Ester van den Doel – Follow the grey brick road

Duikreporter Ester van den Doel gaat samen met OBK-deelneemster Marloes Otten naar het Zilvermeer. Beelden, een pad en een kerkhof….

Datum: 19 september 2016
Duiklocatie: Zilvermeer

Een poosje geleden vroeg Marloes me of ik zin had om mee te gaan naar een zoetwaterlocatie in België, waar zij voor het Open Belgische Kampioenschap nog foto’s gaat maken voor de tweede ronde. Omdat ze doordeweeks wil gaan en maandag mijn vaste vrije dag is kan ik in ieder geval 1 dag mee en duiken op een andere plek is altijd leuk voor de verandering. Omdat ik niet zo vaak in zoet water duik, ook weer een keer leuk om dat te doen! We spreken een tijdstip af bij het Zilvermeer in België en waar we elkaar zullen treffen. Gelukkig kom ik na de ergste spits aan bij Antwerpen en kan ik redelijk doorrijden. Zonder al te grote vertraging kom ik aan bij het Zilvermeer waar ik wacht tot Marloes en Frank zich melden.

Marloes heeft contact gehad met de beheerder van het duikcentrum wat bij het Zilvermeer gevestigd is; hij gaat ons voor naar het duikcentrum wat op dat moment nog gesloten is zodat we de locatie bijna voor onszelf hebben. We genieten van het uitzicht over het meer en de zon die lekker door de wolken schijnt. De brandweer is aan het trainen maar zij zitten aan de andere kant van de plek waar wij het water in zullen gaan. Maar eerst tijd voor koffie en een praatje om na te gaan wat er onder water te zien is; er is een complete beeldentuin aangelegd onder water en diverse routes die in kaart gebracht zijn. We bekijken de verschillende routes en de beelden die er te vinden zijn, bedenken welke beelden leuk zijn voor groothoek en eventueel groothoek met model. Maar dat zullen we ook onder water moeten bekijken, de eerste duik zal dan ook voornamelijk een verkenning worden en voor Marloes een mogelijkheid om te kijken wat ze al kan maken aan foto’s.

Bij de beheerder vragen we wat de watertemperatuur is en dat valt mee, de bovenlaag is 20-21 graden, op 6 meter diepte zit de eerste thermocline waar de temperatuur zakt naar een graad of 14 en onder de 10 meter een tweede thermocline waar het water nog kouder wordt… Ok, goed om te weten… Toch besluiten de dames als echte bikkels om in natpak te gaan, ik doe wel mijn dubbel 7 aan, zeker met het oog op de thermoclines. Verder geeft de beheerder aan dat er een paadje onder water ligt dat je kan volgen naar een aantal plekken die nog niet op de kaarten staan zoals een kerkhof…Een kerkhof? Ja, inderdaad. We krijgen allemaal meteen een idee over mogelijkheden daar maar dat moeten we eerst uitproberen. Na de koffie is het tijd om ons om te gaan kleden en het water in te gaan.

Als we het water inlopen, lijkt het zicht goed te zijn. Het idee is om het pad te volgen en dan te zien wat we tegenkomen tot onze fles een eind leeg is en we het water weer uit moeten of we het koud krijgen. We laten ons onder water zakken en volgen het paadje van kinderkopjes onder water; ik voel me net Dorothy uit de Wizard of Oz (‘follow the yellow brick road’). Onderweg zien we een aantal beelden staan maar nog niets wat meteen een goed idee geeft voor een groothoek; hoe dieper we echter gaan, hoe slechter het zicht wordt tot het zicht niet meer dan een meter of 2 bedraagt, het lijkt wel of we in zout water duiken na een storm. De keren dat ik in zoet water gedoken heb, was het water erg helder dus dit verbaast me wel.

Als we het paadje, compleet met trapjes naar beneden volgen, voelen we ook de eerste thermocline. Deze hangt als een nevelsluiertje in het water en maakt de sfeer onderwater nog wat spookachtiger. Ineens komen we bij 2 beeldjes van engeltjes en het kan niet anders zijn dan dat dit de toegang is tot het ‘kerkhof’. Zowel Marloes als ik proberen allebei een engeltje op de foto te krijgen, Frank zijn we ergens onderweg kwijt geraakt maar later blijkt dat hij achter ons zwom en om ons heen gezwommen is terwijl wij bij de engeltjes bezig waren. Daarna zwemmen we verder en alle wilde ideeën over een groothoek op het kerkhof kunnen de prullenbak in nu de stenen kruizen niet blijken te staan maar plat in het zand liggen. Uiteindelijk blijkt er nog 1 te staan. Ik zie wel mogelijkheden maar ik wacht eerst af tot er wat andere dingen uitgeprobeerd zijn voor ik nog een paar foto’s maak. Toch kan ik er nog niet echt iets mee; ik besluit te proberen hoe het er in zwart wit uitziet om de spookachtige sfeer te benadrukken.

