John Landa – Tig spookkreeftjes

Het is het seizoen van de zeepaardjes, maar deze wil zich maar niet laten zien. Het is ook het seizoen van de spookkreeftjes en deze laten zich maar al te graag bekijken!

Datum: 16 september 2016
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

Vandaag nog maar een keer zoeken naar het zeepaardje want je weet maar nooit ik ga deze keer niet rechts zoeken maar ik ga links van de trap zoeken op de plek waar vorig jaar ook een zeepaardje zat.
Ik had besloten om mijn groothoeklens op de camera te zetten want ik wil het zeepaardje als ik hem tenminste vind met een groene Oosterschelde achtergrond fotograferen en dat vind ik makkelijker met een groothoek dan met een macrolens.
Ik ga te water en het zicht is om te janken man man wat is het zicht matig gelukkig als ik wat dieper ga word het een stuk beter.
Ik volg de onderkant van de dijk en kom de eerste sepia stokken tegen en net zoals gisteren zoek ik elke stok minutieus af ik sla geen centimeter over maar er is gen zeepaardje te zien.

Na een tijdje zwem ik uit om de stokken te controleren die wat verder van de dijk staan hier word het zicht nog beter en ik kan verder dan 5 meter kijken.
Ik vind eigenlijk zonder problemen alle sepia stokken terug die we dit jaar hebben gezet en ook de stokken die andere hebben gezet.
Ik ben zeker een meter of 40 uit de kant en ik probeer vandaar de stokken van vorig jaar en het jaar daarvoor terug te vinden, hier zat vorig jaar het zeepaardje waar ik 2 hele mooie duiken heb gemaakt waarvan een duik van 80 minuten helemaal alleen met het zeepaardje dat was schitterend.
Na een stukje zwemmen over een kale bodem vind ik inderdaad de oude stokken terug maar er is niet meer veel van over van sommige stokken steekt er nog maar een klein beetje boven de bodem uit.
Wel zitten er zeenaalden tussen de stokken maar dat zijn de verkeerde zeepaardjes ik wil die met een krulstaart.

Na alle stokken te hebben afgezocht besluit ik nog even langs het platform te gaan als ik daar aankom is het zicht erg slecht ik denk dat er een paar duikers me voor zijn geweest gelukkig is achter het platform het zicht een stuk beter.
Ik bekijk de dahlia achter het platform nog even maar hij is niet echt fotogeniek en daarom ga ik naar de andere dahlia, dit is de mooiste dahlia van de Bergse diepsluis waar de andere allemaal een beetje bleekjes zijn schittert deze door zijn mooie kleur en hij staat op een of 2 diepte bij LW.
Ik vermaak me opperbest maar om deze dahlia op zijn mooiste te fotograferen is bij LW met een opkomende zon, er komt een buddypaar voorbij en ik wil dit schitterende beest aan deze duikers laten zien dus waarschuw ik ze door middel van lichtsignalen.
Ze komen er aan en ze gebaren dat het heel mooi is jammer genoeg als ze vertrekken laten ze een flinke stofwolk achter maar ik had mijn foto’s al gemaakt.

Ik ga nog even naar de dahlia bij de trap maar die ziet niet zo okselfris meer uit, de tentakels hangen er slap bij en ze zijn heel dun.
Ik heb deze dahlia al heel lang gefotografeerd en ik weet eigenlijk ook niet hoe oud een zeedahlia kan worden.
Ik maak een paar foto’s van de dahlia en ga eruit, helaas weer geen zeepaardje maar ik heb me wel reuze vermaakt.

Ik ben ongeveer 91 minuten totaal onderwater geweest, ik ben rond 16:00 te water gegaan, de watertemperatuur was 20 graden, het zicht redelijk tot goed, ik ben max. 11 meter diep geweest.