Dirk Van den Bergh – The last one…

Het is een week met mijlpalen voor duikreporter Dirk Van den Bergh: hij maakte zijn 50e duik in Egypte, zijn 150e dit jaar, zijn 250e na zijn hartoperatie en de laatste duik tijdens deze duikvakantie in Dahab was zijn 400e!

Datum: 09-12-2017
Duiklocatie: Eel Garden en huisrif Liquid Adventures

Om 07.00 uur zit ik al aan het ontbijt en om 08.15 uur liggen we in het water bij Eel Garden. Reden: de tweede duik op het huisrif kan alleen bij hoog water gedaan worden.

Het zijn weer twee nieuwe duikstekken voor mij. Bij Eel Garden moeten we eerst door een kleine canyon en dan zakken we meteen af naar 22 meter. Op de zandvlakte speelt Gunther wat met de visjes: door met zijn hand in het zand te rommelen komen ze af. Een gebochelde koffervis en een Blauwe scheermeslipvis zijn zéér geïnteresseerd. Die schijnt bij aanraking (dat doen we natuurlijk als duiker niet) te bijten en zo aan zijn naam te lezen kan je dat best niet meemaken!

We zakken verder af en op de zandvlakte staan mooie koraaltafels. Daar tussen weet Gunther rode sponzen staan waarop pyjamaslakjes zitten, hun geliefkoosde eten.

We bereiken een maximale diepte van 29 meter, de diepste duik van de week. Daarna gaan we terug omhoog tot aan de voet van het rif. Hier is het vechten tegen de stroming, maar die is dan weer ideaal om de buisalen te ontmoeten: enkel bij stroming komen ze voor 2/3e uit hun buis om voorbijzwevend voedsel te snappen. De duikplek ontleent zijn naam aan deze dieren.

Op het einde van de duik zie ik vier maskerkoraalvlinders die een kwal aanvallen. Dat moet ik even vastleggen! Ondertussen is Gunther echter de canyon ingezwommen en wanneer ik klaar ben met filmen hang ik daar alleen … No panic! Ik heb immers mijn solobrevet … Toch doet het raar om op een onbekende duikstek zo helemaal alleen te zijn. Ik volg een opening in het rif. Dat zal de canyon wel zijn zeker? En zo niet, dan zien we wel hé!

Dat is weeral goed afgelopen: Gunther staat me in het ondiepe op te wachten!

Wanneer we het water in gaan voor de tweede duik is de wind stevig aangetrokken en de instap is lastig in de branding. Eens onder water is daar niets van te merken en het wordt weer een zalige, rustige duik. Voornaamste blikvanger: een spinkroonslak. De schelp zie je in de winkeltjes liggen en ik dacht altijd dat ze die gepolijst hebben, maar ze blinken blijkbaar van nature zo!

Ik volg een hele tijd een blauwe trekkersvis. Die heb ik nog niet in beeld gehad. Wanneer hij tussen het koraal zwemt is het enkel wachten tot hij terug te voorschijn komt. Gelukt!

Tijd om afscheid te nemen van de duizenden vlagbaarsjes die ons op elke duik begeleid hebben …

Dit was een week met mijlpalen: ik deed mijn 50e duik in Egypte, mijn 150e van dit jaar, mijn 250e na mijn hartoperatie en deze laatste duik was mijn 400e! Tijd om te vieren dus! Anne-Mie en Gunther trakteren me bij hen thuis op twee Duveltjes !!! Daarna trakteer ik met een etentje: beefsteak frit. We houden het rustig, want morgen moet er gevlogen worden!

Dit was weer een geweldige duik week en naar het schijnt zijn er nóg nieuwe duikstekken te ontdekken … Dus … de volgende boeking is al gemaakt!

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel de settings aanpassen voor de beste kwaliteit.