Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Op bezoek in de zeedonderpad-kraamkamer

Het weekend goed beginnen, dat doet Duikreporter René Weterings. En wel met een duik in de kraamkamer van de zeedonderpadden.

Genoeg gewerkt deze week vind ik, tijd om de vrijdagmiddag in te korten en vanuit de Europoort rechtstreeks naar Dreischor te rijden voor een mooie start van het weekend!

RENE_WETERINGS_20210122_1016_Dreischor_Reefballs_010_Gewone_zeedonderpad_eitjes-106040

Mijn duikspullen liggen al geduldig in de auto te wachten als ik de laatste werkdag van de week afrond. Het weer is goed, het is droog en de zon schijnt af en toe. Met de radio aan rijd ik naar Zeeland, de werkdruk valt beetje bij beetje van mijn schouders. Het weekend is begonnen. Het wordt een beetje saai, maar vandaag ga ik nog maar eens bij de nestjes van de zeedonderpadden kijken. De ontwikkeling van de eitjes gaat elke week een stuk vooruit, dus het blijft toch leuk om het een beetje in de gaten te houden. En eerlijk is eerlijk, ik zou anders ook even niet weten waar het interessanter is op dit moment.

RENE_WETERINGS_20210122_1016_Dreischor_Reefballs_033_Gewone_zeedonderpad_borstvin-106040

Op de parkeerplaats ben ik niet alleen, maar wel de laatste duiker die nog het water in zal gaan. Mooi, daar houd ik van. Niet die drukke taferelen van het weekend, al schijnt het vandaag ook druk te zijn geweest. Uiteraard zijn er weer bekenden, dus ik hoor hun verhalen even aan en we praten gezellig wat bij. Zodra ik mezelf in mijn droogpak heb gehesen, maak ik ook nog even een promofilmpje voor mijn thematafel op de Virtuele Duikvaker op 6 en 7 februari. Dat gaat niet in een keer goed, dus ik heb een paar takes nodig…haha. Uiteindelijk staat het er op en maak ik me verder klaar voor de duik.

RENE_WETERINGS_20210122_1016_Dreischor_Reefballs_021_Gewone_zeedonderpad_eitjes-106040

De aluminium trap is inmiddels ook weer gemaakt, dus ik kan via de normale weg het water in. Het water golft een beetje, maar het ziet er weer helder uit. Ik laat me het koude water in zakken en zet koers naar het nestje wat op slechts 3,5 meter diepte ligt. Dit nestje is maar klein, maar heeft een goede en waakzame vader zeedonderpad. Ik zie het nestje al snel voor me, zonder zeedonderpad. Ik ga aan de slag met de 60mm macrolens met Subsee +10 diopter. Maar al snel gaat papa zeedonderpad zich er mee bemoeien en wurmt zich prompt tussen mij en het nestje. Goed zo manneke, laat je maar eens zien. Na wat foto’s laat ik het nestje met rust en zoek ik het witte nestje op.

RENE_WETERINGS_20210122_1016_Dreischor_Reefballs_037_Gewone_zeedonderpad_oog-106040

Dit witte nestje (dus met eitjes van de groene zeedonderpad) is hoogstwaarschijnlijk het oudste. Ik vond dit nestje al op zondag 20 december 2020, dus we zijn inmiddels dik 4 weken verder. Deze vader is zo nodig nog fanatieker, want elke keer als ik het nest bezoek is hij hier te vinden. Ook nu weer. De eitjes zijn duidelijk een stuk verder ontwikkeld. De oogjes zijn goed zichtbaar, maar je kunt de lichaampjes nog niet echt zien. Het duurt dus nog wel een weekje voor ze uitkomen. Ik maak hier de laatste foto’s met de diopter en berg hem dan maar eens op, dat geeft me weer iets meer werkbare ruimte voor andere foto’s.

Vader zeedonderpad poseert nog eens goed voor me en maakt af en toe het nest wat schoon of laat er met zijn bek vers water doorheen stromen. Het blijft een fascinerend geheel, deze broedzorg van de zeedonderpad. Gelukkig hebben we dit in de winter, want verder is het Grevelingenmeer nu niet echt interessant te noemen. Ik geniet van de duik, mijn handen beginnen in het water van 5 graden Celsius wel weer koud te worden als ik al weer een uur onder water lig. Het wordt tijd om het derde nestje op de reefball nog even te bezoeken.

RENE_WETERINGS_20210122_1016_Dreischor_Reefballs_054_Groene_zeedonderpad_eitjes-106040

Dit nestje zit wat lager op de reefball geplakt, ook hier is de vader druk met verdedigen en waken. De eitjes zijn ongeveer even ver ontwikkeld als het nestje op 3,5 meter diepte. Hier maak ik de laatste foto’s en na dik 70 minuten kom ik bij de steiger uit. Ik kijk naar boven waar de trap is en word verrast door de maan die precies boven de steiger schijnt, wauw…dit is mooi zeg. Ik geniet even van het moment en stap tevreden het water uit. Bij de auto word ik nog getrakteerd op een prachtige lucht in de verte, mooie roze tinten verdwijnen langzaam aan de horizon. Wat een prachtige start van het weekend!

Max. diepte 8,5 m, temp. 5 gr. C., zicht ca. 2-3 m, duiktijd 70 min
Duik 1016 (Dreischor reefballs, vrijdag 22-1-2021, 16.30u)

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief