben en heel veel dikke vette zeesterren. Na een tijdje kom ik weer dichter bij de kant en als ik even boven ga kijken zie ik dat ik al aardig in de buurt ben van de steiger. Ik maak de laatste tientallen meters op een metertje diep om daar nog even te zoeken naar iets leuks. Het enige wat ik tegenkom zijn kreukels. Op zich is dit ook een heel mooie onderwerp om te fotograferen, maar dan moet ik wel mijn macro voorzetlens bij hebben. Volgende keer beter.
Als ik bij de steiger bovenkom zijn Lia, Ugo en Anja ook net boven gekomen. Als ik aan Ugo wil vragen of ze wat gezien hadden komt er alleen maar een gebrabbel uit mijn mond. Door de kou leek het net alsof ik bij de tandarts vandaan kwam die een verdoving had gezet. Ik voelde mijn onderlip niet meer, gelukkig werd het bovenwater snel beter.
Als we terugkomen bij de auto is het vlug omkleden en rap een bakje koffie inschenken om bij te komen van de koude duik. Nog even lekker nakletsen onder het genot van een bakje en dan word het weer tijd om naar huis te gaan na weer een geslaagde duik.
Lia, Ugo en Anja bedankt voor de duik en de gezellige ochtend.
Ik ben 50 minuten onderwater geweest, ik ben rond 09:45 uur te water gegaan, de watertemperatuur was 3 graden, het zicht was redelijk, ik ben maximaal 10,3 meter diep geweest.
