Dirk Van den Bergh – Een explosie van jonge sepia’s en klauwvlokreeftjes

Aan jonge sepia’s geen gebrek tijdens de duik die Duikreporter Dirk bij de Zeelandbrug maakt. Alleen lijkt het ook wel een explosie van klauwvlokreeftjes en dat is weer jammer.

Datum: 24-08-2022
Duiklocatie: Zeelandbrug-Noord

04.45 uur uit bed … 05.30 uur vertrek en 2 minuten later is de duikdag bijna om zeep … Gelukkig ben ik al wakker genoeg, want anders had de kat van de buren onder mijn wielen gelegen … Ik rij naar de Zeelandbrug om met Petra Smit een duik op de laagwater kentering te doen. Die is om 08.08 uur. Ik ben er om 06.30 uur. De zon moet nog opkomen en het ochtendrood kleurt de brug mooi roze. Om 07.30 uur liggen we in het water.

Petra wil op de vlakte achter de peiler op zoek naar de Paarse waaierslak. Die vinden we niet. Er zijn haast geen naaktslakken meer te vinden en dat heeft een reden: al hun voedsel is overwoekerd door de kokertjes van de honderdduizenden, zeg maar miljoenen klauwvlokreeftjes. De kreeftjes worden zo genoemd omdat de mannetjes een “enorme” schaar hebben aan de tweede poot. We komen slechts enkele Bruine plooislakken, een paar ruwe wratslakken en één harlekijnslak tegen. Op de foto zie je onder de harlekijnslak een klauwvlokreeftje uit de koker en meerdere in de kokers.

Hier zie je er nog ééntje tussen de Paarse kokerworm en de zuurstokzakpijp. Volgende keer maar eens proberen vast te leggen met de macro!

Wat we wel zien is een zeepaardje (zie video) en een dertigtal jonge sepia’s in alle maten. Ze zijn op jacht. De rechtse heeft een hooiwagenkrab gevangen en de linkse een visje. Dank zij deze sepia weet ik nu welke visjes er massaal rond de peilers van de brug zwommen: ansjovissen!

De pauwkokerwormen houden voorlopig nog stand tegen de klauwvlokreeften. Zij worden op hun beurt dan weer bedreigd door de buikstreepnemertijnen … Het wordt echt een grijze bedoening daar beneden … Gelukkig brengen de brokkelsterren nog wat kleur in het landschap, maar zij overwoekeren op hun beurt ook alles!

Een botervis en een gewone zeedonderpad zijn altijd leuke ontmoetingen.

Ik heb mijn 300 bar 10 liter fles op de rug en deze keer krijg ik pas het signaal dat ik op 100 bar zit na 52 minuten, wanneer we onze veiligheidsstop al achter de rug hebben. We kunnen dus nog wat verder snuffelen! Het zicht is heel goed (voor de zeelandbrug) en er staat weinig stroming. Rond de peilers is het genieten van het lichtspel en de talrijke vissen die er zwemmen. Wanneer we richting kant gaan zie ik een zeepaddestoel voorbijkomen. Het is hier wat stoffiger, dus ik moet alle moeite doen om er enigszins toonbare beelden van te maken. Ondertussen ben ik mijn buddy kwijt … Ik ga richting trap en na 80 minuten ben ik boven. Ik zie de bellen van Petra. Zij blijft nog 12 minuten onder: niettegenstaande ze met een kleinere fles duikt had ze nog 100 bar over! Ze ziet nog een gestippeld mosdierslakje!

Wat was dit weer een geweldige duik, ondanks het soms grijze landschap door die verdomde klauwvlokreeftjes! Benieuwd hoe dit verder gaat evolueren…