Na een poosje besluit ik verder te gaan en samen met Frank zwem ik verder terwijl Marloes nog een en ander aan het uitproberen is. We zwemmen verder over de ondiepe rand van de onder water gelegen put waar de beeldenroute voor een groot gedeelte te vinden is en komen dan ineens terecht bij een paar van de beelden die op ons lijstje stonden, Flipper is er een van, jawel een beeld van een dolfijn. Terwijl Frank foto’s maakt bij Flipper en wat dingen uitprobeert, zwem ik iets verder en kijk of er nog wat leuks te vinden is. Als ik wacht tot Frank klaar is, probeer ik nog wat uit door hem als model te gebruiken om de foto’s iets meer mee te geven dan alleen een beeld. Uiteindelijk zwemmen we verder en stuiten we op de buddha, ook een beeld wat op ons lijstje stond en zeker 1 die ik graag wilde zien in de hoop om er wat mee te kunnen doen. Ik ga er mee aan de gang om het beeld onder verschillende hoeken te fotograferen, het zicht is hier op diepte van een meter of 4 gelukkig ook weer wat beter. Als ik klaar ben, wisselen we van plek en wacht ik rustig af.

Na een poosje besluiten we even boven water te gaan kijken om te zien waar we zitten en waar we er weer uit kunnen. We blijken nog een eind van de kant af te zijn en duiken weer onder, koers zettend naar de rand van het water waar we ineens op wat kleine stekelbaarsjes stuiten, toch nog leven in deze plas! Er blijken ook nog een aantal koi’s in het Zilvermeer te zitten, ik heb ze echter alleen vanaf het terras gezien. Als we het water uit zijn en onze sets afgedaan hebben, komt Marloes ook aanlopen. Tijd om te lunchen en te bekijken wat er uit de foto’s gekomen is en wat we gaan doen voor de foto met model. Ik ga nog maar een duik in mijn natpak omdat me iets meer bewegingsvrijheid geeft. We bespreken de mogelijkheden voor een groothoek met model en bij welke beelden we dat willen proberen. Nu alleen hopen dat we die weer terug kunnen vinden want een aantal was bij toeval gevonden maar alle beelden zijn kompaskoersen op het bord gezet dus je kan wel heel gericht naar een beeld toe zwemmen.

We kleden ons weer aan en gaan het water weer in. Opnieuw volgen we het paadje en komen we eerst bij onze eerste plek voor groothoek met model. We proberen een en ander uit en besluiten dan verder te gaan naar de volgende plek maar waar was die ook al weer? Ik vind een van de beelden die we bij de eerste duik ook tegen zijn gekomen en weet dan weer ongeveer waar we zitten. We volgen de ‘rug’ van de put en komen ook een aantal andere beelden tegen die ik eerder nog niet gezien heb. Ik ben het even kwijt en Marloes heeft het betreffende beeld op de eerste duik niet gezien dus zij weet niet welke beelden op die route staan. Gelukkig heb ik op het bord wel de kompaskoers gezien van het beeld wat we zoeken en ik kijk of we in de goede richting gaan. En dan ineens duikt het beeld wat we zoeken op uit de nevels en het troebele water! Ook hier gaan we aan de gang met de groothoek met modelfoto\’s en als Marloes uiteindelijk tevreden is, besluiten we weer terug te gaan naar het punt waar we het water in zijn gegaan. Onderweg maken we nog een kleine omweg zodat we nog even bij de stekelbaarsjes kunnen kijken of dat nog wat kan worden voor het visportret. Als we het water uit komen, is ook Frank net weer boven.

Na 2 duiken hou ik het voor gezien, ook omdat ik twee duiken in natpak achter de rug heb en de warme douche bij het duikcentrum lokt… Terwijl ik mijn set afbouw, gaan Marloes en Frank nog een keer op vissenjacht want dat is ook nog een foto die gemaakt moet worden, evenals de macro. Ik ga ondertussen mijn pak uitdoen onder de warme douche en wat een luxe om heerlijk binnen mijn pak uit te kunnen doen en me om te kunnen kleden. Daarna wacht ik in de zon tot de anderen weer boven water komen. We praten nog even na en dan gaan we weer op pad richting huis. Al met al een geslaagde dag.