John Landa – Duikleider

ik ben zondag de duikleider van de appeltaartduik bij duikclub Passion4diving waar ik lid van ben. Zaterdagavond heb ik al de spullen klaar gezet voor de clubduik van zondagochtend, de EHBO-kit. de Zuurstof kit en de duikleiderkoffer en natuurlijk mijn eigen duikspullen ook want na de clubduik ga ik natuurlijk zelf ook nog even het water in.

Half vijf en de wekker gaat af aankleden daarna een bakje koffie om bij te komen. Alle spullen in de auto gezet en niet te vergeten de appeltaarten en dan met deze keer de hele familie richting de Bergse diepsluis. We komen net voor zes uur aan op de parkeerplaats aan van de Bergse diepsluis en er zijn al een paar leden van P4D en als we daar zijn komt de zon net op – weer zo’n voordeel van een hele vroege duik. Fototoestellen worden gepakt om dit mooie schouwspel te vereeuwigen, dit is gewoon schitterend.

Voor zes uur is iedereen op de parkeerplaats aangekomen. Na de briefing en wat dingen te hebben verteld over waar de stokken staan en wat te doen als je bijvoorbeeld pijlinktvissen tegen komt. Een clublid had had afgelopen week een zeepaardje achter het platform gespot, volgens kenners is het een  Hippocampus ferreus ferrugineus maar volgens mij was het een Hippocampus ferreus ferrugineus fictus maar dat moeten de experts maar uitzoeken.
Na alles te hebben uitgelegd en de buddyparen zijn samen gesteld kunnen de duikers omkleden en optuigen en zich gereed maken om naar het water te gaan.

Iedereen is er klaar voor en de eerste duikers gaan richting de trap en ik ga met het lijstje onderaan de trap bij het water staan om de tijden te noteren wanneer iedereen onderwater gaat. Na een twintig minuten liggen ze allemaal onder water en het is zo rustig dat ik precies kan zien waar iedereen zwemt dat is het voordeel van vroeg duiken. Ik zie de meesten richting het platform gaan en en daarna naar rechts en sommige gaan naar links want daar is het ook mooi om te kijken want er staan genoeg stokken overal.

Als we staan te wachten op de kant terwijl alle duikers onder zijn komt er een groep ganzen heel laag in formatie overvliegen. Een van mijn zoons duikt weg en roept dat ze misschien wel op zijn hoofd poepen. Ik roep naar mijn zoon dat ze dat niet doen en terwijl ik dat gezegd heb lijkt het alsof de luiken van een bommenwerper open gaan en de vogelpoep hoor je kletteren op de dijk. We doken allemaal weg en schoten allemaal in de lach. ik mocht het nog wel zeggen.

Na een drie kwartier komt het eerste buddypaar er uit en volgens hen was het zicht was redelijk goed te noemen. Dat komt mooi uit want na deze clubduik ga ik zelf ook nog even te water aan de Bergse diepsluis.

Na een uur is iedereen het water uit en ik hoor alleen maar positieve geluiden over de duik. Daar word ik als duikleider dan weer vrolijk van als de laatste duiker richting de auto’s loopt ga ik ook richting de auto. Het wordt tijd om de appeltaart aan te snijden onder het genot van een bakje koffie.

Er zijn twee verschillende soorten appeltaarten, eentje van mij een normale en eentje van Remon die ook zijn best had gedaan op een appelkruimeltaart. Onze Belgische vrienden Jean-Marie en Phillipe ook nog uitgenodigd om even de appeltaart te proeven, als je veel duikt kom je veel duikers tegen zowel uit België en Nederland en het is altijd reuze gezellig met deze duikers.

Het was weer een gezellige ochtend ik heb in het begin nog wel wat gemopper gehoord over het vroege duiken maar de meesten waren er wel over eens dat ze nu nog wel de hele dag voor zich hadden. Iedereen die er bij was bedankt voor de super gezellige ochtend.