Susan Dogterom – Ik haat dolfijnen

Al jaren roept Susan dat ze dolfijnen haat. Maar denkt ze er nog net zo over als zij tijdens haar vakantie met een groep dolfijnen duikt?

Datum: 20 januari 2020
Duiklocatie: Abu Nawas Garden, Marsa Alam, Egypte

Al zo lang ik me kan herinneren, ben ik gek op haaien. Ik wilde alles van ze weten en mijn grote droom was met haaien duiken. De hoofdreden waarom ik ben gaan duiken. Toen ik kind was, kreeg ik met verjaardagen cadeau’s. Een boek, een poster, een armbandje, een knuffel. Allemaal van …… dolfijnen. Want daar hield ik toch zo van? Nee, ik hou van haaien! Dat werd gezien als grapje, want dat kon toch niet waar zijn. Na de zoveelste dolfijnenprul kreeg ik het gargamel-gevoel: Ik haat dolfijnen!

Op mijn eerste liveaboard werd opeens geroepen: Dolfijnen voor de boot! Ik ging wel kijken maar vond van mezelf dat ik het niet leuk of interessant mocht vinden. De jaren erna zag ik ze vaker voor de boot uitzwemmen en springen en soms ging ik zelfs mee op een excursie specifiek om dolfijnen te zien. Maar dat was natuurlijk wel omdat er anders toch niets te doen was. De vorige keer in Egypte zag ik ze voor het eerst terwijl ik onder water was. Tijdens een duik zwommen opeens 3 dolfijnen ruim 10 meter boven ons langs. Dat was toch eigenlijk best wel leuk.

Afgelopen maand waren we weer in Egypte. Al een paar keer zien we dolfijnen als we naar de duikstek varen. Soms ruim 50 tegelijk. Op een duik zijn we ook op weg als er 4 dolfijnen kort langs de boot zwemmen. Ze zijn echter niet geïnteresseerd en snel weer uit zicht. Een klein stukje verderop maken we ons klaar en gaan we te water. We zijn nog geen minuut in het water of ze zwemmen tussen ons door. Sommige duikers zijn nog aan het afdalen en hebben amper door wat er gebeurt. Ook nu lijken ze geen interesse te hebben en ze zwemmen rustig verder. Mijn man krijgt het laat door wat er gebeurt en heeft nog niet de kans gehad om zijn camera aan te zetten voor ze voorbij zijn. Hij zwemt erachteraan, maar ze bijhouden is uiteraard onmogelijk. Ze zien hem echter en besluiten terug te komen om de boel te verkennen. Ze komen vlak voor ons op hun kop hangen en draaien rondjes om ons heen. Ze zijn zo dichtbij dat we ze zouden kunnen aanraken, maar dat doen we natuurlijk niet. Mij valt op dat je echt oogcontact met ze hebt, net als bij grote haaien.

Ik houd mijn vinnen bij elkaar en doe een poging om net als zij te bewegen. Dat vinden ze wel interessant. Alle vier komen ze op een rijtje vlak naast me zwemmen. Een euforisch moment dat je niet vaak meemaakt. Na ruim 10 minuten bij ons, zwemmen ze rustig weer door. Wij blijven achter met een gelukzalig gevoel en proberen ons weer te concentreren op het koraal en de vissen. Een van de buddy’s wilde graag slakjes vinden, maar daarop focussen is best moeilijk na zo een ervaring. We hebben er geen een gevonden.

In de tijd dat de dolfijnen bij ons waren, zijn ze trouwens 2 keer naar de oppervlakte gezwommen om even te ademen. Ons luchtverbruik was tijdens deze minuten behoorlijk hoger dan normaal. Het is de enige duik van deze vakantie dat we binnen het uur boven zijn, ook al zijn we niet dieper dan 17 meter geweest.

Twee van de buddy’s zijn een jaar geleden begonnen met duiken en dit is hun eerste duikvakantie. We hebben maar even uitgelegd dat dit niet de standaard ervaring is op duikvakantie. Vanaf dat moment horen we ze echter de rest van de vakantie dagelijks zeggen: Wij zien iedere duikvakantie dolfijnen! Ik ben definitief om. Dolfijnen zijn leuk! Ze zijn net zo geweldig als haaien en daar hou ik van!