Jenny Smit – Raja Ampat, dag 5
Locatie Raja Ampat
«Wie weet waarom deze duikstek Chicken Reef heet krijgt een rondje.» Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Dag 5 is aangebroken.
Dag 5
Ik ben toe aan een vrije middag. Duiken en fotograferen op Raja Ampat is natuurlijk geweldig, maar het moet niet op werken gaan lijken. Daarnaast kan Harrie nog steeds niet duiken, en is het ook gewoon gezellig om een middagje samen door te brengen en te genieten van een hapje en een drankje in het resort.
Kho
De eerste duik van de dag is bij de duiksite Kho, op nog geen half uurtje varen vanaf het resort. Ik heb vandaag helaas geen privégids tot mijn beschikking: de air tansmitter van een duikcomputer van één van de gasten is ‘geëxplodeerd’, en gids Arif heeft een vieze snee in zijn vinger. Antibiotica, een verbandje, pijnstillers, meneer werkt wel, maar duiken zit er even niet in. En eerlijk is eerlijk: het had natuurlijk ook slechter af kunnen lopen als de transitter kapot zou zijn gesprongen vlak naast iemands hoofd.
Gids Judi doet erg zijn best om de drie duikers die hij begeleidt allemaal tevreden te houden: voor mij gaat hij op zoeken naar kleine krabbetjes, slakken en andere macrostuff, terwijl hij voor het Australische koppel mooie dingen aanwijst wat ze met hun gopro kunnen filmen.
De duikstek heeft wederom prachtige koralen, grote scholen met blauwe vis en we zien ook diverse backtip sharks.
Chicken Reef
“Wie weet waarom deze duikstek Chicken Reef heet krijgt een rondje”. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Hoewel koffie, thee en water gratis zijn in het resort, moet je voor fris en alcohol betalen. En echt goedkoop is het niet, want het moet speciaal voor gasten ‘geïmporteerd’ worden vanaf het vaste land. Hoewel we met ons drieën een aantal creatieve suggesties doen, zit het juiste antwoord er helaas niet bij. Dan maar gewoon duiken en genieten van de site.
Een kip komen we onderwater niet tegen, maar we vinden wel een waaierkoraal met maar liefst drie verschillende zeepaardjes. De Australiërs snappen in eerste instantie niet waar ze naar kijken, maar wanneer ik hun het display van mijn camera laat zien kunnen ze ook met wat moeite achterhalen welk klein roze uitsteekseltje nu bij het zeepaardje hoort, en welke niet. Hoewel ik niet altijd even goed ben in het zoeken van (kleine) dingen, gaat het ook mij na een kleine week Raja Ampat steeds beter af.
Naast de zeepaardjes zie ik een hoop slakken, en een mooie zeenaald die zich pijlsnel door het koraal beweegt. Met wat geduld lukt het me uiteindelijk toch redelijk goed om hem vast te leggen op de gevoelige plaat.
En dan keren we terug naar het resort. Na een snelle douche is er een heerlijke lunch, en begint het grote niks doen.
