Wouter Hoogerwerf – ‘Triple dive day’ twee

Van druilerig naar dreigend, via snert naar sterrenhemel: dat was het overzicht van het weer op de tweede duikdag van Duikreporter Wouter. Gelukkig was het onder water beter!

Datum: 03-10-2020
Duiklocatie: Zoetersbout, Westenwind, Nieuwe Kerkweg

We hebben besloten even uit te rusten na de drie duiken die we gisteren tijdens onze eerste dag hier in Zeeland gemaakt hebben. De OVEGRE heeft er in gehakt. De kentering laat gelukkig ook toe dat we even uitslapen. Zoetersbout is vanaf ons park 5 minuten rijden dus we staan om even voor 10 op de druilerige dijk. De drukte valt gelukkig mee voor een zaterdag. Het zal wel met het weer te maken hebben.

We kunnen gelukkig vóór een groep cursisten te water. Ons plan is om de sepiastokken weer eens flink op zeepaardjes te inspecteren. De ervaring leert ons dat je door langzaam te duiken met je neus op de bodem meer tegen komt dan je zou verwachten. De eerste paar meter is je neus op de bodem houden ook wel nodig om niet de oriëntatie kwijt te raken want het zicht niet best. Wat dieper word het doorzicht beter maar er blijven grote vlokken hangen. Nog voordat ik m’n camera en flitsers aan en ingesteld heb wijs m’n buddy al enthousiast naar een stofwolkje.

Een volwassen Sepia is de veroorzaker van deze stofwolk. Zagen we gisteren onze eerste baby, zien we vandaag al een volwassen exemplaar! Normaal maak ik eerst wat proefopnamen maar in deze situatie word het gelijk klikken op een onderwerp. Het stof maakt het er niet gemakkelijker op maar we hebben in ieder geval een plaatje!

Door de kale plek op de bodem vinden we de eerste stokken maar de zeepaardjes zijn wederom niet thuis. Wel blijft het een genot zoveel leven op een relatief kleine oppervlakte te kunnen bewonderen. De cursisten zien we met de stroom mee achter ons langs schieten terwijl wij het volgende al aan het onderzoeken zijn. Een soort gelige eitjes lijken het wel. Ik schiet een plaatje en gebaar m’n buddy dat we deze even moeten onthouden. Echt geen idee wat het is.

Ondiep laten we ons weer mee terugvoeren door de stroming en we komen perfect bij de trap weer uit. Snel het water uit want er komt een dreigend luchtje aan. Gelukkig zitten we net op tijd in onze droge kleren en kunnen we schuilen in de wagen. Ik hoop niet dat het ons hele duiktripje zo blijft.

In het kader van “Coronaproef” duiken kiezen we als tweede duik een onbekende stek in de Grevelingen, Westenwind. We zijn hier ook nog nooit geweest maar het lijkt geen moeilijke stek. Te water gaan is via het strand in ieder geval peanuts. We kiezen onze koers en genieten van het kleine spul op het zand. Honderden krabbetjes, heremietkreeftjes, garnalen en slakjes passeren onze blik. Wat een berg leven zeg, maar wat blijft het ook eigenlijk $#@%* lang ondiep.

Er is echt zat te zien maar na een half uur willen we eigenlijk toch wel diepte maken. We zetten de turbo er even in tot we uiteindelijk bij een veenrand boven aan een aflopende helling aankomen. We tikken daar even de 5 meter aan maar erg interessant is het niet. Terug bij de veenwand merken we dat hij overhangt. Onder de rand zitten de dikste Noordzeekrabben die we ooit hebben gezien. Wat een spierbal scharen hebben die beesten zeg. Ik blijf nog even plaatjes schieten van een tamme zeenaald maar we moeten ondertussen echt weer terug. Er staat ons nog een hele zwem te wachten.

Net als bij het aantrekken van onze pakken is het bij het afdrogen en omkleden snertweer. We troosten ons daarna dus maar met een drankje bij het Italiaanse restaurant op de dijk. Een erg gezellige plek met leuk personeel! We keren huiswaarts om op te warmen in ons huisje op het park. Na het eten begint het toch weer te kriebelen bij m’n buddy. We zouden nog een nachtduik doen deze trip toch? We hebben gisteren ook al drie duiken gemaakt herinner ik haar maar ze heeft toch echt nog puf voor een nachtduik bij den Osse nieuwe kerkweg. Prima, we gaan!

Het weer is flink opgeklaard en we kunnen droog in ons natte pak stappen. Voor ons gaat er een vereniging te water dus we doen rustig aan. Om 20:00u is het al goed donker en ik stel deze keer wel gelijk m’n camera en flitsers in. Maar goed ook want direct naast de instap zie ik een visje wat we nog nooit eerder gezien hebben. Door m’n ervaring als sportvisser weet ik gelijk wat het is: een Driedoornig Stekelbaarsje. Een heel tof diertje wat net als de paling vanuit het zoete water de zee opzoekt om zich voort te planten. Over paling gesproken, nog geen twee tellen later kronkelt er een klein exemplaar voor ons uit tussen de begroeiing. Dit moet er haast wel eentje zijn die in mei is uitgezet door de beroepsvissers hier.

Omdat het al druk met duikers is op de oude bedijking kiezen we onze route wat dieper. Vrijwel gelijk komen we een Zeedonderpad tegen die zich vreemd gedraagt. Hij is goed benaderbaar en we zien dat hij een krab in z’n bek heeft. Ironisch genoeg is z’n bek eigenlijk een beetje te “krap” want hij krijgt hem slecht weg. De vis spartelt er flink op los om zijn prooi door te slikken. Niet veel later zien we dat er alweer een krab ten prooi is gevallen. Deze keer komt een joekel van een kreeft in volle galop aangelopen met een krab in z’n bek. Het is echt etenstijd!

Een steenbolk schiet zenuwachtig in ons lamplicht heen en weer. Als ik hem eenmaal klem gezwommen heb kan ik een mooi plaatje schieten. De drukte bij de wand is opgelost dus we zetten via die route de terugweg in. We passeren een Dahlia en ik probeer nog even met m’n blauwe lamp of er wat fluorescentie in dit beest zit. Niks noppes nada maar het blijven mooie dieren om te zien.

Er schiet een klein bolletje tussen ons door de diepte in. Dat moet wel iets leuks zijn dus we gaan er eventjes achteraan. Een kleine Sepiola waren we nog nooit eerder tegen gekomen. Wat zit er een kleur in zo’n diertje! Hij blijft aardig in de buurt dus ik krijg gelukkig wat kansen voor een foto. Dit is echt de kroon op de duik.

Onder een mooie sterrenhemel kleden we ons om en na zo’n derde duik is het toch wel koud geworden. Ongepland de tweede “triple dive day” van deze trip. Morgen maar weer uitslapen.