Fotojaaroverzicht 2020 – Laurent Miroult
Het is de tijd van de lijstjes… Wij laten het bijzondere jaar 2020 zien door de ogen van 31 fotografen – elke dag één. Vandaag de drie favorieten van Laurent Miroult.
Helmduiker
Deze foto is gemaakt tijdens een documentatiesessie over de verschillende klussen die deze professionele duikers kunnen uitvoeren. Een dag georganiseerd van minuut tot minuut, met de demonstratie van een groot deel van hun arsenaal. Een totaal van drie uren onder water voor een indrukwekkend spektakel, met onder andere de heftige trillingen van de onderwaterdrilboor die overgebracht werden op mijn ribbenkast, de felle lichtgevende gloed van het laswerk en de langzame verspreiding van een fluorescerende wolk. Helmduiker, een bijzondere en veeleisende baan waar ik veel respect voor heb.
Grotduiker met scooter
Een toffe fotoshoot met goede vrienden bij de “Source de la Douix”. De bron bevindt zich in Châtillon-sur-Seine in Bourgondië. De grot is niet erg lang (slechts ongeveer 150 meter) en niet erg diep (maximaal 18 meter), maar het water is kraakhelder, met uiterst mooie en gevarieerde gangen. Deze variaties en verschillende matige restricties maken het een geweldige plek voor opleidingen maar ook een erg fotogenieke onderwaterstudio. De scooter is hier zeker overbodig maar het ging vooral over het nemen van mooie platen op die specifieke locatie. Een uitgebreid scenario wordt op voorhand besproken om op elke interessante spot de modellen op de goede plaats te krijgen en dit op een veilige manier.
Marchepied
Een van de mooiste grotten van de Lot in Frankrijk, Marchepied. De galerij is ongeveer 1300 meter lang, vrij ondiep in het begin maar wordt steeds dieper op het einde, tot 69 meter. Sidemount-duiken is sterk aangeraden voor de restrictie bij de eerste 40 meter, maar een dubbel zeven liter set kan ook gebruikt worden afhankelijk van de corpulentie van de duiker. Meestal biedt de grot een fantastisch zicht, met mooie kleuren. Drie ondergelopen secties worden gescheiden door droge gangen van een paar meter. Min of meer grote luchtbellen bevinden zich aan het einde van de eerste sectie. Ze geven dit mengsel van water, steen en lucht kleur. Toen zijn we tot op het einde van de eerste sectie gegaan, op ongeveer 450 meter van de ingang. Daar kan je uit het water maar men moet het ook rustig doen door een ietsje hoog CO2-gehalte. Het kost nogal veel moeite en gas, om verder te gaan, tot de derde sectie. Deze is daardoor ongerept.
